Konradów (województwo dolnośląskie)

Konradów

wieś
Kościół Podwyższenia Krzyża w Konradowie
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Lądek-Zdrój
Sołectwo	Konradów
Wysokość	440-530[1] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	295[2]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-541[3]
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0853145
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój Konradów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Konradów
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Konradów
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Konradów
50°18′40″N 16°47′37″E/50,311111 16,793611

Dwór w Konradowie

Kapliczka w Konradowie

Konradów (niem. Konradswalde) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój.

Położenie

Konradów to duża wieś łańcuchowa o długości około 3 km, leżąca w północnej części Krowiarek, rozciągnięta wzdłuż Konradki, na wysokości około 440–530 m n.p.m.^[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki o Konradowie pochodzą z roku 1346, z dokumentu wydanego przez króla Jana Luksemburskiego^[4]. Wieś wchodziła wtedy w skład państwa karpieńskiego i została przekazana w lenno braciom von Glubos^[4]. W tym czasie istniał już tam kościół, a w roku 1384 zanotowano istnienie parafii^[4]. W 1416 roku wzmiankowano tu sędziostwo, które niewątpliwie powstało znacznie wcześniej^[5]. Po upadku państwa karpieńskiego wieś stała się królewszczyzną^[4]. Działała tu szkoła katolicka, wzmiankowana po raz pierwszy w 1789 roku^[5]. W roku 1840 miejscowość należała do największych wsi w regionie, były tu wtedy: dwór, szkoła, tartak, dwie olejarnie, browar, gorzelnia i aż siedem młynów wodnych^[4]. Od średniowiecza z przerwami aż do połowy XIX wieku w okolicy wsi prowadzono wydobycie rud żelaza^[4]. W XIX wieku Konradów nadal pozostawał dużą miejscowością, w związku z czym po 1885 roku stał się siedzibą urzędu stanu cywilnego^[5]. Największą liczbę ludności wsi odnotowano w 1857 roku (900 osób^[5]).

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[6]:

• kościół pw. Podwyższenia Krzyża, z XVII wieku, przebudowany w XIX wieku^[4]. Jest to budowla jednonawowa z półkolistym prezbiterium i wieżą zwieńczoną barokowym hełmem. Wewnątrz zachowało się wyposażenie z XVIII wieku, między innymi figury świętych autorstwa Michała Klahra^[4]. Poza tym jest tam też barokowa chrzcielnica, ambona i organy w tym samym stylu^[4]. Kościół jest otoczony murem, przy którym stoi kamienny krzyż ze sceną ukrzyżowania^[4].
• dwór, z końca XVIII wieku, przebudowany w XX wieku^[4]. Jest to trzynastoosiowa piętrowa budowla z portykiem i balkonem, wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta^[7]. Budynek nakryty jest dachem czterospadowym i ma zachowany pilastrowy podziałem elewacji^[7]. Po roku 1945 w obiekcie funkcjonował ośrodek wczasowy, następnie były w nim mieszkania pracowników PGR-u, obecnie jest częściowo zamieszkały^[4].

Inne zabytki^[1]:

• liczne domy z XVIII i XIX wieku,
• dwa kamienne mosty z XIX wieku, położone przy domach nr 13 i 74.

Zobacz też

Inne miejscowości o podobnej nazwie:

• Konradowo
• Konradów
• Konradówka

Przypisy

Bibliografia

• WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6.