Kontrakcja (fonetyka)

Kontrakcja – ściągnięcie dwóch samogłosek (sąsiadujących lub rozdzielonych spółgłoską) w jedną[1]. Zaszła np. w języku polskim (grasz < grajesz, zobacz powstanie i rozwój języka polskiego)[2]. W języku czeskim kontrakcja prowadziła do powstania nowych długich samogłosek[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański: Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 300.
  2. ↑ Leksykon terminów i pojęć dialektologicznych. W: Dialektologia polska [on-line]. [dostęp 2017-12-12].
  3. ↑ Kontrakce (cz.). cestinaveslovniku.cz. [dostęp 2017-12-12].