Konsulat RP w Harbinie
| ||
![]() | ||
Data utworzenia | 1920 | |
Data likwidacji | 1941 | |
Konsul Generalny | Jerzy Litewski | |
Zatrudnienie | 3-6 | |
Adres | ||
Harbin, ul. Głucha 24 |
Konsulat RP w Harbinie (chiń. 波驻哈尔滨领事馆, ros. Консульство Республики Польша) – polski urząd konsularny działający w latach 1920-1941 w Harbinie, nazywanym ówcześnie „mandżurskim Hongkongiem”.
Został utworzony na rzecz Polonii wchodzącej w skład personelu Kolei Wschodniochińskiej, bez formalnej aprobaty miejscowych władz. Kilkakrotnie zmieniano mu nazwę, określając go jako konsulat (1920-1924), delegacja RP (1924-1939), konsulat generalny (1939-1941), również kompetencje i to zarówno terytorialne, jak i urzędnicze.
W urzędzie załatwiano sprawy z całego Dalekiego Wschodu, choć formalnym okręgiem urzędowania była Mandżuria i miasto Błagowieszczeńsk wraz z obwodem, później państwo Mandżukuo wraz z półwyspem Kwantung. Bezpośrednio podlegał Poselstwu RP w Tokio, następnie Poselstwu w Szanghaju, a w różnych okresach czasu bezpośrednio MSZ.
Szereg źródeł określa otwarcie konsulatu w Harbinie już w 1919.
Od 10 stycznia 1942 funkcję nieoficjalnego konsulatu, jednakże aprobowanego przez władze Mandżukuo, pełnił Polski Komitet Opiekuńczy.[1][2]
Kierownicy urzędu
- 1920-1922 - Michał Morgulec, konsul
- 1922-1928 - Karol Pindór, konsul/radca legacyjny, wysoki delegat RP
- 1929-1930 - Konstanty Symonolewicz, wicekonsul, zastępca wysokiego delegata RP, delegat RP w Harbinie
- 1930-1931 - dr Edward Skowroński, konsul
- 1931-1933 - James Douglas, konsul
- 1932-1938 - rtm. Aleksander Kwiatkowski, konsul
- od 1938-1941 - Jerzy Litewski, konsul
Siedziba
Siedziba urzędu mieściła się w budynku miejscowej organizacji polonijnej Stowarzyszenie „Gospoda Polska” przy Глухая ул. 24, ul. Głuchej (1920-1939).
Zobacz też
Bibliografia
- Wojciech Skóra: Organizacja i pierwszy okres działalności polskich konsulatów w Harbinie i Władywostoku w latach 1920–1924, [w:] Andrzej Furier: Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie, Książnica Pomorska, Szczecin 2008, ISBN 978-83-87879-73-0
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom III. Azja, Zakaukazie, Australia i Oceania 1918-2009, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 286, ISBN 978-83-7452-042-3
- Andrzej Giza: A history of the Polish Consulate in Harbin on the 100th anniversary of its establishment, Wydawnictwo AVALON, Kraków 2020
Przypisy
- ↑ Mariusz Borysiewicz: Z Dalekiego Wschodu na Bliski Wschód, do Afryki Północnej i Europy Polacy z Mandżurii w szeregach Wojska Polskiego w latach 1939-1945 (II), Studia Polonijne, T. 41. Lublin 2020, s. 31
- ↑ Andrzej Giza: A history of the Polish Consulate in Harbin on the 100th anniversary of its establishment, Wydawnictwo AVALON, Kraków 2020, s. 22
Media użyte na tej stronie
Autor: Tohaomg, Licencja: CC0
Polish governmental wall plaque - used to denote the presence of a state governmental organ or diplomatic mission abroad upon a certain premises.