Konstal PN
 | Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 (c) FOTO:FORTEPAN / Lencse Zoltán, CC BY-SA 3.0 Warszawski wagon N nr 710, który posłużył do budowy wozu PN nr 0-607. | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji | 1962–1963 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów | 3 |
| Długość | 21 390 mm |
| Szerokość | 2195 mm |
| Wysokość | 3300 mm |
| Masa | 26 000 kg |
| Rozstaw wózków | 1000/1435 mm |
| Moc silników | 2 × 60 kW |
| Typ silników | LT-31 |
| Prędkość maksymalna | 55 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących | 36 |
| Liczba miejsc ogółem | 172 |
| Wysokość podłogi | 765/945 mm |
Portal  Transport szynowy | |
Konstal WPK i PN[1] – przegubowy tramwaj powstały poprzez połączenie wagonów N i ND ze względu na małą pojemność dotychczasowo produkowanych pojazdów. Przebudową pojazdów zajmowały się głównie warsztaty zakładów komunikacji miejskiej.
Historia
Chorzowskie warsztaty zbudowały 7 pojazdów WPK w latach 1962 i 1963. Pozostałe 4 powstały w fabryce Konstal.
W Warszawie zbudowano 11 pojazdów PN, co oznaczało Przegubowy Normalizowany. Warszawskie wagony PN zbudowane w 1963 roku nie były udane, dlatego w II połowie lat 60. po pożarach tych tramwajów skasowano 2 pierwsze egzemplarze. Pozostałych 9 sztuk sprzedano w latach 1969–1970 do Poznania, gdzie przyjęto dla nich taką samą nazwę. Służba na poznańskich ulicach jedynie potwierdziła opinię o tej konstrukcji jako o nieudanej i wszystkie egzemplarze zezłomowano w latach 1972–1973.
W roku 1962 w Bydgoszczy zmontowano jedyną wersję wąskotorową oznaczoną numerem 75. W 1974 roku w wyniku wypadku wagon ten został skreślony ze stanu taboru liniowego.
Konstrukcja
Dwa wagony zostały połączone dwoma przegubami, między które wstawiono dodatkowy niewielki segment. Nie opierał się on na szynach, lecz na usztywnionych w pionie przegubach, dzięki czemu umożliwiał swobodę ruchu względem siebie w poziomie obu skrajnych członów, a także zwiększał pojemność tramwaju.
Tramwaj był jednokierunkowy. Zamontowano w nim wiele elementów pochodzących z tramwaju 13N, m.in. miękkie siedzenia zwrócone przodem do kierunku jazdy i harmonijkowe drzwi otwierane automatycznie. WPK miały również ściany pomostów pochodzące od 13N. W większości PN pozostawiono stare czoła. Układy pomocnicze niskiego napięcia czerpały prąd z akumulatorów, bowiem wagon nie miał przetwornicy. Zastosowano nowocześniejszy pulpit, a korbę nastawnika zmieniono na kierownicę samochodową. Pojazd ten miał jednak opinię wadliwego.
Bydgoski pojazd nr 75 uważany był za bardzo udany. Przez wiele lat był jedynym przegubowcem. W przeciwieństwie do warszawskich, 75 posiadał ścianę zwykłego 5N, jednak trochę zaokrągloną.
Dostawy
| Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
|---|---|---|---|---|---|---|
 PRL | Bydgoszcz | 2PN | 1962 | 1 | 75 | [2] |
| konurbacja górnośląska | WPK | 1962–1963 | 11 | 701–711 | [3] | |
| Warszawa | PN | 1962–1963 | 11 | 0-601–0-611 | [4] | |
| Łączna liczba: | 23 | |||||
Zobacz też
Przypisy
- ↑ MKM 101: Wagony typu PN. tramwar.pl. [dostęp 2019-07-04].
- ↑ Konstal N #75 (pol.). phototrans.eu. [dostęp 2018-12-22].
- ↑ Konstal WPK (pol.). phototrans.eu. [dostęp 2018-12-22].
- ↑ Konstal PN (pol.). tramwar.pl. [dostęp 2018-12-22].
| Tramwaje |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wagony metra |
| ||||||||||
| Lokomotywy kopalniane |
| ||||||||||
| Wagony towarowe |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
(c) FOTO:FORTEPAN / Lencse Zoltán, CC BY-SA 3.0
ulica Marszalkowska, balra az ulica Swietokrzyska.
Logo Chorzowskiej Wytwórni Konstrukcji Stalowych Konstal umieszczone na tabliczce znamionowej tramwaju typu 105N o numerze fabrycznym 169 wyprodukowanego we wrześniu 1975. W 1992 wagon ten został przebudowany na typ 105Na, a w 2014 został upodobniony do 105N i wpisany na stan taboru historycznego Tramwajów Warszawskich.