Konkurs Piosenki Eurowizji 1978
Informacje ogólne | |||
Finał | 18 kwietnia 1978 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | Palais des Congrès, Paryż, Francja | ||
Nadawca | Télévision Française 1 (TF1) | ||
Prowadzący | Denise Fabre Léon Zitrone | ||
Informacje dodatkowe | |||
Główny dyrygent | Alain Goraguer | ||
Występ interwałowy | Stéphane Grappelli i Oscar Peterson, Yehudi Menuhin, Kenny Clarke, Nils Henning, Ørsted Pedersen | ||
Uczestnicy | |||
Powrót | ![]() ![]() | ||
Łącznie | 20 reprezentacji | ||
Głosowanie | |||
Jury z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 12, 10, 8-1 punktów dla 10 ulubionych piosenek. | |||
Zero punktów | ![]() | ||
Zwycięzca | ![]() Jizhar Kohen i Alphabeta „A-Ba-Ni-Bi” | ||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||
|
23. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się 22 kwietnia 1978 w Paryżu, we Francji. Wystąpiło 20 krajów, w tym powracająca Turcja i Danią, która wróciła po 12-letniej przerwie. Konkurs pierwszy raz poprowadziła więcej niż jedna osoba – konferansjerami zostali Denise Fabre i Léon Zitrone.
Konkurs po raz pierwszy wygrał Izrael, reprezentowany przez zespół Jizhar Kohen & Alphabeta, który wykonał utwór „A-Ba-Ni-Bi”. Zwycięski występ to piosenka miłosna zaśpiewana w izraelskim odpowiedniku amerykańskiego slangu Ubbi dubbi. Tytuł oznacza „Kocham Cię”[1].
Poza 20 uczestniczącymi krajami, konkurs transmitowany był na żywo w Jugosławii, Tunezji, Maroko, Jordanie, Polsce, Czechosłowacji, Dubaju, Hongkongu, w ZSRR, w NRD i na Węgrzech.
Przebieg konkursu
Był to pierwszy Konkurs Piosenki Eurowizji, w którym Grecja i Turcja wzięły udział razem; Grecja zadebiutowała w 1974, ale rok później zrezygnowała z konkursu przez turecką inwazję na Cypr w 1974, protestując przeciwko udziałowi Turcji w konkursie. Grecja później powróciła do rywalizacji w 1976 roku z piosenką o kryzysie Cypru „Panayia Mou, Panayia Mou” (angielską wersję zatytułowano „The death of Cyprus” – „Śmierć Cypru”). Poza tym wzięli udział w 1977 z utworem „Mathima Solfege”, a Turcja nie wzięła w nim udziału, protestując przeciwko udziałowi „wroga”.
Wygrana Izraela spowodowała problemy w kilku krajach Afryki Północnej i Afryce Środkowej, które transmitowały konkurs, mimo że nie brały w nim udziału. Nawiązując do książki autorstwa historyka Johna F. Kennedy’ego O’Connora „Konkurs Piosenki Eurowizji – Historia Prawdziwa”, kiedy wygrana Izraela była już pewna, wiele arabskich stacji przerwało nadawanie konkursu. Jordanian TV zakończyło program zdjęciem bukietu żonkili, potem oświadczyło, że to Belgia wygrała konkurs (ostatecznie zajęła 2. miejsce)[1].
