Konsulat RP w Dyneburgu
budynek b. siedziby Konsulatu RP przy Pulkv. Brieża iela 10 (1930-1939), obecnie Muzealnej 6 | |
Data utworzenia | [1917], 1920 |
---|---|
Data likwidacji | 1939 |
Konsul | Marian Somiczek |
Zatrudnienie | 4+ |
Adres | |
Pulkv. Brieża iela 10 Dynaburg | |
Położenie na mapie Łotwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
55°52′05,2″N 26°30′49,0″E/55,868111 26,513611 |
Konsulat RP w Dyneburgu (Polijas Republikas konsulāts Daugavpilī) – polska placówka konsularna działająca w okresie międzywojennym w ówczesnym Dyneburgu.
Historia
W latach 1917–1918 funkcjonowało w Dyneburgu pierwsze polskie przedstawicielstwo w Łatgalii, będące ekspozyturą Rady Regencyjnej, które powołano celem podtrzymywania tożsamości narodowej na terenach przygranicznych w tej części Łotwy. W 1920 władze polskie otworzyły w Dyneburgu agencję konsularną, w 1921 podnosząc jego rangę do konsulatu. W urzędzie powstaje placówka wywiadowcza RALF[1]. W 1923 adres konsulatu był następujący: ul. Piotrogrodzka 23, następnie Teātra iela 8 (1923-1930). później mieścił się w nim konsulat litewski, również w okresie lat 1994-2003, obecnie budynek zajmuje Litewskie Towarzystwo Kulturalne i Litewskie Centrum Kultury[2][3]. Około 1930 pod siedzibę urzędu zakupiono budynek przy Karavanes ielā 10 (1934), której zmieniono nazwę na Pulkv. Brieża iela 10 (1936-1939), obecnej (od 1991) ul. Muzealnej 6[4]. Podejmowano różne inicjatywy integrujące polskie środowisko. Od 1934 konsulat wydawał periodyk „Nasze Życie”. Z chwilą wybuchu II wojny światowej budynek, jak też byłą siedzibę Poselstwa RP w Rydze, przejęło reprezentujące również władze polskie Poselstwo Wielkiej Brytanii. Po zaanektowaniu Łotwy przez ZSRR, w latach 1940–1941 budynek był siedzibą miejscowej placówki NKWD. Mieści się w nim komenda straży miejskiej (Pašvaldības Policija).
Kierownicy konsulatu
- 1920-1921 - Stanisław Syrewicz, agent konsularny (1858-1926)
- 1921-1930 – ppłk. Michał Marian Świerzbiński, konsul (1875-1965[5])
- 1930-1935 – Mieczysław Babiński, konsul (1891-1961)
- 1935-1938 – Tadeusz Buynowski, konsul (1895-1943)
- 1938-1939 – Marian Somiczek, konsul
Bibliografia
- Wojciech Skóra: Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej. Organizacja, kadry i działalność, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2006, s. 953
- Rocznik Służby Zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
- Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Warszawa 2020
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Konrad Mozgawa: Organizacja i obsada personalna placówki konsularnej RP w Użhorodzie w latach 1928-1938, Scripta Historica, nr 23/2017
- ↑ http://www.zudusilatvija.lv/objects/object/6583/
- ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Warszawa 2020
- ↑ Notatka o zmianie nazw ulicy, [w:] [1]
- ↑ 21 października - - 2016-10-20, www.echogorzowa.pl [dostęp 2019-11-25] (pol.).
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Latvia
Autor: Tohaomg, Licencja: CC0
Polish governmental wall plaque - used to denote the presence of a state governmental organ or diplomatic mission abroad upon a certain premises.
Autor: Egilus, Licencja: CC BY-SA 4.0
This is a photo of cultural heritage monument of Latvia number