Konstanty Korniakt

Konstanty Korniakt

Κωνσταντίνος Κορνιακτός

Konstanty Korniakt, anonimowy portret
Data i miejsce urodzenia	ok. 1520 Kandia
Data i miejsce śmierci	1 sierpnia 1603 Lwów
Zawód, zajęcie	kupiec

Konstanty Korniakt (Kornak, Korniak, Korniat, Korneadi, Korneades, Carneadi, Coretho, Carinacto) herbu Krucina (ur. pomiędzy 1517 a 1543, zm. 1 sierpnia 1603) – grecki kupiec związany ze Lwowem, dzierżawca ceł ruskich na terenie województwa ruskiego Rzeczypospolitej, hurtowy handlarz bawełny i małmazji, założyciel rodu Korniakt.

Pochodził z Krety z Kandii. Najpierw mieszkał w Konstantynopolu, później na Wołoszczyźnie, a w końcu osiadł we Lwowie, gdzie przejął spadek po starszym bracie Michale. Królowie polscy przyznali mu szereg przywilejów oraz szlachectwo m.in. w 1569 Korniakt otrzymał prawo swobodnego pobytu w Polsce, w 1570 został obywatelem miasta Lwowa.

Konstanty Korniakt zajmował się handlem międzynarodowym, zwłaszcza z Turcją i krajami niemieckimi. Handlował winami, suknem, bawełną, miodem, skórami i futrami. Trudnił się także lichwą, pożyczając pieniądze nawet królom, np. Zygmuntowi Augustowi, Mniszchom. W latach 1571–1583 dzierżawił ponadto cła na terenie województwa ruskiego Rzeczypospolitej.

Korniakt był zasłużonym mecenasem architektury. Rozpoczął budowę wspaniałej kamienicy przy rynku we Lwowie, która później została przebudowana przez Jana III Sobieskiego i jest dziś znana jako kamienica królewska. Rozbudował też cerkiew wołoską, stawiając między innymi słynną wieżę. Był gorliwym wyznawcą prawosławia i bronił jego interesów, ale utrzymywał też przyjazne stosunki z jezuitami.

Około 1575 roku ożenił się z Anną Dzieduszycką, która zmarła w roku 1616. Miał trzech synów: Aleksandra, Konstantego (ojciec rotmistrza Karola Franciszka) i Michała, oraz córki: Annę (żona Jana Tarnowskiego), Zofię (żona Abrahama Huberta) i Katarzynę (żonę Aleksandra Chodkiewicza, wojewody trockiego, a po jego śmierci księcia Konstantego Wiśniowieckiego – wojewody bełskiego).

• 

  Kamienica Konstantego Korniakta we Lwowie

• 

  Wieża Konstantego Korniakta przy cerkwi wołoskiej we Lwowie

Bibliografia, literatura

• Wacław Urban, Korniakt Konstantyn w: Polski Słownik Biograficzny, t. XIV. s. 82–83, Warszawa 1969
• Władysław Łoziński, Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie w XVI i XVII wieku. Lwów, 1890
• Корнякт Константан w: Енциклопедія історії України: Т. 5. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2008, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.