Konkurs Piosenki Eurowizji 1991
Informacje ogólne | |||||
Finał | 4 maja 1991 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Studio 15 di Cinecittà, Rzym (Włochy) | ||||
Nadawca | Radiotelevisione italiana (Rai) | ||||
Prowadzący | Gigliola Cinquetti Toto Cutugno | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Reżyser | Riccardo Donna | ||||
Główny dyrygent | Bruno Canfora | ||||
Występ otwarcia | Sarah Carlson Toto Cutugno – „Insieme: 1992” Gigliola Cinquetti – „Non ho l’età” | ||||
Występ interwałowy | Arturo Brachetti | ||||
Uczestnicy | |||||
Powrót | ![]() | ||||
Rezygnacja | ![]() | ||||
Łącznie | 22 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Komisja jurorska z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zero punktów | ![]() | ||||
Zwycięzca | ![]() | ||||
Reprezentant | Carola Häggkvist | ||||
Piosenka | „Fångad av en stormvind” | ||||
Tekst i muzyka | Stephan Berg | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
36. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany 4 maja 1991 w Studiu 15 w Cinecittà w Rzymie. Organizatorem konkursu był włoski nadawca publiczny Radiotelevisione Italiana (Rai).
Koncert finałowy poprowadzi Toto Cutugno oraz Gigliola Cinquetti. Konkurs wygrała Carola Häggkvist, reprezentantka Szwecji z piosenką „Fångad av en stormvind” autorstwa Stephana Berga, która otrzymała łącznie 146 punktów.
Lokalizacja
Wybór miejsca organizacji
Miejscem organizacji początkowo ogłoszono Teatr Ariston w San Remo[1]. Teatr organizował w latach 1977–1989 oraz ponownie od 1991 Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo, który jest jednym z najbardziej popularnych festiwali muzycznych na świecie, oraz pierwowzorem Konkursu Piosenki Eurowizji, przez co organizacja konkrusu w San Remo byłaby holdem dla festiwalu i konkursu. Jednak, po inwazji Iraku na Kuwejt, oraz obawie przed napiętą sytuacją polityczną na Bałkanach w ostatniej chwili zmieniono miejsce organizacji z San Remo na Rzym, w celu lepszego zapewnienia bezpieczeństwa delegacjom[1][2]. Spowodowało to poważne problemy organizacyjne i opóźnienia.
Miasto | Miejsce | Pojemność |
---|---|---|
Rzym | Studio 15 di Cinecittà | – |
San Remo | Teatr Ariston | 2000 |
Przebieg konkursu
Konkurs w 1991 był szeroko krytykowany z powodu niskiego poziomu organizacji[1], a ekipa produkcyjna miała opóźnienia w przygotowaniach scenografii, kończąc pracę w dniu koncertu finałowego, przez co uczestnicy mieli mało czasu na próby, co doprowadziło do licznych spięć między włoskimi organizatorami a delegacjami uczestniczących państw. Mimo próśb ze strony Europejskiej Unii Nadawców włoska telewizja odmówiła powierzenia prowadzenia koncertu finałowego osobom posługującym się biegle językiem angielskim i francuskim. Konkurs prowadzili Gigliola Cinquetti i Toto Cutugno, który przez cały czas transmisji mówili niemal wyłącznie w języku włoskim[1], przez co większość europejskich komentatorów miała spory problem z tłumaczeniem ich wypowiedzi. Nieznajomość języków obcych przez prowadzących znacznie spowolniła przyznawanie punktów w czasie głosowania, a w tłumaczeniu punktacji pomagał im główny inspektor wykonawczy Konkursu Piosenki Eurowizji, Frank Naef[1].
Podczas występu Caroli reprezentującej Szwecję nagłośnienie w hali uległo awarii, przez co publiczność nie słyszała wykonania konkursowego utworu piosenkarki, „Fångad av en stormvind”. Występ był transmitowany w telewizji bez problemów, dzięki czemu reprezentacja nie musiała powtarzać swojej prezentacji.
