Konrad Ciesiołkiewicz

Konrad Zygfryd Ciesiołkiewicz (ur. 24 grudnia 1977 w Warszawie) – polski politolog i menedżer związany z Orange Polska, instruktor ZHR, w latach 2005–2006 rzecznik prasowy rządu Kazimierza Marcinkiewicza, przewodniczący Komitetu Dialogu Społecznego Krajowej Izby Gospodarczej, prezes Fundacji Orange.

Życiorys

Wykształcenie

Jest absolwentem Ogólnokształcącego Liceum Wojskowego w Częstochowie. Uzyskał tytuł zawodowy magistra na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, w zakresie politologii na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie^[1] oraz w zakresie psychologii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Ukończył również podyplomowe studium menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 2016 ukończył program Executive MBA w ramach Francuskiego Instytutu Zarządzania^[2]. Został również certyfikowanym coachem International Coaching Community^[3]. W 2021 uzyskał w Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie stopień doktora na podstawie napisanej pod kierunkiem Dariusza Tworzydły pracy pt. Podmiotowość komunikacyjna i funkcjonowanie Rady Dialogu Społecznego w zmediatyzowanej sferze publicznej w latach 2015–2019^[4].

Działalność harcerska

Był instruktorem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w stopniu harcmistrza, przechodząc następnie w stan spoczynku. Wywodzi się ze szczepu 145 Warszawskich Drużyn Harcerzy i Zuchów. W latach 1997–1999 pełnił funkcję drużynowego 145 Warszawskiej Drużyny Harcerzy „Dykuman”. Od 1999 do 2001 był rzecznikiem prasowym ZHR, a w latach 2004–2006 członkiem Rady Naczelnej ZHR.

Działalność polityczna i zawodowa

W czasie studiów krótko należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. W tym okresie związał się też zawodowo z branżą public relations. Później od 2003 do 2005 sprawował funkcję dyrektora biura prasowego partii Prawo i Sprawiedliwość oraz rzecznika klubu parlamentarnego PiS.

Od 31 października 2005 do 13 lipca 2006 pełnił funkcję rzecznika prasowego w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza oraz podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 2005–2007 był członkiem PiS. Od lipca do grudnia 2006 był doradcą i pełnomocnikiem p.o. prezydenta Warszawy Kazimierza Marcinkiewicza ds. komunikacji społecznej.

Od maja do grudnia 2007 w spółce akcyjnej Polkomtel pracował na stanowisku zastępcy dyrektora departamentu komunikacji marketingowej, zajmował się alternatywnymi kanałami komunikacji^[5]. W styczniu 2008 został dyrektorem departamentu public relations w Telekomunikacji Polskiej (następnie Orange Polska)^[6], później został dyrektorem komunikacji korporacyjnej i CSR, pełnił także obowiązki prezesa Fundacji Orange^[7][8].

W latach 2016–2018 był sekretarzem Komitetu Dialogu Społecznego Krajowej Izby Gospodarczej^[9], a w listopadzie 2018 objął funkcję przewodniczącego tej instytucji^[10]. Został także członkiem rady Fundacji Dorastaj z Nami, a w 2019 objął funkcję przewodniczącego tego gremium^[11]. Powołany do rady Programu Liderzy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności na kadencję 2017–2019^[12]. W listopadzie 2017 dołączył do zespołu Laboratorium „Więzi”, chrześcijańskiego think tanku środowiska skupionego wokół kwartalnika „Więź”^[13]. Jeden z inicjatorów międzyśrodowiskowej inicjatywy programowej „Projekt Oczyszczalnia”^[14].

Jest autorem tekstów z zakresu mediów, gospodarki i polityki publikowanych w „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Wyborczej”, „Dzienniku”, „Życiu Warszawy”, serwisie internetowym Wirtualne Media. Prowadził także zajęcia z public relations w Instytucie Politologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2013 otrzymał nagrodę Lwa PR 2012 w kategorii biznes, przyznawaną przez Polskie Stowarzyszenie Public Relations^[15].

Życie prywatne

Od 2007 jest mężem dziennikarki TVN24 Brygidy Grysiak. Oboje zostali ambasadorami zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016^[16]. Zostali także powołani przez kardynała Kazimierza Nycza do Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Warszawskiej na kadencję 2013–2018^[17].

Przypisy

Bibliografia

• Katarzyna Klukowska: Druh Marcinkiewicza. wyborcza.pl, 20 marca 2006. [dostęp 2017-06-06].