Konkurs Piosenki Eurowizji 1966
 | |||||
| Informacje ogólne | |||||
| Finał | 5 marca 1966 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | Villa Louvigny, | ||||
| Nadawca | |||||
| Prowadzący | Josiane Shen | ||||
| Występ interwałowy | Les Haricots Rouges | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Łącznie | 18 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Każdy kraj wyznaczał 10 jurorów, którzy mieli do dyspozycji po trzy punkty, które mogli podzielić na jedną, dwie lub trzy piosenki. Po zsumowaniu punktów pierwsze, drugie i trzecie miejsce otrzymywało, kolejno 5, 3 i 1 pkt. Jeśli tylko jedna piosenka otrzyma od jurorów punkty, dostawała 9 pkt, a jeśli wyróżnione zostały dwa utwory – 6 i 3 pkt. | |||||
| Zero punktów | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant | |||||
| Piosenka | „Merci Chérie” | ||||
| Muzyka | |||||
| Tekst | Udo Jürgen Bockelmann, Thomas Hörbiger | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
| |||||
11. Konkurs Piosenki Eurowizji 1966 odbył się 5 marca 1966 w hali Villa Louvigny w Luksemburgu[1].
Konkurs wygrał Udo Jürgens, reprezentant Austrii z piosenką „Merci, Cherie”[2]. Utwór napisał we współpracy z Thomasem Horbigerem[3]. Reprezentanci Włoch i Monako nie zdobyli ani jednego punktu, zostając tzw. „nul-pointerami”[1].
Lokalizacja
Na organizację konkursu w 1966 wybrano Villa Louvigny[1], czyli miejsce, gdzie wcześniej odbył się Konkurs Piosenki Eurowizji 1962[4]. Budynek służył jako siedziba nadawcy Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, poprzednika RTL Group. Znajduje się w Municipal Park, w dystrykcie Ville Haute.
Przebieg konkursu
W 1966 przywrócono zasadę mówiącą o obowiązku wykonywania konkursowych piosenek w języku narodowym[5].
W konkursie po raz pierwszy zaśpiewała ciemnoskóra artystka – Milly Scott, reprezentująca Holandię, która była także pierwszą osobą w historii konkursu korzystającą na scenie z przenośnego mikrofonu[1]. Reprezentująca Norwegię Åse Kleveland z kolei przełamała tradycję kobiet występujących na scenie, nie zakładając na tę okazję sukni, a spodnie[1].
Podczas próby generalnej reprezentant Włoch Domenico Modugno nie był zadowolony z gry orkiestry i zdenerwowany opuścił scenę. Do ostatniej chwili nie było wiadomo, czy wystąpi podczas koncertu na żywo. Ostatecznie wykonał utwór „Dio, come ti amo” i zajął ostatnie miejsce z zerowym dorobkiem punktowym. Pomimo zajęcia słabej pozycji w klasyfikacji finałowej piosenka osiągnęła sukces komercyjny w Afryce Południowej[1].
Kraje uczestniczące
W konkursie wzięły udział nadawcy publiczni z 18 państw, które wystartowały również w finale konkursu w 1965[1].
Dwóch uczestników konkursu brało udział również w poprzednich konkursach. Domenico Modugno po raz trzeci reprezentował Włochy, wcześniej dwukrotnie zajmując miejsce na podium konkursów w 1958 i 1959. Austrię trzeci rok z rzędu reprezentował Udo Jürgens, finalista konkursów w 1964 i 1965.
