Konkurs Piosenki Eurowizji 1994
Informacje ogólne | |||||
Finał | 30 kwietnia 1994 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca | Raidió Teilifís Éireann (RTÉ) | ||||
Prowadzący | Cynthia ní Mhurchú | ||||
Występ otwarcia | Walpurgisnacht, występ Macnas – tańczących karykatur irlandzkich artystów światowej sławy w towarzystwie nosicieli flag | ||||
Występ interwałowy | Riverdance w wykonaniu irlandzkich mistrzów tańca Jeana Butlera, Michaela Flatleya i zespołu wokalnego Anúna, z partyturą skomponowaną przez Billa Whelana | ||||
Uczestnicy | |||||
Debiut | |||||
Rezygnacja | |||||
Łącznie | 25 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Jury z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zero punktów | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka | |||||
Tekst i muzyka | Brendan Graham | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
39. Konkurs Piosenki Eurowizji 1994 został zorganizowany 30 kwietnia 1994 w Point Theatre w Dublinie przez irlandzkiego nadawcę publicznego Raidió Teilifís Éireann (RTÉ), dzięki zwycięstwu reprezentantki Irlandii – Niamh Kavanagh podczas konkursu w 1993 roku.
Koncert finałowy, który prowadzili Cynthia ní Mhurchú i Gerry Ryan, wygrali reprezentanci Irlandii, Paul Harrington i Charlie McGettigan, którzy za utwór „Rock ’n’ Roll Kids” otrzymali 226 punktów.
Przebieg konkursu
Konkurs otworzył krótki film pokazujący gwiazdy unoszące się na wodzie, fajerwerki i karykatury tańczące dookoła. Wtedy kamery przeniosły się do studia, gdzie tancerze ubrani na biało z karykaturalnymi głowami znanych Irlandczyków weszli na scenę, wymachując flagami uczestniczących państw.
Projekt grafiki
Krótkie filmy prezentujące sylwetki uczestników (zwane „pocztówkami”) zostały utrzymane w tematyce literackiej, ukazywały wykonawców na terenie Irlandii[1].
Pierwszy raz w historii konkursu, proces przyznawania głosów przez krajowych sekretarzy odbywał się przez połączenie satelitarne, a nie (jak dotychczas) telefonicznie. Podczas występu w przerwie przeznaczonej na przyjmowanie głosów lokalnych komisji jurorskich, na scenie wystąpiła grupa tańca irlandzkiego Riverdance, której taneczna prezentacja sprawiła, że całe widowisko osiągnęło największy komercyjny sukces w historii konkursu, a sam zespół rozpoczął po nim międzynarodową karierę[2].
Kontrowersje
Podczas próby generalnej, transmitowanej do wszystkich krajów oraz lokalnych komisji jurorskich oceniających wszystkie propozycje konkursowe, reprezentantka Polski, Edyta Górniak, zaśpiewała fragment swojego konkursowego utworu „To nie ja!” w języku angielskim, czym wywołała kontrowersje i została oskarżona o naruszenie regulaminu widowiska nakazującego śpiewanie wszystkim uczestnikom swoich propozycji w języku ojczystym. Piosenkarka tłumaczyła swój występ przeziębieniem oraz zapalaniem krtani i tchawicy, przez co traciła głos[3][4][5][6]. Sprzeciw wobec udziału Polski wyraziło wówczas sześć delegacji, m.in. z Hiszpanii, Szwecji i Grecji, a Polsce groziła dyskwalifikacja. Do organizatorów konkursu nie napłynął jednak oficjalny protest, dzięki czemu kraj został dopuszczony do udziału w finale[2][7].
Dyrygenci
Szwecja – Anders Berglund
Estonia – Urmas Lattikas
Grecja – Noel Kelehan
Finlandia – Olli Ahvenlahti
Rumunia – Noel Kelehan
Austria – Hermann Weindorf
Irlandia – Brak dyrygenta
Malta – Anthony Chircop
Hiszpania – Josep Llobell
Cypr – George Theophanous
Holandia – Harry van Hoof
Węgry – Péter Wolf
Islandia – Frank McNamara
Niemcy – Norbert Daum
Rosja – Lev Zemlinski
Wielka Brytania – Michael Reed
Słowacja – Vladimír Valovič
Polska – Noel Kelehan
Chorwacja – Miljenko Prohaska
Litwa – Tomas Leiburas
Francja – Alain Goraguer
Portugalia – Thilo Krassman
Norwegia – Pete Knutsen
Szwajcaria – Valeriano Chiaravalle
Bośnia i Hercegowina – Sinan Alimanović
Kraje uczestniczące
W związku z dużą liczbą nadawców publicznych zainteresowanych udziałem w konkursie w 1994 roku, Europejska Unia Nadawców (EBU) wprowadziła nową zasadę zabraniającą udziału w kolejnym konkursie pięciu krajom, które zajęły najniższe miejsca w finałowej stawce z poprzedniego roku. Tym samym, stacje z Belgii, Danii, Izraela, Słowenii i Turcji nie mogły wystawić na konkurs swoich reprezentantów, dzięki czemu możliwość zadebiutowania otrzymały telewizje z siedmiu krajów: Estonii, Litwy, Polski, Rosji, Rumunii, Słowacji i Węgier. Z uczestnictwa w widowisku wycofali się także nadawcy z Luksemburga i Włoch[2].
