Kontynent

Podział na kontynenty:

     Afryka

     Ameryka Południowa

     Ameryka Północna

     Antarktyda

     Australia

     Eurazja

Kontynent (łac. continens – łączny^[1]) – w geografii fizycznej: olbrzymi pod względem powierzchni (rzędu kilku mln km²) obszar lądu, otoczony (oblany) ze wszystkich stron morzami i oceanami, a z innymi kontynentami połączony co najwyżej wąskimi przesmykami (Ameryka Północna i Ameryka Południowa, Eurazja i Afryka)^[1][2][3]. W geotektonice i geomorfologii, kontynent określa się jako lądową część cokołu (bloku) kontynentalnego (do którego należy szelf kontynentalny z morzami szelfowymi)^[4][2][3], kontynent obejmuje więc także przybrzeżne wyspy, znajdujące się na tym samym cokole kontynentalnym^[5].

Ogólnie, na gruncie geografii fizycznej, geologii i geotektoniki, można wyróżnić współcześnie^[1][2][3] 6 kontynentów^[6]:

• Afrykę (30,4 mln km² powierzchni)
• Amerykę Południową (17,8 mln km² powierzchni)
• Amerykę Północną (24,2 mln km² powierzchni)
• Antarktydę (13,2 mln km² powierzchni)
• Australię (7,7 mln km² powierzchni)
• Eurazję (54,8 mln km², z czego Europa 10,2 mln km², a Azja 44,6 mln km²)^[7]

przy czym:

• Australia i Oceania są jedną częścią świata, lecz kontynentem jest tylko Australia.
• Europa i Azja razem stanowią Eurazję, jednak nieściśle nazywane są dwoma oddzielnymi kontynentami ze względu na dzielące je różnice kulturowe i historyczne.

Naukowcy z całego świata prowadzą badania nad siódmym kontynentem, nazwanym Zelandią. Ten kontynent oderwał się od Australii około 70 mln lat temu. Aż 94% tego kontynentu znajduje się pod powierzchnią wody, a pozostałe 6% to Nowa Zelandia i okoliczne wyspy^[8].

Zobacz też

• dryf kontynentalny
• mikrokontynent
• superkontynent
• subkontynent
• unia kontynentalna

Przypisy