Konkurs Piosenki Eurowizji 1999
(c) Avi Ohayon / Government Press Office, CC BY-SA 3.0 | |||||
Informacje ogólne | |||||
Finał | 29 maja 1999 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca | |||||
Prowadzący | Dafna Dekel | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Kierownik wykonawczy | |||||
Występ interwałowy | Dana International – „Free” | ||||
Uczestnicy | |||||
Powrót | |||||
Rezygnacja | Grecja | ||||
Łącznie | 23 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Każdy kraj przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka | |||||
Muzyka | Lars Diedricson | ||||
Tekst | Gert Lengstrand, Marcos Ubeda | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
44. Konkurs Piosenki Eurowizji 1999 został rozegrany 29 maja w audytorium Menachema Ussyszkina w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Jerozolimie.
Koncert poprowadzili: Jigga’el Rawid, Dafna Dekel i Sigal Szachamon. Finał konkursu wygrała Charlotte Nilsson, reprezentantka Szwecji z piosenką „Take Me to Your Heaven”, za którą zdobyła łącznie 163 punkty.
Lokalizacja
Dzięki zwycięstwu Dany International w finale konkursu w 1998 prawo do organizacji Eurowizji 1999 otrzymała izraelska telewizja IBA. Początkowo spekulowano, że konkurs nie odbędzie się w Izraelu, ale na Malcie lub w Wielkiej Brytanii, czyli do krajów z podium konkursu w 1998. Izraelski rząd obawiał się bowiem zbyt wysokich kosztów organizacji widowiska oraz reakcji ortodoksyjnych Żydów, którzy mogliby powstrzymać laureatkę zeszłorocznego konkursu Danę International od przyjazdu na finał konkursu. Ostatecznie konkurs rozegrano w Izraelu[2].
Przebieg konkursu
W 1999 po raz pierwszy wydana została składanka zawierająca prawie wszystkie konkursowe piosenki. Na krążku zabrakło utworów z Polski, Cypru, Holandii i Wielkiej Brytanii. W przeciwieństwie do płyt wydawanych w kolejnych latach, ta z 1999 nie została oficjalne wydana pod szyldem EBU[2].
Po ogłoszeniu wyników konkursu na scenie pojawili się wszyscy uczestnicy, którzy wspólnie zaśpiewali angielską wersję piosenki „Hallelujah”, z którą reprezentanci Izraela, Gali Atari i zespół Milk and Honey wygrali konkurs w 1979. Występ był hołdem dla ofiar wojny w Kosowie po zbombardowaniu, które wysadziło kosowskie nadajniki telewizyjne w powietrze[2].
Zmiana zasad
W 1999 EBU zmieniła kilka punktów konkursowego regulaminu. Podczas 44. konkursu uczestnicy mogli śpiewać piosenki w innym języku niż ojczysty. W tym samym roku wszystkie delegacje wykorzystały możliwość skorzystania z podkładu muzycznego zamiast akompaniamentu orkiestry „na żywo”, co spotkało się z krytyką ze strony wielu widzów konkursu, w tym m.in. trzykrotnego zwycięzcy Eurowizji, Johnnym Loganem, który opisał konkurs jako „karaoke”[2].
Począwszy od 2000, cztery kraje wnoszące największy wkład finansowy do EBU (tj. Niemcy, Hiszpania, Francja i Wielka Brytania) miały zapewniony udział w finale kolejnych konkursów, niezależnie od wyników krajowych reprezentacji w poprzednich latach[2].
Kontrowersje
Przed rozegraniem finału konkursu zdyskwalifikowane zostały dwie piosenki: utwór zespołu Hari Mata Hari z Bośni i Hercegowiny, który został zaprezentowany w Finlandii kilka lat wcześniej, a także propozycję niemieckiej reprezentantki Corinny May, która została zaśpiewna przez innego wykonawcę w 1997[2].