Wyniki
Lp. | Państwo | Język | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | szwedzki | Marie Bergman i Roger Pontare | „Stjärnorna” | 13 | 48 |
2 | ![]() | fiński | CatCat | „Bye Bye Baby” | 22 | 11 |
3 | ![]() | angielski | Paul Harrington, Charlie McGettigan | „Rock ’n’ Roll Kids” | 1 | 226 |
4 | ![]() | grecki | Evridiki | „Ime anthropos ki ego” | 11 | 51 |
5 | ![]() | islandzki | Sigga | „Nætur” | 12 | 49 |
6 | ![]() | angielski | Frances Ruffelle | „Lonely Symphony” | 10 | 63 |
7 | ![]() | chorwacki | Tony Cetinski | „Nek’ ti bude ljubav sva” | 16 | 27 |
8 | ![]() | portugalski | Sara Tavares | „Chamar a música” | 8 | 73 |
9 | ![]() | włoski | Duilio | „Sto pregando” | 19 | 15 |
10 | ![]() | estoński | Silvi Vrait | „Nagu merelaine” | 24 | 2 |
11 | ![]() | rumuński | Dan Bittman | „Dincolo de nori” | 21 | 14 |
12 | ![]() | angielski | Chris & Moira | „More Than Love” | 5 | 97 |
13 | ![]() | niderlandzki | Willeke Alberti | „Waar is de zon?” | 23 | 4 |
14 | ![]() | niemiecki | Mekado | „Wir geben ’ne Party” | 3 | 128 |
15 | ![]() | słowacki | Tublatanka | „Nekonečná pieseň” | 19 | 15 |
16 | ![]() | litewski | Ovidijus Vyšniauskas | „Lopšinė mylimai” | 25 | 0 |
17 | ![]() | norweski | Elisabeth Andreassen, Jan Werner Danielsen | „Duett” | 6 | 76 |
18 | ![]() | bośniacki | Alma & Dejan | „Ostani kraj mene” | 15 | 39 |
19 | ![]() | grecki | Costas Bigalis & The Sea Lovers | „To trehandiri” | 14 | 44 |
20 | ![]() | niemiecki | Petra Frey | „Für den Frieden der Welt” | 17 | 19 |
21 | ![]() | hiszpański | Alejandro Abad | „Ella no es ella” | 18 | 17 |
22 | ![]() | węgierski | Friderika | „Kinek mondjam el vétkeimet” | 4 | 122 |
23 | ![]() | rosyjski | Youddiph | „Wiecznyj strannik” | 9 | 70 |
24 | ![]() | polski | Edyta Górniak | „To nie ja!” | 2 | 166 |
25 | ![]() | francuski | Nina Morato | „Je suis un vrai garçon” | 7 | 74 |
Tabela punktacyjna finału
JURY | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Suma punktów | Szwecja | Finlandia | Irlandia | Cypr | Islandia | Wielka Brytania | Chorwacja | Portugalia | Szwajcaria | Estonia | Rumunia | Malta | Holandia | Niemcy | Słowacja | Litwa | Norwegia | Bośnia i Hercegowina | Grecja | Austria | Hiszpania | Węgry | Rosja | Polska | Francja | ||
Uczestnicy konkursu | Szwecja | 48 | 2 | 7 | 2 | 3 | 6 | 5 | 5 | 10 | 5 | 1 | 2 | ||||||||||||||
Finlandia | 11 | 1 | 10 | ||||||||||||||||||||||||
Irlandia | 226 | 10 | 7 | 8 | 12 | 10 | 12 | 12 | 12 | 10 | 8 | 5 | 12 | 12 | 6 | 10 | 12 | 10 | 10 | 10 | 10 | 12 | 8 | 8 | |||
Cypr | 51 | 10 | 3 | 5 | 2 | 5 | 12 | 4 | 2 | 5 | 3 | ||||||||||||||||
Islandia | 49 | 8 | 1 | 6 | 6 | 3 | 3 | 1 | 3 | 3 | 6 | 1 | 4 | 4 | |||||||||||||