- Dyrygenci
| Jean Roderès | Hans Hammerschmid | Arne Lamberth | Ossi Runne |
|---|---|---|---|
| Franck Pourcel | Rafael de Ibarbia Serra | Dolf van der Linden | Noel Kelehan |
| Mojmir Sepe | Alain Goraguer | Willy Berking | Øivind Bergh |
| Jorge Costa Pinto | Gert Ove Andersson | Harry Rabinowitz | Angelo Giacomazzi |
Wyniki
Źródło: [1]
| Lp. | Kraj | Język[24] | Wykonawca | Piosenka | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Niemcy | niemiecki | Margot Eskens | „Die Zeiger der Uhr” | 10 | 7 |
| 2 |  Dania | duński | Ulla Pia | „Stop – mens legen er go” | 14 | 4 |
| 3 |  Belgia | francuski | Tonia | „Un peu se poivre, un peu de sel” | 4 | 14 |
| 4 |  Luksemburg | francuski | Michèle Torr | „Ce soir je t'attendais” | 10 | 7 |
| 5 |  Jugosławia | słoweński | Berta Ambrož | „Brez besed” | 7 | 9 |
| 6 |  Norwegia | norweski | Åse Kleveland | „Intet er nytt under solen” | 3 | 15 |
| 7 |  Finlandia | fiński | Ann Christine | „Playboy” | 10 | 7 |
| 8 |  Portugalia | portugalski | Madalena Iglesias | „Ele e Ela” | 13 | 6 |
| 9 |  Austria | niemiecki[25] | Udo Jürgens | „Merci Chérie” | 1 | 31 |
| 10 |  Szwecja | szwedzki | Lill Lindfors i Svante Thuresson | „Nygammal vals” | 2 | 16 |
| 11 |  Hiszpania | hiszpański | Raphael | „Yo soy aquél” | 7 | 9 |
| 12 |  Szwajcaria | francuski | Madeleine Pascal | „Ne vois-tu pas?” | 6 | 12 |
| 13 |  Monako | francuski | Tereza Kesovija | „Bien plus fort” | 17 | 0 |
| 14 |  Włochy | włoski | Domenico Modugno | „Dio, come ti amo” | 17 | 0 |
| 15 |  Francja | francuski | Dominique Walter | „Chez Nous” | 16 | 1 |
| 16 |  Holandia | niderlandzki | Milly Scott | „Fernando en Filippo” | 15 | 2 |
| 17 |  Irlandia | angielski | Dickie Rock | „Come Back to Stay” | 4 | 14 |
| 18 |  Wielka Brytania | angielski | Kenneth McKellar | „A Man Without Love” | 9 | 8 |
Legenda:
1. miejsce
- Tabela punktacyjna
| Punkty[1] | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Suma punktów | Niemcy | Dania | Belgia | Luksemburg | Jugosławia | Norwegia | Finlandia | Portugalia | Austria | Szwecja | Hiszpania | Szwajcaria | Monako | Włochy | Francja | Holandia | Irlandia | Wielka Brytania | ||
| Uczestnicy konkursu | Niemcy | 7 | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | – | 1 | – | – | – | – | |
| Dania | 4 | – | – | – | – | 1 | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Belgia | 14 | 5 | – | – | – | – | – | 3 | – | 1 | – | – | – | – | – | 5 | – | – | ||
| Luksemburg | 7 | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 5 | – | – | – | – | 1 | – | – | – | ||
| Jugosławia | 9 | 3 | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | ||
| Norwegia | 15 | 1 | – | – | – | – | – | – | 3 | 3 | 3 | – | – | 5 | – | – | – | – | ||
| Finlandia | 7 | – | 3 | – | – | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | ||
| Portugalia | 6 | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Austria | 31 | – | – | 5 | 5 | 5 | – | – | 1 | – | 1 | 3 | 5 | 3 | 3 | – | – | – | ||
| Szwecja | 16 | – | 5 | – | – | – | 5 | 5 | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | ||
| Hiszpania | 9 | – | – | – | – | 1 | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | ||
| Szwajcaria | 12 | – | – | – | 1 | – | – | – | – | 5 | – | – | 3 | – | – | – | 3 | – | ||
| Monako | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Włochy | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Francja | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | ||
| Holandia | 2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | ||
| Irlandia | 14 | – | – | 3 | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | 3 | – | ||
| Wielka Brytania | 8 | – | – | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | ||
Międzynarodowi nadawcy i głosowanie
Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1966 roku wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca miał również swojego komentatora całego festiwalu, który relacjonował w ojczystym języku przebieg konkursu. Nazwiska każdego z nich również są podane poniżej.
