Kontra negatywna

Kontra negatywna – w brydżu odmiana kontry informacyjnej dawana przez odpowiadającego po otwarciu partnera i interwencji pierwszego obrońcy, jej pierwsza wersja (kontra Sputnik) została opracowana przez Ala Rotha i Tobiasa Stone’a, była częścią ich nowatorskiego systemu Roth-Stone. Ogólna definicja kontry negatywnej to pokazanie nielicytowanych do tej pory kolorów. Istnieje wiele odmian i wersji tej kontry, zazwyczaj stosuje się ją do wysokości 3♠. W systemach polskich takich jak Wspólny Język czy Nasz System zazwyczaj używa się następujących ustaleń dotyczących kontry negatywnej:

OtwierającyObrońcaZnaczenie kontry odpowiadającego
1♣17+PH bez starszych czwórek i bez trzymania karo
1♣/11Brak starszej czwórki, brak trzymania kier, po otwarciu 1 bez fitu karo
1♣/11♠Dokładnie cztery kiery lub przynajmniej pięć kierów z 11+PH (z pięcioma kierami i mniejszą siłą można zgłosić nieforsujące 2
11♠7+PH bez fitu i trzymanie pik lub silne (11+) ręce z kolorem młodszym, czasami także średnia ręka (10-12) z fitem
12♣7+ z przynajmniej jedną starszą czwórką lub 5+ kart w kolorze starszym z większą siłą
1/♠2♣/7+ z drugą starszą czwórką lub 5+ kart w drugim starszym z większą siłą
1♣/2/♠Druga starsza czwórka, przy minimum siły obiecuje fit
1/♠2♠/Kolory młodsze, może być układ zrównoważony bez fitu

SAYC nieco inaczej definiuje niektóre sytuacje, niemniej znaczenie kontry negatywnej w większości systemów jest podobne[1]:

OtwierającyObrońcaZnaczenie kontry odpowiadającego
1♣1Obie starsze czwórki
1♣/11Dokładnie cztery piki
1♣/11Dokładnie cztery kiery

Przypisy

  1. Julian Pottage: Brydż. Praktyczny przewodnik. Poznań: Publicat, 2006, s. 83. ISBN 978-83-245-1746-6.