Konstal 14N
Rekonstrukcja wyglądu katowickich tramwajów 14N+14ND | |
Dane ogólne | |
Kraj produkcji | |
---|---|
Producent | |
Miejsce produkcji | |
Lata produkcji | 1963, 1967 |
Dane techniczne | |
Liczba członów | 1 |
Długość | 13 390 mm |
Szerokość | 2400 mm |
Wysokość | 3060 mm |
Rozstaw wózków | 1435 mm |
Rozstaw osi w wózkach | 1900 mm |
Układ osi | Bo’Bo’ |
Moc silników | 4 × 41,5 kW |
Typ silników | |
Napięcie zasilania | 600 V |
Wnętrze | |
Wysokość podłogi | 850 mm |
Portal Transport szynowy |
Konstal 14N – typ prototypowego wagonu tramwajowego, wyprodukowanego w 1963 r. oraz w 1967 r. w zakładach Konstal w Chorzowie. Ogółem powstały trzy egzemplarze (dwa wagony silnikowe i jeden doczepny). W założeniu tramwaje 14N miały być uproszczoną konstrukcyjnie wersją stworzonego dla Warszawy tramwaju Konstal 13N, opracowaną na potrzeby pozostałych polskich miast z transportem tramwajowym[1]. Z powodu awaryjności prototypów nie rozpoczęto produkcji seryjnej.
Konstrukcja
Konstal 14N był jednoczłonowym, jednokierunkowym tramwajem silnikowym. Pod względem mechanicznym jest identyczny ze swoim poprzednikiem, tramwajem 13N. Nadwozie oparte było na dwóch dwuosiowych wózkach napędowych; każdą oś napędzał jeden silnik prądu stałego. Z prawej strony nadwozia umieszczono troje czteroczęściowych drzwi harmonijkowych. Motorniczy kierował tramwajem za pomocą nastawnika jazdy w formie kierownicy[1]. Energia elektryczna pobierana była z sieci trakcyjnej poprzez pantograf nożycowy. W porównaniu z tramwajami 13N zmieniono sposób rozruchu silników na bezpośredni[2]. Prąd zatem był sterowany bezpośrednio za pomocą nastawnika (jak w wagonach typu N), zamiast styczników.
Prototypowe wagony silnikowe odróżniały się kilkoma rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Pierwszy prototyp z 1963 r. nie mógł być eksploatowany w składzie z innym tramwajem, podczas gdy drugi prototyp z 1967 r. wyposażono już w gniazda sterowania wielokrotnego. Ponadto w 1967 r. powstał prototyp wagonu doczepnego biernego o oznaczeniu 14ND. W porównaniu z wagonami silnikowymi doczepa 14ND pozbawiona była kabiny motorniczego i pantografu, a także nie posiadała napędu (silników). Natomiast jej ściana przednia była identyczna z tylną.
Dostawy
Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | Uwagi | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
PRL | konurbacja górnośląska | 14N | 1963, 1967 | 2 | 129, 140 | prototypy, po 1969 r. nr 140 przebudowano na 13NS | [3] |
14ND | 1967 | 1 | 141 | prototyp, po 1969 r. przebudowana na 13NSD | |||
Łączna liczba: | 3 |
Pierwszy prototyp 14N dostarczono do konurbacji górnośląskiej, gdzie kursował z numerem taborowym 129. Został wycofany z eksploatacji w 1971 r. lub w 1975 r. i zezłomowany[1][4]. Drugi prototyp wraz z doczepą bierną także dostarczono do konurbacji górnośląskiej. Silnikowy 14N otrzymał numer taborowy 140, natomiast doczepa 14ND numer 141[4]. Z uwagi na wysoką awaryjność prototypowego składu (problemy z hamulcami w doczepie, niewielka wytrzymałość nastawnika jazdy i silników na udar prądowy podczas rozruchu[2]) obydwa wagony przebudowano na typ 13NS oraz 13NSD poprzez montaż stycznikowego układu rozruchu[5]. Ich eksploatacja została zakończona w 1985 r.[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d www.kmk.krakow.pl – najpopularniejszy tramwaj na świecie – PCC, część 4: Polska, www.kmk.krakow.pl [dostęp 2020-04-18] .
- ↑ a b Tomasz Igielski , Od tramwaju N do 116N, „Technika Transportu Szynowego”, 3, 1998, s. 5–14 .
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- – Phototrans.eu, phototrans.pl [dostęp 2020-04-18] .
- ↑ a b WPK » Baza taboru, tabor.wpk.katowice.pl [dostęp 2020-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-24] .
- ↑ Prywatna Strona Miłośnika Komunikacji Miejskiej i Szynowej – Powrót wagonu 13N na Śląsk, www.psmkms.krakow.pl [dostęp 2020-04-18] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Szczecinolog, Licencja: CC BY 3.0
Rekonstrukcja wyglądu katowickich tramwajów typu 14N+14ND. Rekonstrukcję wykonano na podstawie zdjęć archiwalnych ze strony phototrans.eu. Wykorzystano zdjęcie: File:Warszawski tramwaj w drodze do pętli Wyścigi - panoramio.jpg autorstwa Zdzisława Adama Niedźwiedzkiego.
Logo Chorzowskiej Wytwórni Konstrukcji Stalowych Konstal umieszczone na tabliczce znamionowej tramwaju typu 105N o numerze fabrycznym 169 wyprodukowanego we wrześniu 1975. W 1992 wagon ten został przebudowany na typ 105Na, a w 2014 został upodobniony do 105N i wpisany na stan taboru historycznego Tramwajów Warszawskich.