Konkurs Piosenki Eurowizji 1972

Konkurs Piosenki Eurowizji 1972
Informacje ogólne
Finał	22 marca 1972
Miejsce	Usher Hall, Edynburg (Wielka Brytania)
Nadawca	British Broadcasting Corporation (BBC)
Prowadzący	Moira Shearer
Informacje dodatkowe
Reżyser	Terry Hughes
Kierownik wykonawczy	Clifford Brown (EBU) Bill Cotton (BBC)
Występ interwałowy	Tatto na Edynburskim zamku
Uczestnicy
Łącznie	18 reprezentacji
Mapa uczestników      Państwa uczestniczące w finale.      Państwa uczestniczące w przeszłości, ale nie w 1972.
Głosowanie
2 jurorów z każdego kraju (jeden w wieku 16-25, drugi 25-55) przyznawali 5,4,3,2 lub 1 punkt każdej piosence.
Zwycięzca	Luksemburg
Reprezentant	Vicky Leandros
Piosenka	„Après toi”
Muzyka	Mario Panas, Klaus Munro
Tekst	Klaus Munro, Yves Dessca
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1971 1973 ►

17. Konkurs Piosenki Eurowizji 1972 odbył się 22 marca 1972 w Usher Hall w Edynburgu (Wielka Brytania). Festiwal prowadziła Moira Shearer.

Zwycięstwo odniósł Luksemburg, który reprezentowała Vicky Leandros. Wykonała utwór "Après toi". Grupa The New Seekers z piosenką "Beg, Steal or Borrow" zapewniła Wielkiej Brytanii drugie miejsce po raz ósmy w historii Konkursu.

Yves Dessca, autor tekstu zwycięskiej piosenki, został drugim tekściarzem, który dwukrotnie wygrał Konkurs; wcześniej w 1971 roku utworem "Un Banc, Un Arbre, Une Rue", pierwszym, który zdobył Grand Prix dla dwóch różnych krajów i pierwszym, który wygrał dwa razy z rzędu.

Format

Monako nie było w stanie zorganizować festiwalu z powodu problemów finansowych. Poprosiło o pomoc francuską telewizję, która zgodziła się wyprodukować konkurs, ale tylko wtedy, gdy będzie się on odbywał we Francji. Odrzucając ofertę, RMC Monaco zaprosiło prezydenta EBU, Charlesa Currana z BBC na rozmowy, w wyniku których Wielka Brytania zobowiązała się zorganizować Konkurs Piosenki Eurowizji ponownie. Pierwszy raz konkurs w Wielkiej Brytanii odbył się poza Londynem – w Edynburgu.

Irlandzki występ wykonany został w języku irlandzkim, jak dotąd jedyny raz w tym języku. Konkurs zaczęto transmitować na żywo w Azji i Brazylii.

Dyrygenci

Wyniki

L.p.	Państwo	Język	Artysta	Piosenka	Miejsce	Punkty
01	Niemcy	niemiecki	Mary Roos	„Nur die Liebe läßt uns leben”	3	107
02	Francja	francuski	Betty Mars	„Comé-comédie”	11	81
03	Irlandia	irlandzki	Sandie Jones	„Ceol an Ghrá”	15	72
04	Hiszpania	hiszpański	Jaime Morey	„Amanece”	10	83
05	Wielka Brytania	angielski	The New Seekers	„Beg, Steal or Borrow”	2	114
06	Norwegia	norweski	Grethe Kausland i Benny Borg	„Småting”	14	73
07	Portugalia	portugalski	Carlos Mendes	„A festa da vida”	7	90
08	Szwajcaria	francuski	Veronique Mueller	„C’est le chanson de mon amour”	8	88
09	Malta	maltański	Helen and Joseph	„L-Imħabba”	18	48
10	Finlandia	fiński	Päivi Paunu i Kim Floor	„Muistathan”	12	78
11	Austria	niemiecki	The Milestones	„Falter im Wind”	5	100
12	Włochy	włoski	Nicola Di Bari	„I giorni dell’arcobaleno”	6	92
13	Jugosławia	chorwacki	Tereza Kesovija	„Muzika i ti”	9	87
14	Szwecja	szwedzki	Family Four	„Härliga Sommardag”	13	75
15	Monako	francuski	Anne-Marie Godart, Peter MacLane	„Comme on s’aime”	16	65
16	Belgia	francuski	Serge i Christine Ghisoland	„À la folie ou pas du tout”	17	55
17	Luksemburg	francuski	Vicky Leandros	„Après toi”	1	128
18	Holandia	niderlandzki	Sandra i Andres	„Als het om de liefde gaat”	4	106

Tabela punktacyjna

Powracający artyści

Artysta	Kraj	Poprzedni rok	Miejsce	Punkty
Vicky Leandros	Luksemburg	1967	4	17
Carlos Mendes	Portugalia	1968	11	5
Family Four	Szwecja	1971	6	85
Tereza Kesovija	Monako	1966	17	0

Linki zewnętrzne