Po zakończeniu głosowania Szwecja zajmowała pierwsze miejsce ex aequo z Francją. O zwycięzcy zdecydował zapis regulaminowy wprowadzony w 1989, mówiący o tym, że „jeśli dwa państwa zdobędą identyczną liczbę punktów, to zwycięstwo przypadnie tej piosence, której więcej razy przyznano 12 punktów”. Oba kraje zdobyły taką samą liczbę czterech najwyższych not (tj. 12 punktów), dlatego o końcowym wyniku zdecydowała różnica w liczbie „dziesiątek” (Szwecja otrzymała pięć, a Francja – dwie)[1].
Kraje uczestniczące
W finale 36. Konkursu Piosenki Eurowizji wzięli udział nadawcy publiczni z 22 krajów. Z udziału w konkursie wycofał się nadawca z Holandii, co spowodowane było organizacją konkursu w Dzień Pamięci Ofiar Wojny. W związku z rezygnacją kraju, do udziału w konkursie dopuszczono telewizję z Malty, która powróciła do stawki konkursowej po 16-letniej przerwie.
Powracający artyści
Podczas koncertu finałowego wystąpiło kilku wykonawców, którzy uczestniczyli w konkursie w poprzednich latach. Hanne Krogh, członkini zespołu Just 4 Fun reprezentującego Norwegię, wygrała finał konkursu w 1985 (jako członkini duetu Bobbysocks), a także solowo reprezentowała swój kraj w konkursie w 1971. W zespole Just 4 Fun zaśpiewał również Eiríkur Hauksson, który uczestniczył w konkursie w 1986 jako członek islandzkiego zespołu ICY.
Przedstawicielka Szwecji Carola Häggkvist po raz pierwszy wystąpiła w konkursie w 1983. Stefán Hilmarsson, wokalista duetu Stefán & Eyfi, wcześniej wystąpił dla Islandii w finale konkursu w 1988. Austriacki piosenkarz Thomas Forstner po raz pierwszy uczestniczył w barwach kraju podczas konkursu w 1989.
Wyniki
L.p. | Państwo | Język | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | serbsko-chorwacki | Bebi Dol | „Brazil” | 21 | 1 |
2 | ![]() | islandzki | Stefán i Eyfi | „Draumur um nínu” | 15 | 26 |
3 | ![]() | angielski | Georgina i Paul Giordimaina | „Could It Be” | 6 | 106 |
4 | ![]() | grecki | Sofia Wosu | „I anixi” | 13 | 36 |
5 | ![]() | włoski | Sandra Simó | „Canzone per te” | 5 | 118 |
6 | ![]() | niemiecki | Thomas Forstner | „Venedig im Regen” | 22 | 0 |
7 | ![]() | francuski | Sarah Bray | „Un baiser volé” | 14 | 29 |
8 | ![]() | szwedzki | Carola | „Fångad av en stormvind” | 1 | 146 |
9 | ![]() | francuski | Amina Annabi | „C’est le dernier qui a parlé a raison” | 2 | 146 |
10 | ![]() | turecki | İzel Çeliköz, Reyhan Karaca i Can Uğurluer | „İki dakika” | 12 | 44 |
11 | ![]() | angielski | Kim Jackson | „Could It Be That I’m in Love” | 10 | 47 |
12 | ![]() | portugalski | Dulce Pontes | „Lusitana paixão” | 8 | 62 |
13 | ![]() | duński | Anders Frandsen | „Lige der hvor hjertet slår” | 19 | 8 |
14 | ![]() | norweski | Just 4 Fun | „Mrs. Thompson” | 17 | 14 |
15 | ![]() | hebrajski | Duo Datz | „Kan” | 3 | 139 |