| L.p. | Państwo | Sekretarz[26] | Komentator[26] | Nadawca |
|---|---|---|---|---|
| 01 | Niemcy | Werner Veigel | Hans-Joachim Rauschenbach | ARD Deutsches Fernsehen[27] |
| 02 | Dania | Bent Henius | TBC | DR TV |
| 03 | Belgia | André Hagon | Paule Herreman | RTB |
| Herman Verelst | BRT | |||
| 04 | Luksemburg | Camillo Felgen | Jacques Navadic[3] | Télé-Luxembourg[3] |
| 05 | Jugosławia | Dragana Marković | Miloje Orlović | Televizija Beograd |
| Mladen Delić | Televizija Zagreb | |||
| Tomaž Terček | Televizija Ljubljana | |||
| 06 | Norwegia | Erik Diesen[28] | Sverre Christophersen | NRK i NRK P1[28] |
| 07 | Finlandia | Poppe Berg[29] | Aarno Walli | TV-ohjelma 1 |
| 08 | Portugalia | Maria Manuela Furtado | Henrique Mendes | RTP |
| 09 | Austria | Ernst Grissemann | Emil Kollpacher | ORF |
| 10 | Szwecja | Edvard Matz[30] | Sven Lindahl | Sveriges Radio-TV i SR P1[31] |
| 11 |  Hiszpania | Margarita Nicola | Federico Gallo | TVE[32] |
| 12 | Szwajcaria | Alexandre Burger | Theodor Haller | TV DRS |
| Georges Hardy | TSR | |||
| Giovanni Bertini | TSI | |||
| 13 | Monako | TBC | François Deguelt | Télé Monte Carlo |
| 14 | Włochy | Enzo Tortora | Renato Tagliani | Secondo Programma |
| 15 | Francja | Claude Darget | François Deguelt[3] | Première Chaîne ORTF[3] |
| 16 | Holandia | Herman Brouwer[33] | Teddy Scholten | Nederland 1[34] |
| 17 | Irlandia | Frank Hall | Brendan O’Reilly | Telefís Éireann[35] |
| Kevin Roche | Radio Éireann | |||
| 18 | Wielka Brytania | Michael Aspel | David Jacobs | BBC1 |
| John Dunn | BBC Light Programme | |||
| – |  Czechosłowacja | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | Československá televize |
| – |  NRD | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | Deutscher Fernsehfunk |
| – |  Węgry | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | m1 |
| – |  Maroko | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | SNRT |
| – |  Polska | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | TVP |
| – |  Rumunia | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | TVR1 |
| – |  ZSRR | (Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | CT USSR |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Eurovision Song Contest 1966. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Glen Webb: 1966: Austria's finest hour. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2012-08-25. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ a b c d e Christian Masson: 1966 – Luxembourg. Songcontest.free.fr, 2012-06-10. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1962. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
- ↑ General information and logo of the year. www.eurovision-contest.eu. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Sam Cooper: Un peu de poivre, un peu de sel Tonia. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Ce soir je t’attendais Michèle Torr. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Ne vois-tu pas? Madeleine Pascal. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Merci Chérie Udo Jürgens. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (niem.).
- ↑ Sam Cooper: Stop – mens legen er go’ Ulla Pia. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (duń.).
- ↑ Sam Cooper: Playboy Ann Christine. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fiń.).
- ↑ Sam Cooper: Chez nous Dominique Walter. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Yo soy aquél Raphael. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (hiszp.).
- ↑ Sam Cooper: Fernando en Filippo Milly Scott. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (duń.).
- ↑ Sam Cooper: Come Back to Stay Dickie Rock. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Sam Cooper: Brez besed Berta Ambrož. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (słoweń.).
- ↑ Sam Cooper: Bien plus fort Tereza Kesovija. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Die Zeiger der Uhr Margot Eskens. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (niem.).
- ↑ Sam Cooper: Intet er nytt under solen Åse Kleveland. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (norw.).
- ↑ Sam Cooper: Ele e ela Madalena Iglésias. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (port.).
- ↑ Sam Cooper: Nygammal vals Lill Lindfors & Svante Thuresson. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (suahili).
- ↑ Sam Cooper: A Man Without Love Kenneth McKellar. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Sam Cooper: Dio, come ti amo Domenico Modugno. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (wł.).
- ↑ 1966 – 11th edition. [w:] Diggiloo [on-line]. diggiloo.net. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Piosenka zawiera też kilka zwrotów w języku francuskim.
- ↑ a b The Eurovision Song Contest. imdb.com. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Rau, Oliver (OGAE Germany)
- ↑ a b Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Infosajten.com. Infosajten.com. [dostęp 2013-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)].
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna [„Melodifestivalen through time”] (2006), s. 60. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2
- ↑ FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010. Eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
- ↑ „Teddy Scholten geeft commentaar op het Eurovisie Songfestival”, Limburgsch Dagblad, 25 February 1966
- ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. [w:] Eurovision Artists [on-line]. (duń.).
- ↑ The Eurovision Song Contest (1966) - Full Cast & Crew - IMDb, www.imdb.com [dostęp 2017-11-24].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Luxembourg adm location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Jann
Location map of Luxembourg
.svg)
.svg)
Flaga Finlandii
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
.svg)
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Autor: user:zinneke, Licencja: CC BY-SA 1.0
Villa Louvigny in Luxembourg City
Eurovision Song Contest 1965
Regia di ROMOLO SIENA Allestimento scenografico di FRANCESCO DE MARTINO Luci di GUIDO CARACCIOLO Assistente alla regia ELENA AMICUCCI Assistente di studio MARCELLO SABETTI Capo stuadra tecnica ANGELO FONTANA Prima controllo camere GUSTAVO GALLARATO Capo tecnico audio CIRO PALLONETTO Cameramen ADOLFO BOTTA, SERGIO FREISSENET, ENRICO LANDINI, FLORIDO VARZI ________________________________
Udo Jürgens.svg)
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandera del régimen franquista según el escudo adoptado por el Decreto de 2 de febrero de 1938. Más información en [1]
Logo for Eurovision Song Contest 1966