Chorwacki występ wywołał małe oburzenie w norweskiej delegacji, z powodu syntetyzowanego męskiego wokalu użytego w ścieżce dźwiękowej podczas prezentacji Doris Dragović. W konsekwencji EBU odjęła Chorwacji 1/3 zdobytych w finale punktów[2]. Nie dotyczyło to jednak pozycji finałowej w konkursie, a jedynie o ranking krajów, które mogą uczestniczyć w następnych konkursach (Chorwacja uczestniczyła jednak we wszystkich następnych konkursach, gdzie ten ranking był stosowany, tj. 2000-2003)
Podczas występu interwałowego wystąpiła Dana International, która zaprezentowała swoją interpretację piosenki Steviego Wondera „Free”. Ze względu na słowa piosenki, występ wywołał wiele kontrowersji w Izraelu. Piosenkarka pojawiła się również na koniec konkursu, by wręczyć statuetkę zwyciężczyni, Charlotte Nilsson. Po tym, jak udawała, że trofeum jest za ciężkie do uniesienia, upadła na scenę, ciągnąc za sobą kompozytora zwycięskiego utworu. W tym momencie ochrona rzuciła się na nią myśląc, że to atak terrorystyczny[2].
Kraje uczestniczące
W konkursie wzięły udział telewizje publiczne z 23 krajów. Do konkursu po rocznej przerwie powrócili nadawcy z Austrii, Bośni i Hercegowiny, Danii i Islandii. Po pięciu latach absencji do konkursu wróciła również telewizja z Litwy, która z powodu problemów finansowych otrzymała od EBU możliwość stawienia się delegacji dzień później od pozostałych uczestników[2].
Początkowo chęć udziału w konkursie wyraziła też telewizja z Łotwy, jednak ostatecznie wycofała się z występu, dzięki czemu możliwość startu miał nadawca Magyar Televízió z Węgier. Po jego rezygnacji prawo do udziału otrzymała telewizja z Portugalii, która przyjęła zaproszenie[3].
Powracający wykonawcy
W 44. Konkursie Piosenki Eurowizji startowało kilku wykonawców, którzy brali udział w konkursie w przeszłości. Reprezentantką Chorwacji była Doris Dragović, przedstawicielka Jugosławii w finale konkursu w 1986. Słowenię ponownie reprezentowała Darja Švajger, uczestniczka konkursu w 1995.
Wyniki
L.p. | Państwo | Język | Wykonawca | Tytuł | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Litwa | żmudzki | Aistė Smilgevičiūtė | „Strazdas” | 20 | 13 |
2 | Belgia | angielski | Vanessa Chinitor | „Like the Wind” | 12 | 38 |
3 | Hiszpania | hiszpański | Lydia | „No quiero escuchar” | 23 | 1 |
4 | Chorwacja | chorwacki | Doris Dragović | „Marija Magdalena” | 4 | 118 |
5 | Wielka Brytania | angielski | Precious | „Say It Again” | 12 | 38 |
6 | Słowenia | angielski | Darja Švajger | „For a Thousand Years” | 11 | 50 |
7 | Turcja | turecki | Tugba Önal i Grup Etnik | „Dön artik” | 16 | 21 |
8 | Norwegia | angielski | Stig Van Eijk | „Living My Life Without You” | 14 | 35 |
9 | Dania | angielski | Trine Jepsen i Michael Teschl | „This Time I Mean It” | 8 | 71 |
10 | Francja | francuski | Nayah | „Je veux donner ma voix” | 19 | 14 |
11 | Holandia | angielski | Marlayne | „One Good Reason” | 8 | 71 |
12 | Polska | polski | Mietek Szcześniak | „Przytul mnie mocno” | 18 | 17 |
13 | Islandia | angielski | Selma | „All Out of Luck” | 2 | 146 |
14 | Cypr | grecki | Marlain | „Tha'ne erotas” | 22 | 2 |
15 | Szwecja | angielski | Charlotte Nilsson | „Take Me to Your Heaven” | 1 | 163 |
16 | Portugalia | portugalski | Rui Bandeira | „Como tudo começou” | 21 | 12 |
17 | Irlandia | angielski | The Mullans | „When You Need Me” | 17 | 18 |
