Kontrafaktura
Kontrafaktura (z łac. contrafactum) – zmiana tekstu w utworze wokalnym bez zmiany lub z niewielką zmianą melodii. Najczęściej dotyczy to zmiany tekstu świeckiego na religijny[1]. Melodie zapożyczane są z pieśni innych narodów, wyznań lub z utworów muzyki rozrywkowej[2].
Praktyka kontrafaktury stosowana była już w twórczości trubadurów (Bertran de Born), a także w zakresie takich gatunków jak motet czy konduktus. Szczególnie popularna stała się w czasie reformacji, gdy teksty łacińskie przekładano na języki narodowe.
Przykładami kontrafaktur są utwory:
- Nie rzucim Chryste świątyń Twych z melodią Roty;
- Boże, coś Polskę z melodią prawdopodobnie pochodzenia francuskiego, która zastąpiła melodię wcześniejszą w drugiej połowie XIX wieku. Melodia ta także występuje w innej pieśni religijnej Serdeczna Matko;
- Go West zespołu Pet Shop Boys oparta na melodii Kanonu D-dur Pachelbela[3];
- Panie proszę przyjdź oparta na melodii utworu The Winner Takes It All śpiewanego przez zespół ABBA[4].
Przypisy
- ↑ Szybowska 2006 ↓, s. 77.
- ↑ Szybowska i Wąsowicz 2007 ↓, s. 65.
- ↑ Szybowska 2006 ↓, s. 77-78.
- ↑ Szybowska i Wąsowicz 2007 ↓, s. 66.
Bibliografia
- Encyklopedia muzyki, Andrzej Chodkowski (red.), Krzysztof Baculewski, Warszawa: PWN, 2001, ISBN 83-01-13410-0, OCLC 749546185 .
- Antonina Szybowska. O kontrafakturach, missae parodiae i „wędrujących melodiach” w muzyce (nie tylko) dawnej. „Teksty z Ulicy. Zeszyt memetyczny”. 10, 2006. ISSN 2081-397X.
- Antonina Szybowska, Paweł Wąsowicz. Żywe czy martwe? O ewolucji warstwy melodycznej polskich pieśni religijnych. „Teksty z Ulicy. Zeszyt memetyczny”. 11, 2007. ISSN 2081-397X.