Konstytucja Czarnogóry

Czarnogóra Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Czarnogóry Ustrój polityczny Ustrój polityczny Czarnogóry Konstytucja Konstytucja Czarnogóry Władza ustawodawcza Parlament Władza wykonawcza Prezydent Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Najwyższy Prokurator Generalny Czarnogóry Kontrola państwowa Kontrola państwowa Finanse Narodowy Bank Czarnogóry Samorząd terytorialny Podział administracyjny Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Demokratyczna Partia Socjalistów Czarnogóry Czarnogórska Partia Narodowosocjalistyczna Socjaldemokratyczna Partia Czarnogóry Wybory Wybory parlamentarne: 2016 Wybory prezydenckie: 2013 Wybory samorządowe: 2014 Referenda: 1992, 2006 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Czarnogóry Wikiprojekt Polityka

Konstytucja Czarnogóry – najważniejszy akt prawny Czarnogóry ratyfikowany i przyjęty przez parlament, poprzez osiągnięcie wymaganej większości kwalifikowanej 2/3 głosów, na nadzwyczajnej sesji w dniu 19 października 2007 r. Została ogłoszona oficjalnie 22 października 2007, zastępując tym samym konstytucję z 1992 r. Konstytucja składa się ze 158 artykułów w 8 rozdziałach.

Nowa ustawa zasadnicza określiła Czarnogórę jako demokratyczne państwo obywatelskie, w którym prawo stanowi suwerenny rząd. Znalazły się w niej również zapisy stawiające republice za cel dbałość o środowisko i sprawiedliwość społeczną.

Preambuła stwierdza równość i wolność zarówno Czarnogórców jak i przedstawicieli mniejszości narodowych oraz religijnych – tj. Serbów, Bośniaków, Albańczyków, Chorwatów, muzułmanów – a także innych lojalnych wobec demokracji obywateli Czarnogóry. Gwarantuje również rozdział kościoła od państwa.

Ustanowiła czarnogórski językiem urzędowym, ale przyznała również prawo do używania serbskiego (będącego urzędowym w myśl poprzedniej konstytucji), bośniackiego, albańskiego i chorwackiego^[1]. Ponadto dopuszcza równe wobec prawa stosowanie cyrylicy i alfabetu łacińskiego.

Utrzymała dotychczasową flagę, godło i hymn oraz ustanowiła je oficjalnymi symbolami państwowymi^[2].

Stwierdza również, że prezydent wybierany jest na pięcioletnią kadencję i może sprawować urząd maksymalnie przez okres dwóch kadencji. Aby otrzymać obywatelstwo Czarnogóry potencjalny obywatel musi spędzić w kraju 10 z 15 ostatnich lat przed nadaniem obywatelstwa^[3].

Bibliografia

• Konstytucja Czarnogóry z dnia 22 października 2007 roku

Linki zewnętrzne

• Konstytucja Czarnogóry

Przypisy