18 | Austria | angielski | Bobbie Singer | „Reflection” | 10 | 65 |
19 | Izrael | angielski, hebrajski | Eden | „Yom huledet (Happy Birthday)” | 5 | 93 |
20 | Malta | angielski | Times Three | „Believe 'n Peace” | 15 | 32 |
21 | Niemcy | angielski, niemiecki hebrajski, turecki | Sürpriz | „Reise nach Jerusalem – Kudüs'e seyahat” | 3 | 140 |
22 | Bośnia i Hercegowina | bośniacki, francuski | Dino Merlin i Béatrice | „Putnici” | 7 | 86 |
23 | Estonia | angielski | Eveline Saumel i Camile | „Diamond of Night” | 6 | 90 |
Tabela punktacyjna
Sposób głosowania: Czerwony: Televoting Niebieski: Jury | Głosujący | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Suma punktów | Litwa | Belgia | Hiszpania | Chorwacja | Wielka Brytania | Słowenia | Turcja | Norwegia | Dania | Francja | Holandia | Polska | Islandia | Cypr | Szwecja | Portugalia | Irlandia | Austria | Izrael | Malta | Niemcy | Bośnia i Hercegowina | Estonia | ||
Uczestnicy konkursu | Litwa | 13 | 2 | 5 | 3 | 1 | 2 | ||||||||||||||||||
Belgia | 38 | 4 | 2 | 10 | 2 | 10 | 5 | 5 | |||||||||||||||||
Hiszpania | 1 | 1 | |||||||||||||||||||||||
Chorwacja | 118 | 6 | 5 | 12 | 12 | 8 | 7 | 1 | 7 | 4 | 2 | 1 | 6 | 6 | 8 | 7 | 5 | 10 | 8 | 3 | |||||
Wielka Brytania | 38 | 5 | 4 | 5 | 2 | 4 | 1 | 4 | 4 | 8 | 1 | ||||||||||||||
Słowenia | 50 | 10 | 2 | 2 | 12 | 1 | 6 | 12 | 5 | ||||||||||||||||
Turcja | 21 | 4 | 5 | 12 | |||||||||||||||||||||
Norwegia | 35 | 7 | 6 | 7 | 7 | 5 | 3 | ||||||||||||||||||
Dania | 71 | 5 | 5 | 5 | 1 | 12 | 8 | 8 | 3 | 7 | 5 | 2 | 4 | 6 | |||||||||||
Francja | 14 | 2 | 2 | 8 | 2 | ||||||||||||||||||||
Holandia | 71 | 4 | 12 | 3 | 8 | 3 | 5 | 7 | 6 | 4 | 2 | 1 | 4 | 6 | 2 | 4 | |||||||||
Polska | 17 | 7 | 4 | 6 | |||||||||||||||||||||
Islandia | 146 | 8 | 8 | 10 | 10 | 10 | 10 | 12 | 7 | 4 | 12 | 12 | 4 | 4 | 2 | 10 | 10 | 3 | 10 | ||||||
Cypr | 2 | 2 | |||||||||||||||||||||||
Szwecja | 163 | 3 | 7 | 6 | 12 | 7 | 6 | 12 | 10 | 3 | 8 | 6 | 10 | 6 | 10 | 5 | 6 | 8 | 12 | 2 | 12 | 12 | |||
Portugalia | 12 | 12 | |||||||||||||||||||||||
Irlandia | 18 | 12 | 4 | 1 | 1 | ||||||||||||||||||||
Austria | 65 | 6 | 7 | 4 | 6 | 3 | 2 | 3 | 8 | 1 | 7 | 5 | 5 | 8 | |||||||||||
Izrael | 93 | 3 | 8 | 8 | 1 | 3 | 2 | 2 | 10 | 4 | 10 | 1 | 10 | 3 | 8 | 1 | 6 | 7 | 2 | 4 | |||||
Malta | 32 | 6 | 6 | 3 | 1 | 7 | 1 | 7 | 1 | ||||||||||||||||
Niemcy | 140 | 10 | 7 | 3 | 1 | 6 | 12 | 3 | 5 | 8 | 12 | 12 | 5 | 2 | 12 | 10 | 12 | 3 | 10 | 7 | |||||
Bośnia i Hercegowina | 86 | 1 | 10 | 10 | 7 | 7 | 8 | 6 | 3 | 5 | 3 | 6 | 12 | 8 | |||||||||||
Estonia | 90 | 1 | 4 | 1 | 3 | 8 | 5 | 4 | 4 | 5 | 8 | 2 | 10 | 7 | 8 | 3 | 1 | 7 | 6 | 3 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Sietse Bakker: The end of a decade: Stockholm 2000 (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-21. [dostęp 2013-10-14].
- ↑ a b c d e f g h i Eurovision.tv – Konkurs Piosenki Eurowizji 1999
- ↑ Konkurs Piosenki Eurowizji 1999
Media użyte na tej stronie
Flaga Finlandii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Michael Jacobson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jerusalem's International Convention Center (also known as "Binyanei HaUmah").
(c) Avi Ohayon / Government Press Office, CC BY-SA 3.0
Two of the presenters of the "1999 Eurovision" song contest, held at "Binyanei Hauma" in Jerusalem. on the l, Dafna Dekel & Sigal Shachmon on the r.