Konstancja Bielska

Konstancja z Bekierskich Bielska (zm. 17 sierpnia 1787 we Lwowie) – polska szlachcianka, kasztelanowa halicka, córka stolnika dźwinogrodzkiego i starosty ostrowieckiego Franciszka Kosiorka-Bekierskiego i łowczanki buskiej Teresy z Komorowskich[1].

Życiorys

Pochodziła z rodu Bekierskich herbu Jastrzębiec, a jej dziadkiem był nobilitowany w 1726 oboźny koronny tureckiego pochodzenia Antoni Bekierski[2]. W 1754 wyszła za mąż za starostę rabsztyńskiego i chorążego lwowskiego Józefa z Olbrachcic Bielskiego, który od 1771 pełnił urząd kasztelana halickiego[3]. Z tego małżeństwa pochodziło pięć córek[4]:

  • Elżbieta, żona hrabiego Seweryna Ksawerego Kalinowskiego,
  • Teresa, żona hrabiego Jana Skarbka,
  • Magdalena, żona hrabiego Ignacego Adama Krasińskiego, deputata Stanów Galicyjskich,
  • Anna, żona Dulskiego,
  • Marcelina, żona kuchmistrza wielkiego koronnego Leonarda Worcella.

W 1768 Konstancja i jej mąż otrzymali pozwolenie zamiany starostwa rabsztyńskiego na rohatyńskie[5]. W 1774 została wdową. W 1781 została damą Orderu Gwiaździstego Krzyża, najwyższego orderu kobiecego Austrii, nadawanego kobietom wysokiego urodzenia[6][7]. Uchodziła za osobę wyjątkowo zamożną. 5 października 1783 w Horożanach koło Lwowa wyszła ponownie za mąż za wojewodę inflanckiego Kaspra Rogalińskiego herbu Łodzia[8]. Zmarła 17 sierpnia 1787 we Lwowie. Pochowana na cmentarzu we wsi Bielawińce[9]. Wykonany w 1808 okazały nagrobek Konstancji Bielskiej przypisywany jest austriackiemu rzeźbiarzowi Hartmanowi Witwerowi i uznaje się go za jedyne na cmentarzu w Bielawińcach dzieło na wysokim poziomie artystycznym[10].

Przypisy

  1. ↑ A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, s. 149.
  2. ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 123.
  3. ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 189.
  4. ↑ A. Boniecki, Herbarz polski. Uzupełnienia i sprostowania do części 1, Warszawa 1901, s. 141.
  5. ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 236.
  6. ↑ J. S. Dunin-Borkowski, Panie polskie przy dworze rakuskim, Lwów 1891, s. 122.
  7. ↑ A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, ss. 148–149.
  8. ↑ J. Dygdała: Rogaliński Kasper h. Łodzia (ok. 1725–1788), wojewoda inflancki. W: Polski Słownik Biograficzny, t. XXXI/1988-1989 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-01-12].
  9. ↑ Na nagrobku błędnie podano rok śmierci 1786, zob. A. S. Czyż, B. Gutowski, Cmentarze Podola - źródło do badań nad sztuką i historią, Białystok 2010, ss. 169-170.
  10. ↑ A. S. Czyż, Nagrobek Konstancji 1o voto Bielskiej, 2o voto Rogalińskiej na cmentarzu w Bielawińcach — domniemane dzieło lwowskiego rzeźbiarza Hartmana Witwera, Warszawa 2008, ss. 140–152.

Bibliografia