Konstanty Ludwik Jeleński

Konstanty Ludwik Jeleński

Korczak odmienny
Rodzina	Jeleńscy herbu Korczak odmienny
Data śmierci	po 1812
Ojciec	Rafał Józef Jeleński
Żona	Anna z Morykonich
Odznaczenia

Konstanty Ludwik Jeleński herbu Korczak odmienny (zm. po 1812) – podkomorzy mozyrski od 1773 roku, podczaszy mozyrski od 1768 roku, miecznik mozyrski w 1762 roku.

Był synem Rafała Józefa kasztelana nowogródzkiego. Żonaty był z Anną Morykoni.

Był posłem na sejm nadzwyczajny 1761 roku. Poseł wiłkomierski na sejm 1762 roku^[1]. W 1764 jako miecznik mozyrski podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. Poseł mozyrski na Sejm Rozbiorowy 1773-1775. Członek konfederacji 1773 roku^[2]. Jako członek delegacji sejmu był przedstawicielem opozycji^[3]. Jako jeden z komisarzy plenipotentów podpisał we wrześniu 1773 roku traktaty rozbiorowe z Rosją, Austrią i Prusami. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski^[4]. Na Sejmie Rozbiorowym w 1775 roku powołany do Komisji Skarbowej Wielkiego Księstwa Litewskiego^[5]. Posłował na Sejm Czteroletni z powiatu mozyrskiego w 1788 roku^[6], niechętny konstytucji 3 maja. W 1812 roku był delegatem do Warszawy od Konfederacji Litewskiej. Na posłuchaniu u Rady Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego przemawiał za połączeniem Polski i Litwy w jeden naród.

W 1793 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1778 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Zmarł bezpotomnie.

Bibliografia

• Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008.
• Edmund Rabowicz, Konstanty Ludwik Jeleński, w: Polski Słownik Biograficzny, T. XI 1964-1965, s. 143-144.

Przypisy