Konstal 102NaD
 Historyczna doczepa 102NaD na ul. św. Wawrzyńca w Krakowie | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent | |
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji | 1983–1985 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów | 2 |
| Długość | 19 300 mm |
| Szerokość | 2400 mm |
| Wysokość | 3076 mm |
| Masa | 24 000 kg |
| Rozstaw wózków | 6000 mm |
| Rozstaw osi w wózkach | 1900 mm |
| Układ osi | Bo’2’Bo |
| Średnica kół | 654 mm |
| Moc silników | 4 × 41,5 kW |
| Typ silników | silniki prądu stałego |
| Napięcie zasilania | 600 V |
| Prędkość maksymalna | 55 km/h |
| Przyspieszenie | 0,9 m/s² |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących | 32 |
| Liczba miejsc ogółem | 195 |
| Wysokość podłogi | 940 mm |
Portal  Transport szynowy | |
102NaD – typ wagonów doczepnych czynnych, które powstały w Krakowie z wagonów 102Na zniszczonych w wypadkach komunikacyjnych.
Historia
Wagony 102NaD wyprodukowano w warsztatach własnych Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Krakowie, w liczbie 5 sztuk, w latach 1983–1985. Przewidziane były do eksploatacji jako drugie w składach z tramwajami 102Na. Dwa tego typu pojazdy wyprodukowano na bazie wagonów przeznaczonych do kasacji w Gorzowie Wielkopolskim, a pozostałe trzy powstały w wyniku przebudowy krakowskich tramwajów[3].
Budowa oraz zakres modernizacji
Przebudowa tramwajów obejmowała usunięcie stanowiska motorniczego, przeniesienie szafki z bezpiecznikami pod ścianę przednią tramwaju, montaż pulpitu manewrowego oraz usunięcie gniazd sterowania wielokrotnego z tylnej części wagonu. Najważniejszą jednak wizualną zmianą było zastąpienie oryginalnej ściany przedniej przez lustrzane odbicie ściany tylnej. Oprócz tego, wagony w trakcie remontów były objęte zmianami i modernizacjami takimi samymi, jak w innych wagonach z rodziny 102N, eksploatowanych przez krakowskiego przewoźnika. Wagony 102NaD kursowały liniowo do końca 1996 roku w składach z różnymi tramwajami 102Na[1].
Wagon zabytkowy
W 1997 roku ostatni z wprowadzonych do ruchu wagonów, noszący numer taborowy 155, pozostawiono jako eksponat muzealny. Powstał on jako ostatnia doczepa typu 102NaD, na bazie tramwaju 102Na #222 z 1970 roku, który uległ pożarowi instalacji elektrycznej, przez co wymagał gruntownej odbudowy. W tym celu posłużono się pudłem tramwaju 102Nd wycofanego z eksploatacji we Wrocławiu, przez co odbudowywana przyczepa cechowała się pewnymi detalami charakterystycznymi dla wrocławskiej serii. Przyczepa 102NaD #155 utworzyła pociąg muzealny z wagonem 102N #203, który w tym samym czasie został wycofany z liniowego ruchu pasażerskiego. Z tego względu, zachowaną doczepę czynną ucharakteryzowano wizualnie, aby w większym stopniu nawiązywała do tramwaju prowadzącego, poprzez zlikwidowanie wycięć w fartuchach oraz pomalowanie ich na kolor kremowy. Brak poważniejszych prac remontowych przy wagonie spowodował, w połowie 2001, roku jego odstawienie i sprowadził na niego ryzyko kasacji[1].
W 2016 roku podjęto działania zmierzające do przywrócenia wagonu 155 do pełnej sprawności. W lutym 2018 roku zakończono jego naprawę główną i od tego czasu jest czynnym wagonem historycznym, kursując zazwyczaj w składzie ze 102Na #210.[4]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Tramwaj Konstal 102NaD (155) – Strona Historii i Fotografii Transportu, shift.org.pl [dostęp 2018-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-13] (pol.).
- ↑ Wagon typu 102N/Na
- ↑ Jacek Kołodziej, Historyczne pojazdy komunikacji miejskiej w Krakowie, Rybnik: Wydawnictwo Eurosprinter, 2017, ISBN 978-83-63652-26-5, OCLC 1022826777.
- ↑ PSMKMS, Prywatna Strona Miłośnika Komunikacji Miejskiej i Szynowej – Prywatna Strona Miłośnika Komunikacji Miejskiej i Szynowej, psmkms.krakow.pl [dostęp 2018-06-13] (pol.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Maciej Tomaszewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tramwaj doczepny czynny typu 102NaD w Krakowie.