Konstantyn (Đokić)
Krsta Đokić | |
Biskup środkowoeuropejski | |
Kraj działania | Niemcy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 września 1946 Gornje Crnjelovo |
Biskup środkowoeuropejski | |
Okres sprawowania | 1991–2013 |
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | Serbski Kościół Prawosławny |
Inkardynacja | Eparchia środkowoeuropejska |
Śluby zakonne | 28 marca 1970 |
Nominacja biskupia | 23 maja 1991 |
Chirotonia biskupia | 21 lipca 1991 |
Data konsekracji | 21 lipca 1991 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Belgrad | ||||||||
Miejsce | Sobór św. Michała Archanioła | ||||||||
Konsekrator | Paweł | ||||||||
Współkonsekratorzy | Stefan (Boca), Laurenty (Trifunović), Bazyli (Vadić), Jerzy (Đokić), Ireneusz (Bulović), Atanazy (Jevtić), Chryzostom (Stolić), Lucjan (Vladulov) | ||||||||
|
Konstantyn, imię świeckie Krsta Đokić (ur. 26 września 1946 w Gornjem Crnjelovie) – biskup Serbskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
W 1967 ukończył seminarium duchowne św. Arseniusza w Sremskich Karlovcach. 28 marca 1970 złożył wieczyste śluby zakonne. W 1974 ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Po uzyskaniu dyplomu spędził rok w Stanach Zjednoczonych w celu kontynuowania edukacji teologicznej i nauki języka angielskiego. Od 1978 do 1982 był wykładowcą seminarium Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka, następnie zaś pracował w podobnym charakterze w seminarium, którego był absolwentem. 23 maja 1991 Święty Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego wybrał go na biskupa środkowoeuropejskiego. Uroczysta chirotonia miała miejsce w soborze św. Sawy w Belgradzie 21 lipca 1991 z udziałem patriarchy serbskiego Pawła i ośmiu innych hierarchów.
W grudniu 2012 został zawieszony w zarządzaniu eparchią na skutek licznych skarg wiernych, w jego sprawie otwarte zostało postępowanie przed sądem cerkiewnym[1]. 1 czerwca 2013 Święty Synod Serbskiego Kościoła Prawosławnego zwolnił go z katedry[2].
Jego brat Đоrđе, w monasterze Jerzy, był biskupem kanadyjskim w jurysdykcji Serbskiego Kościoła Prawosławnego, drugi brat Ljubomir został prawosławnym kapłanem, zaś siostra Nadežda – mniszką[3].
Przypisy
Bibliografia
Poprzednik Powstanie eparchii | Biskup środkowoeuropejski 1991 – 2013 | Następca Sergiusz (Karanović) |