Konstytucja Królestwa Polskiego

Ustawa konstytucyjna Królestwa Polskiego
Ustawa Konstytucyina Królestwa Polskiego
Ilustracja
Nazwa potoczna

Konstytucja Królestwa Polskiego

Skrót nazwy

KKP

Data wydania

27 listopada 1815

Miejsce publikacji

Dziennik Praw Królestwa Polskiego

Data wejścia w życie

27 listopada 1815

Rodzaj aktu

konstytucja

Przedmiot regulacji

prawo konstytucyjne

Status

nieobowiązujący

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych
Prezes Senatu Królestwa Polskiego Tomasz Adam Ostrowski stał na czele komitetu opracowującego konstytucję królestwa, przedstawiony na portrecie Marcello Bacciarellego z 1817 roku w mundurze obywatelskim według wzoru z 1809 roku, w ręku trzyma egzemplarz Konstytucji Królestwa Polskiego z 1815 roku

Konstytucja Królestwa Polskiego, właściwie Ustawa konstytucyjna Królestwa Polskiegokonstytucja Królestwa Polskiego nadana przez cesarza Rosji i króla Polski Aleksandra I, będąca wypełnieniem postanowień kongresu wiedeńskiego. Zaliczana jest do najbardziej liberalnych w pokongresowej Europie. Przy jej redakcji pracował kilkuosobowy zespół, z księciem Adamem Jerzym Czartoryskim na czele. Ostateczny tekst uwzględniał uwagi króla, który 27 listopada 1815 konstytucję podpisał, przez co uzyskała moc prawną[1]. Była to tzw. konstytucja oktrojowana, czyli nadana odgórnie, nie zaś zatwierdzona przez Sejm. Obowiązywała w Królestwie Polskim do 26 lutego 1832, gdy Mikołaj I wprowadził w jej miejsce Statut Organiczny dla Królestwa Polskiego.

Ustawa Konstytucyjna Królestwa Polskiego liczyła 165 artykułów zgrupowanych w 7 tytułach. 13 lutego 1825 król Aleksander I znowelizował Konstytucję dodając Artykuł Dodatkowy wprowadzający tajność obrad Sejmu[2].

Postanowienia konstytucyjne

Królestwo Polskie było monarchią konstytucyjną, połączoną unią personalną z Cesarstwem Rosyjskim, ze wspólną polityką zagraniczną. Każdorazowy cesarz Rosji stawał się królem Polski.

Odrębne pozostawały:

  • parlament
  • narodowe wojsko
  • aparat państwowy
  • prawo i sądownictwo.

Król

  • „Rząd jest w osobie króla. Król sprawuje władzę wykonawczą w całej swojej rozciągłości” (art. 35).
  • „osoba królewska jest święta i nietykalna” (art. 36).
  • zwoływał zgromadzenia wyborcze oraz mianował marszałków sejmików i zgromadzeń gminnych.
  • zwoływał, odraczał i rozwiązywał sejmy zwyczajne i nadzwyczajne.
  • powoływał ministrów, senatorów i wyższych urzędników
  • miał prawo sankcji ustaw i uchwał sejmu.
  • jako jedyny stan sejmujący dysponował inicjatywą ustawodawczą.
  • dysponował prawem zawieszania ustaw sejmowych
  • królowi przysługiwało prawo wypowiadania wojny oraz zawierania umów międzynarodowych
  • król powoływał i odwoływał namiestnika.
  • w wypadku nieobsadzenia urzędu namiestnika, król mógł powołać prezesa Rady Administracyjnej.
  • sądy wyrokowały w imieniu monarchy.

Namiestnik

  • przewodniczył Radzie Stanu.
  • decyzje podejmował w czasie posiedzeń Rady Administracyjnej.
  • decyzje namiestnika wymagały kontrasygnaty odpowiedniego ministra.
  • przedstawiał królowi kandydatów na ministrów, kandydatów na senatorów i wyższych urzędników państwowych.
  • mianował pozostałych urzędników publicznych.

Rada Stanu

Rada Administracyjna

Jako Rząd krajowy od 1826 roku, W składzie 5 ministrów (Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Policji, Wojny, Przychodów i Skarbu) oraz osób powołanych przez króla, była najwyższą władzą wykonawczą i administracyjną w kraju.

Zgromadzenie Ogólne Rady Stanu

W jej skład wchodzili:

  • ministrowie (5)
  • radcy stanu (zwyczajni i nadzwyczajni)
  • sekretarz stanu
  • referendarze
  • inne osoby powoływane przez króla.

Uprawnienia ZO RS

  • opracowywanie projektów praw sejmowych i aktów królewskich do akceptacji króla.
  • przekazywanie ostatecznych wersji praw i aktów pod obrady sejmowe.
  • oddawanie pod sąd urzędników administracyjnych (nominowanych przez króla).
  • sądownictwo kompetencyjne
  • sądownictwo administracyjne (od 1816 do 1822 r. za pośrednictwem Delegacji Administracyjnej).
  • przyjmowanie corocznych sprawozdań z działalności komisji rządowych.
  • przekazywanie królowi raportów o stanie kraju.

Sejm

  • trzy stany sejmujące, tj. król, Senat i Izba Poselska miały pełnię władzy prawodawczej.
  • członków Izby Poselskiej wybierano na 6 lat, przy założeniu, że co dwa lata odnawiano 1/3 składu izby.
  • członkowie parlamentu uzyskali immunitet w sprawach karnych na czas trwania sejmu.

System wyborczy

System wyborczy był oparty na podziale kraju na:

  • 77 powiatów, w których szlachta (posesjonaci) wybierała po jednym pośle.
  • 51 okręgów gminnych, w których wyborcy nie należący do szlachty wybierali 1 deputowanego.

Prawa wyborcze

  • czynne prawo wyborcze uzyskali mężczyźni po ukończeniu 21 roku życia i mający prawa obywatelskie.
  • bierne prawo wyborcze przyznano:
    • osobom umiejącym pisać i czytać (cenzus wykształcenia).
    • osobom opłacającym znaczny podatek (cenzus majątkowy).
  • odebrano prawa wyborcze wojskowym w służbie czynnej.

Izba Poselska

  • sejmy zwyczajne miały zbierać się co 2 lata w Warszawie na 30 dni.
  • obrady sejmu były jawne (do 1825 r.)
  • w rzeczywistości sejm zebrał się cztery razy: 1818, 1820, 1825 i 1830.

Kompetencje Izby Poselskiej

  • samodzielnie uchwalała ustawy w zakresie spraw cywilnych, administracyjnych i sądowniczych.
  • z woli króla wydawała akty prawne w sprawach podatkowych, systemu monetarnego oraz zaciągu do wojska.
  • posiadała kompetencje kontrolne nad rządem
  • posłowie i deputowani mieli możliwość składania petycji.

Senat

w składzie:

Kompetencje Senatu

  • równorzędna pozycja z Izbą Poselską w kwestii ustawodawczej.
  • przeprowadzanie rugów.
  • kontrola ksiąg obywatelskich.
  • pełnienie funkcji Sądu Sejmowego.

Przypisy

  1. Dziennik Praw Królestwa Polskiego z 1816, Tom I, nr 1, str. 2 – 103
  2. Dziennik Praw Królestwa Polskiego z 1825 Tom IX, nr 37, str. 90 – 98

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Coat of arms of Poland-official3.png
Godło Rzeczypospolitej Polskiej
Ustawa Konstytucyjna Królestwa Polskiego 1815.jpg
Ustawa Konstytucyjna Królestwa Polskiego