Konserwatywna Partia Kanady
Państwo | |
---|---|
Skrót | CPC |
Lider | Pierre Poilievre |
Data założenia | 7 grudnia 2003 |
Adres siedziby | 720-130 Albert Street |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków | 269 469 (2020)[1] |
Członkostwo międzynarodowe | |
Barwy | |
Obecni posłowie | 119/338 |
Obecni senatorowie | 20/105 |
Strona internetowa |
KanadaTen artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Kanady Ustrój polityczny Konstytucja Monarcha Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wybory Polityka zagraniczna | |
Portal Kanada |
Konserwatywna Partia Kanady – partia polityczna, utworzona w 2004, działająca w Kanadzie na poziomie federalnym.
Historia
Powstała przez połączenie dwóch konserwatywnych partii: Kanadyjskiego Sojuszu Reformatorsko-Konserwatywnego i Postępowo-Konserwatywnej Partii Kanady.
Tymczasowym przewodniczącym został młody konserwatywny polityk z Alberty, Stephen Harper, który także po wyborach utrzymał przywództwo partii. Pod jego przewodnictwem w wyborach roku 2004 partia konserwatywna zdobyła 29,6% głosów i 99 z 308 mandatów poselskich, stając się największą partią opozycyjną.
W kolejnych wyborach 23 stycznia 2006 jego partia wygrała wybory zdobywając 36,25% głosów i 124 mandaty.
Partia Konserwatywna ponownie wygrała wybory parlamentarne w październiku 2008, zdobywając 37.6% głosów i 143 mandaty (z 308). Wyniki te były lepsze od tych w poprzednich wyborach w 2006 (36.27% i 124 mandaty), ale nie pozwoliły partii na utworzenie rządu większościowego.
Liderem partii od 27 maja 2017 był Andrew Scheer[2], 24 sierpnia 2020 został wybrany na to stanowisko Erin O'Toole[3], a od 10 września 2022 jest nim Pierre Poilievre.
Założenia programowe
Podstawowymi postulatami politycznymi, z którymi partia ruszyła do kampanii wyborczej 2004 roku, były:
- Kwestie społeczne:
- zniesienie praw do zawierania małżeństw homoseksualnych;
- ograniczenie prawa do aborcji;
- ograniczenie dwujęzyczności urzędów;
- zaostrzenie kar dla przestępców, także młodocianych.
- Kwestie gospodarcze:
- cięcia podatkowe;
- dalsza liberalizacja gospodarcza.
- Sprawy międzynarodowe:
- zbliżenie z USA;
- wzrost aktywności na arenie międzynarodowej.
- Inne:
- wzrost nakładów przy jednoczesnej liberalizacji służby zdrowia;
- wzrost nakładów na zbrojenia;
- ograniczenie administracji.
Poparcie
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Izba Gmin) | Zmiana |
---|---|---|---|---|
2004 | 29,63% | - | 99 | - |
2006 | 36,27% | 6,64 | 124 | 25 |
2008 | 37,6% | 1,33 | 143 | 19 |
2011 | 39,62% | 2,02 | 166 | 23 |
2015 | 31,89% | 7,73 | 99 | 60 |
2019 | 34,34% | 2,45 | 121 | 22 |
2021 | 33,74% | 0,60 | 119 | 2 |
Przypisy
- ↑ We broke the record for largest membership eligible to vote in a leadership in Canadian history! Congrats to all the candidates for their hard-work inspiring Canadians to join our movement and being a part of our 2020 Leadership race! #cpcldr. 14 lipca 2020. s. Twitter. [dostęp 2021-05-13]. (ang.).
- ↑ Strona internetowa Konserwatywnej Partii Kanady: Andrew Scheer. 2017. [dostęp 2017-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)].
- ↑ Stephanie Levitz: Erin O'Toole new Conservative leader. Canada's National Observer, 2020-08-24. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- ↑ IPU PARLINE database: CANADA (House of Commons), election archives. ipu.org. [dostęp 2017-11-24].
Linki zewnętrzne
- Konserwatywna Partia Kanady, conservative.ca [dostęp 2010-12-11] .
Media użyte na tej stronie
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Royal arms of Canada, as used on Letters Patents
Logo of the Conservative Party of Canada from September 2020 and onwards.
Green arrow icon pointing up