Konstanty Bniński

Konstanty Bniński
Łodzia
Rodzina	Bnińscy herbu Łodzia
Data urodzenia	11 marca 1730
Data śmierci	30 października 1810
Ojciec	Wojciech Bniński
Matka	Wiktoria Święcicka h. Jastrzębiec
Żona	1° voto Brygida Załuska h. Junosza 2° voto Franciszka Sliwicka h. Jelita
Dzieci	z pierwszego małżeństwa: Józef, Wiktoria, Wirydiana, Nepomucena, Franciszka z drugiego małżeństwa: Józef January i Marianna
Odznaczenia

Konstanty Bniński herbu Łodzia (ur. 11 marca 1730, zm. 30 października 1810) – marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1767 roku^[1], starosta murzynowski w 1764 roku, poseł na sejm elekcyjny 1764, senator, kasztelan elbląski, ostatni kasztelan chełmiński (w okresie Sejmu Czteroletniego), konsyliarz konfederacji targowickiej z województwa poznańskiego w 1792 roku^[2].

Kawaler Orderu Orła Białego i Orderu Świętego Stanisława.

Życiorys

Mieszkał w Samostrzelu. W 1764 roku był posłem na sejm elekcyjny z województwa kaliskiego. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa kaliskiego^[3]. W 1767 roku był marszałkiem Trybunału Koronnego. Od 1770 roku był kasztelanem elbląskim, a od 1772 roku kasztelanem chełmińskim. Przyjął konsyliarstwo konfederacji targowickiej.

Król nadał mu Order Świętego Stanisława w 1775 roku, a w 1778 roku Order Orła Białego.

Życie rodzinne

Był synem Wojciecha, kasztelana nakielskiego, i Wiktorii, córki Wojciecha Święcickiego h. Jastrzębiec. Miał brata Wojciecha. Dwukrotnie się żenił. Pierwszą jego żoną była Brygida Załuska h. Junosza (?–1770). Mieli co najmniej czworo dzieci, byli to: Józef, Wiktoria (drugim jej mężem był generał Jan Kraszewski), Wirydiana, Nepomucena i Franciszka (matka Aleksandra Stanisława Bnińskiego). W 1787 roku ożenił się z Franciszką Sliwicką h. Jelita, z którą miał dwoje dzieci: Józefa Januarego (ojca Ignacego Józefa Bnińskiego i Konstantego Bnińskiego) i Mariannę.

Bibliografia

• Adam Skałkowski: Bniński Konstanty. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2. Warszawa – Kraków – Łódź – Poznań – Wilno – Zakopane: Polska Akademia Umiejętności, 1936, s. 146.
• Marek Minakowski: Konstanty Bniński w Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. 2014. [dostęp 2014-06-01].

Przypisy