Konrad z Plötzkau

Konrad z Plötzkau (ur. ok. 1108, zm. prawdopodobnie 10 stycznia 1133) – hrabia Plötzkau, od 1130 margrabia Marchii Północnej.

Życiorys

Konrad był synem hrabiego Plötzkau Helpericha oraz Adeli z Beichlingen (pochodzącej z rodu hrabiów Northeimu, wnuczki księcia Bawarii Ottona II). Jego zmarły w 1118 ojciec przez krótki czas nosił tytuł margrabiego Marchii Północnej (był szwagrem Lotara Udona III z rodu hrabiów Stade, posiadających tę godność od połowy XI wieku). Konrad znany był z urody i cnót rycerskich. W 1130, gdy śmierć poniósł w zmaganiach z Albrechtem Niedźwiedziem Lotar Udo IV Konrad został margrabią Marchii Północnej. W 1132 wyruszył u boku króla Niemiec Lotara z Supplinburga do Italii. W trakcie tej wyprawy został raniony strzałą i zmarł.

Konrad był zaręczony lub ożenił się z nieznaną z imienia córką księcia Polski Bolesława Krzywoustego. Zmarł bezpotomnie. Marchia Północna po jego śmierci przypadła Albrechtowi Niedźwiedziowi.

Bibliografia

• Otto von Heinemann: Konrad von Plötzkau. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 16. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1882, s. 604–605.
• Konrad. W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-08-07].
• Konrad Graf v.Plötzkau Markgraf v.d.Nordmark. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-08-07].

Władcy Brandenburgii Margrabiowie Marchii Północnej Pierwsi hrabiowie Dytryk (965–983) Hodo (985–993) Lotar (993–1003) Werner (1003–1009) Bernard I (1009–1018) Bernard II (1018–1045) Wilhelm (1045–1056) Lotar Udo I (1056–1057) Lotar Udo II (1057–1082) Henryk I (1082–1087) Lotar Udo III (1087–1106) Rudolf I (1106–1111) Helperich z Plötzkau (1111–1112) Rudolf I (1112–1114) Henryk II (1114–1128) Lotar Udo IV (1128–1130) Konrad z Plötzkau (1130–1133) Askańczycy Albrecht I Niedźwiedź (1134–1157) Margrabiowie Brandenburgii Askańczycy Albrecht I Niedźwiedź (1157–1170) Otto I (1170–1184) Otto II Szczodry (1184–1205) Albrecht II (1205–1220) Linia na Salzwedel Otto III (1220–1267) Jan III (1267–1268) Otto V Długi (1267–1298) Albrecht III (Brandenburgia) (1267–1300) Otto VI Mały (1280–1286) Herman (1298–1308) Jan V (1308–1317) Linia na Stendal Jan I Askańczyk (1220–1266) Jan II (1266–1281) Konrad (1266–1304) Otto IV ze Strzałą (1266–1308) Otto VII (1291–1297) Henryk I bez Ziemi (1294–1318) Jan IV (1304–1305) Waldemar Wielki (1304–1319) Henryk II Dziecię (1318–1320) Wittelsbachowie Ludwik I (1320–1351) Ludwik VI Rzymianin (1351–1356) Elektorzy Brandenburgii Wittelsbachowie Ludwik VI Rzymianin (1356–1366) Otto V Leniwy (1366–1373) Luksemburgowie Karol IV (1373–1378) Zygmunt (1378–1388) Jodok z Moraw (1388–1411) Zygmunt (1411–1415) Hohenzollernowie Fryderyk I (1411–1440) Fryderyk Gruby (1440–1463) Fryderyk II Żelazny (1440–1470) Albrecht III Achilles (1470–1486) Jan Cycero (1486–1499) Joachim I Nestor (1499–1535) Jan (1535–1571) Joachim II Hektor (1535–1571) Jan Jerzy (1571–1598) Joachim Fryderyk (1598–1608) Jan Zygmunt (1608–1620) Jerzy Wilhelm (1620–1640) Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor) (1640–1688) Fryderyk III (1688–1701) Elektorzy Brandenburgii (w ramach Królestwa Prus) Hohenzollernowie Fryderyk I (1701-1713) Fryderyk Wilhelm I (1713–1740) Fryderyk II Wielki (1740–1786) Fryderyk Wilhelm II (1786–1797) Fryderyk Wilhelm III (1797–1806)