Konstancjusz I Chlorus
Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||||
| ||||
© José Luiz Bernardes Ribeiro, CC BY-SA 4.0 | ||||
Cesarz rzymski | ||||
Okres | od 1 maja 305 do 25 lipca 306 | |||
Poprzednik | Maksymian | |||
Następca | Konstantyn I Wielki | |||
Dane biograficzne | ||||
Data urodzenia | 31 marca 250 | |||
Data i miejsce śmierci | 25 lipca 306 Eboracum | |||
Żona | Helena od ? do 293 | |||
Dzieci | Konstantyn Wielki | |||
Żona | Teodora od 293 do 306 | |||
Dzieci | Konstancja, Eutropia, Dalmacjusz Starszy, Anastazja, Julius Constantius | |||
Moneta | ||||
(c) Classical Numismatic Group, Inc. http://www.cngcoins.com, CC-BY-SA-3.0 |
Konstancjusz I Chlorus (ur. 31 marca 250, zm. 25 lipca 306), Gaius Flavius Constantius, od 1 maja 305 Imperator Caesar Gaius Flavius Valerius Constantius Augustus, z przydomkiem „Chlorus” pojawia się w źródłach dopiero od VI w. Po śmierci deifikowany – cesarz rzymski z tytułem cezara od 293, a augusta 305 do 306 roku. Był ojcem Konstantyna I Wielkiego.
Życiorys
Urodził się w biednej rodzinie w Ilirii, karierę zrobił służąc w wojsku. Późniejsi autorzy dorobili mu genealogię od cesarza Klaudiusza II Gockiego. 1 marca 293 roku został adoptowany przez cesarza Zachodu Maksymiana i otrzymał tytuł cezara. Wkrótce po zostaniu cesarzem walczył z samozwańczym cesarzem Karauzjuszem władającym Brytanią i wybrzeżami Galii i odbił od niego część kontynentalnego wybrzeża. W 293 roku pokonał następcę Karauzjusza – Allectusa i przejął we władanie Brytanię.
W czasie prześladowań chrześcijan, wszczętych w roku 303 roku w myśl edyktów Dioklecjana, na podległych sobie terenach, ograniczył się do zamykania lub burzenia kościołów, co podkreślają historycy chrześcijańscy. W rzeczywistości chrześcijaństwo na tych terenach (Galia, Brytania, Hiszpania) było mniej aktywne, niż na wschodzie Imperium. Uważa się, że był on wyznawcą boga imieniem Sol Invictus (łac. „Słońce Niezwyciężone”).
1 maja 305 roku, po zrzeczeniu się władzy przez Dioklecjana i Maksymiana, otrzymał tytuł augusta. Zginął po wyprawie przeciwko Piktom w Eboracum (dzisiejszy York) 25 lipca 306 roku.
Małżeństwa i potomstwo
Z pierwszą żoną Flavią Julią Heleną, z którą miał syna Konstantyna Wielkiego, rozwiódł się. Ożenił się ponownie, w 289 roku z córką Maksymiana – Flavią Maximianą Theodorą. Miał z nią:
- córkę Konstancję (ur. po 293 – ok. 330) – żonę Licyniusza,
- córkę Eutropię – żonę Nepotianusa (jej syn Nepocjan został uzurpatorem w 350 roku),
- syna Dalmacjusza,
- córkę Anastazję,
- syna Juliusa Constantiusa (którego syn Julian władał cesarstwem od 361).
Linki zewnętrzne
- Biogram. [zarchiwizowane z tego adresu].
Media użyte na tej stronie
© José Luiz Bernardes Ribeiro, CC BY-SA 4.0
Altes Museum - Berlin - Germany
(c) Classical Numismatic Group, Inc. http://www.cngcoins.com, CC-BY-SA-3.0