Wielka Brytania | 63 | 1 | 5 | 6 | 8 | 8 | 5 | 2 | 4 | 3 | 2 | 4 | 1 | 3 | 3 | 5 | 3 | ||||||||||
Chorwacja | 27 | 10 | 12 | 5 | |||||||||||||||||||||||
Portugalia | 73 | 5 | 5 | 8 | 8 | 8 | 5 | 1 | 3 | 12 | 7 | 4 | 1 | 6 | |||||||||||||
Szwajcaria | 15 | 8 | 2 | 5 | |||||||||||||||||||||||
Estonia | 2 | 2 | |||||||||||||||||||||||||
Rumunia | 14 | 6 | 2 | 6 | |||||||||||||||||||||||
Malta | 97 | 4 | 6 | 10 | 2 | 1 | 7 | 10 | 4 | 6 | 10 | 1 | 3 | 10 | 7 | 12 | 7 | ||||||||||
Holandia | 4 | 4 | |||||||||||||||||||||||||
Niemcy | 128 | 6 | 3 | 5 | 6 | 7 | 7 | 10 | 10 | 3 | 12 | 4 | 7 | 4 | 1 | 7 | 2 | 8 | 12 | 7 | 7 | ||||||
Słowacja | 15 | 12 | 3 | ||||||||||||||||||||||||
Litwa | 0 | ||||||||||||||||||||||||||
Norwegia | 76 | 7 | 3 | 10 | 1 | 4 | 3 | 1 | 8 | 4 | 7 | 2 | 1 | 6 | 1 | 0 | 5 | 5 | 8 | ||||||||
Bośnia i Hercegowina | 39 | 2 | 4 | 7 | 8 | 7 | 1 | 10 | |||||||||||||||||||
Grecja | 44 | 2 | 4 | 12 | 6 | 4 | 1 | 5 | 4 | 4 | 2 | ||||||||||||||||
Austria | 19 | 1 | 7 | 3 | 2 | 1 | 5 | ||||||||||||||||||||
Hiszpania | 17 | 5 | 2 | 8 | 2 | ||||||||||||||||||||||
Węgry | 122 | 12 | 12 | 12 | 10 | 2 | 5 | 1 | 4 | 4 | 2 | 10 | 7 | 8 | 3 | 8 | 4 | 3 | 12 | 7 | |||||||
Rosja | 70 | 4 | 3 | 4 | 5 | 1 | 2 | 1 | 3 | 5 | 6 | 6 | 3 | 4 | 6 | 6 | 10 | 1 | |||||||||
Polska | 166 | 8 | 7 | 1 | 6 | 12 | 8 | 7 | 10 | 12 | 7 | 2 | 8 | 10 | 4 | 12 | 6 | 8 | 12 | 8 | 6 | 12 | |||||
Francja | 74 | 3 | 2 | 4 | 5 | 6 | 6 | 8 | 8 | 7 | 2 | 7 | 10 | 6 | |||||||||||||
Powracający artyści
Artysta | Kraj | Poprzedni rok | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|
Evridiki | ![]() | 1992 | 11 | 57 |
Sigga | ![]() | 1990 (członkini Stjórnin) | 4 | 124 |
1992 (członkini Heart 2 Heart) | 7 | 80 | ||
Elisabeth Andreassen | ![]() | 1982 (członkini Chips) | 8 | 67 |
![]() | 1985 (członkini Bobbysocks) | 1 | 123 | |
Marie Bergman | ![]() | 1971 | 6 | 85 |
1972 (członkini Family Four) | 13 | 75 |
Przypisy
- ↑ EBU: Eurovision Song Contest 1994: Opening (wł.). 1994-04-30. [dostęp 2010-09-11].
- ↑ a b c Eurovision Song Contest 1994 Final (ang.). W: EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-02-12].
- ↑ Edyta Górniak wspomina Eurowizję: Byłam chora (pol.). W: Interia.pl [on-line]. www.muzyka.interia.pl, 2013-11-16. [dostęp 2015-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-22)].
- ↑ Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 99.
- ↑ Krzysztof Tadej: Antena nr 24 (06/1994) (ang.). www.e-gorniak.com, 1994-06. [dostęp 2015-02-12].
- ↑ Marlena Bielińska: Playboy nr 65 (4/1998) (ang.). www.e-gorniak.com, 1998-04. [dostęp 2015-02-12].
- ↑ Jacek Cygan: Życie jest piosenką. Kraków: Znak, 2014, s. 102–103.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)