Konstanty Kononowicz

Konstanty Kononowicz
Константин Лукич Кононов
rotmistrz dyplomowany rotmistrz dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1892
Łódź

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1988
San Francisco

Przebieg służby
Lata służby

1911-1988

Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Biała Armia
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Straż Graniczna II RP Straż Graniczna II RP

Jednostki

8 Pułk Dragonów
8 Dywizja Kawalerii
Armia Syberyjska
8 Kamski Korpus Armijny
Orenburska Brygada Kozacka
Syberyjska Grupa Kozacka
9 Pułk Strzelców Konnych
XI Brygada Kawalerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna domowa w Rosji

Późniejsza praca

wykładowca, działacz emigracyjny

Konstanty Kononowicz[a] ros. Константин Лукич Кононов (ur. 11 listopada 1892 w Łodzi, zm. 17 stycznia 1988 w San Francisco) – rosyjski wojskowy, rotmistrz dyplomowany Wojska Polskiego, nadkomisarz Straży Granicznej.

Życiorys

W 1910 roku ukończył gimnazjum filologiczne w Chersoniu, w 1911 roku Konstantynowską Szkołę Artylerii, zaś w 1913 roku szkołę kawaleryjską w Jelizawetgradzie. Służył w stopniu podporucznika w 8 Pułku Dragonów. Brał udział w I wojnie światowej. Od połowy grudnia 1914 roku służył w oddziale karabinów maszynowych 8 Dywizji Kawalerii. W połowie czerwca 1915 roku objął dowodzenie oddziałem łączności saperów 8 Pułku Dragonów. W marcu 1916 roku awansował do stopnia porucznika, zaś we wrześniu tego roku sztabsrotmistrza. Od połowy kwietnia 1917 roku służył w sztabie 8 Dywizji Piechoty. Latem 1918 roku wstąpił do wojsk Białych na Syberii. Został oficerem wydziału operacyjnego sztabu Armii Syberyjskiej. Od początku maja 1919 roku, w stopniu podpułkownika, pełnił funkcję szefa sztabu VIII Kamskiego Korpusu Armijnego. W połowie sierpnia tego roku objął funkcję wykładowcy taktyki w szkole instruktorskiej piechoty. Pod koniec listopada tego roku został szefem sztabu twierdzy Władywostok. W kwietniu 1920 roku objął funkcję szefa sztabu Orenburskiej Brygady Kozackiej na Zabajkalu. Od sierpnia 1922 roku, w stopniu pułkownika, był szefem sztabu Syberyjskiej Grupy Kozackiej. Po klęsce wojsk Białych poprzez Szanghaj przedostał się do Polski.

W listopadzie 1922 roku został przyjęty do rezerwy Wojska Polskiego, zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwowych jazdy i zatrzymany w służbie czynnej[2][3]. Służył w 9 Pułku Strzelców Konnych we Włodawie. Pod koniec lutego 1923 roku został dowódcą 1 Szwadronu, zaś pod koniec lipca tego roku Wydzielonego Dywizjonu Pułku. W styczniu 1925 roku został przydzielony do XI Brygady Kawalerii w Augustowie na stanowisko oficera sztabu[4]. Pod koniec listopada 1927 roku rozpoczął staż w 9 Pułku Artylerii Polowej, zaś na początku sierpnia tego roku 41 Pułku Piechoty.

Z dniem 2 listopada 1927 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza kursu normalnego 1927-1929. 23 sierpnia 1929 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony służbowo do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu na stanowisko kierownika referatu wyszkolenia. Na początku maja 1930 roku został przesunięty na stanowisko kierownika referatu organizacyjnego. Pod koniec października 1931 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu na stanowisko głównego instruktora wyszkolenia bojowego i wykładowcę taktyki. Z dniem 1 czerwca 1934 roku został przydzielony z dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII do dyspozycji komendanta Straży Granicznej na okres trzech miesięcy[5]. Z dniem 31 sierpnia 1934 roku został przeniesiony do rezerwy w stopniu rotmistrza z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I[6]. W tym samym roku rozpoczął służbę w Straży Granicznej w stopniu nadkomisarza.

Brak informacji o udziale w kampanii wrześniowej 1939 roku. Przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie po zakończeniu II wojny światowej uczył języka rosyjskiego na uniwersytecie i w politechnice w Londynie. Następnie zamieszkał w USA. Kontynuował naukę rosyjskiego na uniwersytecie w San Francisco. Jednocześnie działał w Stowarzyszeniu Weteranów Rosyjskich, z ramienia którego został wydelegowany do Stowarzyszenia Weteranów Amerykańskich. Zajmował się dobroczynnością.

Uwagi

  1. Na podstawie decyzji L. 440/26 Sądu Okręgowego w Łodzi z 16 listopada 1926 roku sprostowano mu nazwisko z „Kononoff” na „Kononowicz”[1].

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 11 lutego 1927 roku, s. 52.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 18 listopada 1922 roku, s. 832.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 670, 697.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 stycznia 1925 roku, s. 18.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 177.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 248.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
  • Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
  • Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
  • Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2016-06-11].
  • Jewgienij A. Aleksandrow, Русские в Северной Америке, 2005
  • Andriej W. Ganin, Władimir G. Siemienow, Офицерский корпус Оренбургского казачьего войска: 1891-1945. Биографический справочник, 2007

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Straż Graniczna.jpg
Autor: Gruzin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Straż Graniczna II RP