Wyniki
L.p. | Państwo | Język | Wykonawca | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
01 | ![]() | angielski | Colm Wilkinson | „Born to Sing” | 5 | 86 |
02 | ![]() | norweski | Jahn Teigen | „Mil etter mil” | 20 | 0 |
03 | ![]() | włoski | Ricchi e Poveri | „Questo amore” | 12 | 53 |
04 | ![]() | fiński | Seija Simola | „Anna rakkaudelle tilaisuus” | 18 | 2 |
05 | ![]() | portugalski | Gemini | „Dai li dou” | 17 | 5 |
06 | ![]() | francuski | Joël Prévost | „Il y aura toujours des violons” | 3 | 119 |
07 | ![]() | hiszpański, francuski | José Vélez | „Bailemos un vals” | 9 | 65 |
08 | ![]() | angielski | Co-Co | „The Bad Old Days” | 11 | 61 |
09 | ![]() | francuski | Carole Vinci | „Vivre” | 9 | 65 |
10 | ![]() | francuski | Jean Vallée | „L’amour ça fait chanter la vie” | 2 | 125 |
11 | ![]() | niderlandzki | Harmony | „t Is OK” | 13 | 37 |
12 | ![]() | turecki | Nilüfer i Nazar | „Sevince” | 18 | 2 |
13 | ![]() | niemiecki | Ireen Sheer | „Feuer” | 6 | 84 |
14 | ![]() | francuski | Caline i Olivier Toussaint | „Les jardins de Monaco” | 4 | 107 |
15 | ![]() | grecki | Tania Tsanaklidou | „Charlie Chaplin” | 8 | 66 |
16 | ![]() | duński | Mabel | „Boom Boom” | 16 | 13 |
17 | ![]() | francuski | Baccara | „Parlez-vous français?” | 7 | 73 |
18 | ![]() | hebrajski | Jizhar Kohen & Alphabeta | „A-Ba-Ni-Bi” | 1 | 157 |
19 | ![]() | niemiecki[a] | Springtime | „Mrs. Caroline Robinson” | 15 | 14 |
20 | ![]() | szwedzki | Björn Skifs | „Det blir alltid värre framåt natten” | 14 | 26 |
Tabela punktacyjna
Wyniki | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Irlandia | Norwegia | Irlandia | Finlandia | Portugalia | Francja | Hiszpania | Wielka Brytania | Szwajcaria | Belgia | Holandia | Turcja | Niemcy | Monako | Grecja | Dania | Luksemburg | Izrael | Austria | Szwecja | ||
Uczestnicy konkursu | Irlandia | 12 | 3 | 5 | 7 | 10 | 10 | 5 | 10 | 10 | 6 | 8 | |||||||||
Norwegia | |||||||||||||||||||||
Włochy | 10 | 6 | 1 | 4 | 8 | 6 | 1 | 1 | 1 | 2 | 8 | 2 | 3 | ||||||||
Finlandia | 2 | ||||||||||||||||||||
Portugalia | 4 | 1 | |||||||||||||||||||
Francja | 6 | 3 | 10 | 2 | 2 | 5 | 8 | 6 | 8 | 6 | 4 | 10 | 5 | 8 | 8 | 1 | 5 | 12 | 10 | ||
Hiszpania | 7 | 8 | 2 | 4 | 7 | 4 | 6 | 12 | 2 | 6 | 7 | ||||||||||
Wielka Brytania | 3 | 6 | 2 | 3 | 2 | 4 | 2 | 6 | 8 | 7 | 3 | 5 | 2 | 5 | 3 | ||||||
Szwajcaria | 5 | 1 | 1 | 7 | 4 | 2 | 7 | 8 | 6 | 2 | 3 | 8 | 1 | 10 | |||||||
Belgia | 12 | 7 | 6 | 6 | 4 | 12 | 2 | 12 | 10 | 5 | 3 | 12 | 12 | 7 | 7 | 4 | 4 | ||||
Holandia | 5 | 3 | 4 | 1 | 5 | 6 | 12 | 1 | |||||||||||||
Turcja | 1 | 1 | |||||||||||||||||||
Niemcy | 1 | 3 | 12 | 7 | 10 | 3 | 5 | 7 | 8 | 10 | 7 | 1 | 3 | 7 | |||||||
Monako | 4 | 4 | 7 | 8 | 5 | 1 | 10 | 5 | 6 | 10 | 5 | 7 | 4 | 10 | 8 | 1 | 12 | ||||
Grecja | 7 | 2 | 5 | 8 | 10 | 7 | 4 | 4 | 4 | 10 | 3 | 2 | |||||||||
Dania | 6 | 1 | 4 | 2 | |||||||||||||||||
Luksemburg | 2 | 12 | 12 | 12 | 7 | 3 | 3 | 2 | 6 | 1 | 7 | 6 | |||||||||
Izrael | 8 | 8 | 8 | 10 | 10 | 8 | 6 | 5 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 3 | 5 | 6 | 12 | 8 | |||
Austria | 3 | 3 | 1 | 2 | 5 | ||||||||||||||||
Szwecja | 5 | 10 | 4 | 3 | 4 | ||||||||||||||||
Powracający artyści
Artysta | Kraj | Poprzedni rok | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|
Jean Vallée | Belgia | 1970 | 8 | 5 |
Ireen Sheer | Luksemburg | 1974 | 4 | 14 |
Uwagi
- ↑ Zawiera również zwroty w języku angielskim.
Kraje, nadawcy i komentatorzy
Każdy krajowy nadawca (wraz z Izraelem) także wysłał komentatora na konkurs, który miał za zadanie relacjonować konkurs w języku narodowym dla transmisji.
Telewizyjni KomentatorzyKraje biorące udział
Kraje nie biorące udziału
| Radiowi Komentatorzy
|
Przypisy
- ↑ a b Paris 1978 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-08-10. [dostęp 2017-06-25].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flaga Finlandii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Logo for Eurovision Song Contest 1978