Konstanty Gordon

Konstanty Gordon (ur. 4 sierpnia 1917 w Warszawie, zm. 17 kwietnia 1983 tamże) – polski reżyser filmów dokumentalnych, grafik, historyk sztuki.

Grób Antoniny Gordon-Góreckiej i jej męża Konstantego Gordona na Powązkach

Życiorys

Syn Pawła. Podczas nauki w szkole średniej wstąpił do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej, Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a następnie Komunistycznej Partii Polski. Za działalność wywrotową został w 1933 aresztowany i uwięziony na trzy lata, po zakończeniu kary więzienia pracował jako dekorator i reżyser. Ponadto zajmował się karykaturą, jego antyfaszystowskie rysunki publikowały „Szpilki” i „Czarno na Białem”. Po wybuchu II wojny światowej walczył podczas kampanii wrześniowej, po jej upadku przedostał się do ZSRR. W 1944 został oficerem I Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, uczestniczył w walkach o Warszawę, ciężko ranny podczas szturmu na Przyczółek Czerniakowski. Od 1945 pracował w Wytwórni Filmowej Wojska Polskiego, od 1949 do przejścia na emeryturę związany był z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Wytwórnią Filmów Oświatowych. Jest uznawany za współtwórcę polskiego powojennego filmu dokumentalnego, był autorem ponad pięćdziesięciu filmów dotyczących twórczości plastycznej, a także o tematyce politycznej i społecznej. Przez cały okres od powstania PZPR był jej członkiem.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. 19A-1-17)^[1].

„Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie” Praca zbiorowa pod redakcją Juliusza Jerzego Malczewskiego, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1989 s. 213