Konstantin Jeriomienko

Konstantin Jeriomienko

(c) Council.gov.ru, CC BY 4.0
Pełne imię i nazwisko	Konstantin Wiktorowicz Jeriomienko
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1970 Dniepropetrowsk
Data i miejsce śmierci	18 marca 2010 Moskwa
Wzrost	? cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1988 Dnipro Dniepropetrowsk 1 (0) 1989 Sielenga Ułan Ude 2 (0) 1990 Traktor Pawłograd 18 (3) 1990 Ałga Frunze 8 (1) 1990 Mechanizator Dniepropetrowsk ? (?) 1991–2001 Dina Moskwa ? (533)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1992–2001 Rosja (futsal) 66 (122)

Konstantin Wiktorowicz Jeriomienko (ros. Константин Викторович Ерёменко, ukr. Костянтин Вікторович Єременко, Kostiantyn Wiktorowycz Jeremenko; ur. 5 sierpnia 1970 w Dniepropetrowsku, Ukraińska SRR, zm. 18 marca 2010 w Moskwie) – rosyjski futsalowiec i piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Rosji w futsalu.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek klubu Dnipro Dniepropetrowsk, w którym rozpoczął karierę piłkarską. Jednak nie potrafił przebić się do podstawowego składu, rozegrał tylko jeden mecz. Potem występował w klubach Sielenga Ułan Ude, Traktor Pawłograd oraz Ałga Frunze, aby w 1990 zdecydować się na przejście do futsalu. Na początku bronił barw miejscowego futsalowego klubu Mechanizator. W następnym roku wyjechał do Moskwy, gdzie został futsalowcem Diny. Z tym klubem zdobył wiele sukcesów. W oficjalnych meczach zdobył 1132 bramki, w tym dla klubu – 972, dla reprezentacji Rosji – 122. Strzelił najwięcej bramek w historii mistrzostw Rosji - 533, Pucharu Rosji - 210, pucharów europejskich - 61. Ustanowił rekord – w 1994 zdobył 91 goli w 32 meczach mistrzostw Rosji.

Kariera reprezentacyjna

Występował w reprezentacji Rosji w futsalu, z którą w 1999 zdobył mistrzostwo Europy.

Kariera działacza

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został wybrany na pierwszego Prezydenta Rosyjskiej Superligi w futsalu. W 2002 objął stanowisko prezydenta Dinama Moskwa.

Wieczorem 18 marca 2010, podczas rekreacyjnej gry w piłkę w hali Dinama nagle poczuł się źle i zasłabł. Przewieziono go do szpitala, gdzie lekarze przez półtorej godziny bezskutecznie próbowali go reanimować. Zmarł tego samego dnia. Przyczyną zgonu była niewydolność serca^[1].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz WNP: 1992
• mistrz Rosji (8): 1992/93, 1993/94, 1994/95, 1995/96, 1996/97, 1997/98, 1998/99, 1999/2000
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1990
• zdobywca Pucharu Rosji (7): 1992, 1993, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999
• mistrz klubowy Europy (3): 1995, 1997, 1999
• zdobywca Pucharu Interkontynentalnego: 1997

Sukcesy reprezentacyjne

• brązowy medalista Mistrzostw świata: 1996
• mistrz Europy: 1999
• wicemistrz Europy: 1996
• brązowy medalista Mistrzostw Europy: 2001
• zdobywca Pucharu Legend: 2009

Sukcesy indywidualne

• najlepszy futsalowiec Mistrzostw Rosji (7): 1992—1998
• najlepszy król strzelców w historii Mistrzostw Rosji: 533 bramki
• najlepszy król strzelców w historii Pucharu Rosji: 210 bramek
• najlepszy król strzelców w historii klubu Dina Moskwa: 972 bramki
• najlepszy król strzelców w historii reprezentacji Rosji: 122 bramki
• najlepszy król strzelców w historii Pucharu Rosyjskiej Wyższej Ligi: 46 bramek
• najlepszy król strzelców w historii klubowych Mistrzostw Europy oraz Pucharu Interkontynentalnego: 61 bramka
• król strzelców Mistrzostw Rosji 1994: 91 gol w 32 meczach (rekord)

Odznaczenia

• nagrodzony tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu Rosji
• nagrodzony Orderem "Pamiątka 850-lecia Moskwy": 1997

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Życiorys (ros.)
• Statystyki na klisf.info (ros.)
• Profil na oficjalnej stronie MFK Dinama Moskwa. mfkdinamo.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-24)]. (ros.)