16 | ![]() | fiński | Kaija Kärkinen | „Hullu yö” | 20 | 6 |
17 | ![]() | niemiecki | Atlantis 2000 | „Dieser Traum darf niemals sterben” | 18 | 10 |
18 | ![]() | niderlandzki | Clouseau | „Geef het op” | 16 | 23 |
19 | ![]() | hiszpański | Sergio Dalma | „Bailar pegados” | 4 | 119 |
20 | ![]() | angielski | Samantha Janus | „A Message to Your Heart” | 10 | 47 |
21 | ![]() | grecki | Elena Patroklu | „S.O.S.” | 9 | 60 |
22 | ![]() | neapolitański | Peppino di Capri | „Comme è ddoce ’o mare” | 7 | 89 |
Tabela punktacyjna finału
Wyniki | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Suma punktów | Jugosławia | Islandia | Malta | Grecja | Szwajcaria | Austria | Luksemburg | Szwecja | Francja | Turcja | Irlandia | Portugalia | Dania | Norwegia | Izrael | Finlandia | Niemcy | Belgia | Hiszpania | Wielka Brytania | Cypr | Włochy | ||
Uczestnicy konkursu | Jugosławia | 1 | 1 | |||||||||||||||||||||
Islandia | 26 | 4 | 10 | 5 | 7 | |||||||||||||||||||
Malta | 106 | 1 | 2 | 6 | 4 | 10 | 12 | 2 | 7 | 12 | 7 | 6 | 10 | 4 | 6 | 7 | 10 | |||||||
Grecja | 36 | 4 | 5 | 2 | 1 | 1 | 4 | 1 | 1 | 5 | 10 | 2 | ||||||||||||
Szwajcaria | 118 | 5 | 5 | 7 | 8 | 12 | 8 | 4 | 2 | 2 | 6 | 5 | 3 | 8 | 5 | 6 | 12 | 8 | 8 | 4 | ||||
Austria | 0 | |||||||||||||||||||||||
Luksemburg | 29 | 4 | 5 | 1 | 3 | 2 | 4 | 3 | 2 | 3 | 2 | |||||||||||||
Szwecja | 146 | 6 | 12 | 10 | 10 | 7 | 6 | 3 | 10 | 12 | 8 | 10 | 8 | 12 | 10 | 4 | 12 | 6 | ||||||
Francja | 146 | 10 | 7 | 3 | 8 | 7 | 12 | 5 | 7 | 5 | 12 | 12 | 10 | 8 | 7 | 8 | 6 | 7 | 12 | |||||
Turcja | 44 | 7 | 7 | 8 | 7 | 2 | 5 | 8 | ||||||||||||||||
Irlandia | 47 | 3 | 4 | 3 | 1 | 8 | 4 | 7 | 1 | 2 | 2 | 5 | 4 | 3 | ||||||||||
Portugalia | 62 | 8 | 4 | 1 | 2 | 7 | 10 | 5 | 1 | 2 | 7 | 10 | 4 | 1 | ||||||||||
Dania | 8 | 3 | 5 | |||||||||||||||||||||
Norwegia | 14 | 6 | 1 | 1 | 2 | 4 | ||||||||||||||||||
Izrael | 139 | 12 | 10 | 8 | 5 | 8 | 5 | 6 | 3 | 12 | 8 | 4 | 10 | 7 | 6 | 8 | 12 | 10 | 5 | |||||
Finlandia | 6 | 1 | 1 | 4 | ||||||||||||||||||||
Niemcy | 10 | 6 | 1 | 3 | ||||||||||||||||||||
Belgia | 23 | 3 | 2 | 5 | 3 | 3 | 2 | 5 | ||||||||||||||||
Hiszpania | 119 | 8 | 2 | 6 | 10 | 12 | 7 | 6 | 4 | 6 | 8 | 6 | 8 | 4 | 2 | 4 | 7 | 6 | 1 | 12 | ||||
Wielka Brytania | 47 | 10 | 3 | 5 | 6 | 3 | 1 | 1 | 3 | 5 | 3 | 1 | 6 | |||||||||||
Cypr | 60 | 2 | 3 | 12 | 12 | 4 | 12 | 5 | 3 | 6 | 1 | |||||||||||||
Włochy | 89 | 7 | 2 | 6 | 2 | 8 | 10 | 10 | 12 | 10 | 3 | 12 | 7 |
Przypisy
- ↑ a b c d e f Rome 1991 - Eurovision Song Contest, eurovision.tv [dostęp 2020-07-09] (ang.).
- ↑ Chris West , Eurovision!: A History of Modern Europe Through the World's Greatest Song Contest, Melville House UK, 20 kwietnia 2017, ISBN 978-1-911545-00-2 [dostęp 2021-11-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii