Kontynentalna Hokejowa Liga

Kontynentalna Hokejowa Liga
Континентальная хоккейная лига
(Kontinientalnaja Chokkiejnaja Liga)
Kontinental Hockey League
ilustracja
Sports current event.svg KHL (2022/2023)
Państwo

 Rosja
oraz
 Białoruś
 Kazachstan
 Chiny

Oficjalny skrót

KHL

Dyscyplina

hokej na lodzie

Data założenia

2008

Poprzednia nazwa

Superliga

Prezes

Aleksiej Morozow

Przewodniczący Rady Nadzorczej

Siergiej Naryszkin

Partner TV

KHL-TV

Rozgrywki
Liczba drużyn

22

Puchary

Puchar Gagarina
Puchar Otwarcia
Puchar Kontynentu

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Ak Bars Kazań

Obecny zwycięzca

CSKA Moskwa

Najwięcej zwycięstw

Ak Bars Kazań – 3

Strona internetowa

Kontynentalna Hokejowa Liga[1][2][3][4][5][6][7] (KHL[8]; ros. Континентальная хоккейная лига (КХЛ)[9] – tranksr. Kontinientalnaja Chokkiejnaja Liga, ang. Kontinental Hockey League[10]) – rozgrywki hokeja na lodzie założone w 2008, stanowiące najwyższą i narodowo mistrzowską klasę rozgrywkową w Rosji. Liga ma charakter międzynarodowy, gdyż prócz drużyn rosyjskich, swoich przedstawicieli ma trzy inne państwa: Białoruś, Kazachstan, Chiny.

Historia

Do rozpadu ZSRR najwyższą klasą rozgrywkową była tzw. Wyższa liga. Drugą klasą ligową była do tego czasu Pierwsza liga, zaś niżej istniała jeszcze Druga liga. Ten podział został unieważniony w 1992 roku po powstaniu niepodległego państwa Rosja. Wówczas wyższa liga stała się drugą klasą rozgrywkową, a najwyższą została Superliga. Do końca sezonu superligi 2007/2008, mistrz rozgrywek Wyższej ligi awansował do Superligi. Zasadą było, iż triumfator Wyższej ligi był przyjmowany do Superligi, o ile poza sukcesem sportowym spełniał także wymagania finansowe (w przeciwnym razie szansę gry otrzymywał klub przegrany w finale). W obu przypadkach degradowany był ostatni zespół w Superlidze. Jeśli żaden z finalistów nie spełniał kryteriów, wówczas awans i degradacja nie odbywały się.

27 marca 2008 roku Federacja Hokeja Rosji (FHR) oficjalnie przekazała Kontynentalnej Lidze Hokejowej wszystkie prawa organizacji mistrzostw narodowych w Rosji. Tym samym najwyżej sklasyfikowany zespół KHL jest ogłaszany mistrzem Rosji w hokeju na lodzie[11]. W praktyce latem 2008 roku rozgrywki Superligi zostały zastąpione przez KHL. Od tego czasu zaniechano stałej możliwości awansu triumfatora wyższej ligi do KHL jako coroczną regułę (jakkolwiek w 2010 roku do KHL przyjęto aktualnego mistrza rozgrywek wyższej ligi – klub Jugra Chanty-Mansyjsk, zaś w 2012 roku finalistę WHL, Donbas Donieck). W tym samym roku zakończono działalność wyższej ligi, a w jej miejsce stworzono drugoligowe rozgrywki w nowej formule pod nazwą Wyższej Ligi Hokejowej (WHL) (trzecia klasa to od 2011 roku Rossijskaja Chokkiejnaja Liga (RHL).

Do 2014 swoich reprezentantów w lidze miały Czechy i Ukraina. W 2016 do ligi został dopuszczony chiński klub Kunlun Red Star[12]. Od 2013 do 2017 w KHL występował klub z Chorwacji. W 2017 zredukowano liczbę uczestników z 29 do 27[13][14]. W 2018 zmniejszono liczbę drużyn z 27 do 25[15]. W 2019 po siedmiu latach z ligi wycofano słowacki Slovan Bratysława, w związku z czym liczba uczestników zmalała do 24[16].

Tuż po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 z KHL wycofały się fiński klub Jokerit[17][18] oraz łotewski Dinamo Ryga[19].

Podział ligi

Kształt ligi wzorowany jest na północnoamerykańskich rozgrywkach NHL. Obecnie 22 zespoły jest podzielonych wedle położenia geograficznego na Konferencje: Zachód (11) oraz Wschód (11). W ramach tego podziału istnieją cztery Dywizje (po dwie Dywizje w każdej Konferencji). Dywizjom nadano nazwy od nazwisk czterech wybitnych radzieckich hokeistów i trenerów[20]:

Konferencja ZachódKonferencja Wschód
Dywizja BobrowaDywizja TarasowaDywizja CharłamowaDywizja Czernyszowa
Rosja SKA Sankt PetersburgRosja CSKA MoskwaRosja Ak Bars KazańRosja Admirał Władywostok
Rosja HK SocziRosja Dinamo MoskwaRosja Awtomobilist JekaterynburgRosja Amur Chabarowsk
Rosja Spartak Moskwa Kunlun Red StarRosja Mietałłurg MagnitogorskRosja Awangard Omsk
Rosja Torpedo Niżny NowogródBiałoruś Dynama MińskRosja Nieftiechimik NiżniekamskKazachstan Barys Nur-Sułtan
Rosja Witiaź PodolskRosja Łokomotiw JarosławRosja Traktor CzelabińskRosja Saławat Jułajew Ufa
Rosja Siewierstal CzerepowiecRosja Sibir Nowosybirsk

Zasady i system rozgrywek

W sezonie regularnym każdy z 29 zespołów rozgrywa w sumie 60 meczów (pierwotnie było 52 kolejek, potem 56). W dalszej kolejności następuje runda play-off, do której kwalifikuje się 16 drużyn z najwyższym dorobkiem punktowym (po 8 z każdej konferencji). Zasadą jest przy tym, iż na pierwszych dwóch miejscach w obu konferencjach lokuje się zespoły, które wygrały swoje dywizje (zatem niezależnie od zdobyczy punktowej jednej z nich). W pierwszej rundzie play-off (1/8 finału) gra się do trzech zwycięstw, w następnych trzech rundach (ćwierćfinały, półfinały oraz finał) rywalizacja trwa do czterech wygranych meczów. Drużyny biorące udział w rozgrywkach finałowych walczą o Puchar Gagarina.

Szczególną regulację przyjęto odnośnie do rozstrzygania meczów zakończonych remisem. Wobec braku rozstrzygnięcia po 60 minutach gry, w sezonie zasadniczym zarządza się dogrywkę trwającą 5 minut, podczas której w każdej z drużyn występuje czterech graczy prócz bramkarza. Zdobyty w tym czasie gol kończy spotkanie, a uzyskująca go drużyna wygrywa mecz (otrzymuje ona 2 punkty, zaś zespół przegrany 1 punkt). W razie braku gola, zarządza się rzuty karne. Reguła ta nie obowiązuje w fazie play-off, kiedy dogrywka trwa 20 minut, a zespoły występują podczas niej w niezmienionej sile 5 graczy na lodzie. Zasada „złotej bramki” pozostaje nienaruszona – drużyna strzelająca gola, wygrywa tym samym mecz.

Edycje rozgrywek

Trofea i nagrody

W każdym sezonie przyznaje się szereg nagród, zarówno zespołowych, jak i indywidualnych[21].

Puchar Gagarina

Trofea drużynowe

  • Puchar Gagarina – dla zwycięskiej drużyny w fazie play-off rozgrywek
  • Puchar Otwarcia – w latach 2008-2011 i od 2014, zaś od 2011 do 2014 tymczasowo pod nazwą Puchar Łokomotiwu; dla zwycięzcy pierwszego mecz nowego sezonu, rozgrywanego pomiędzy zwycięzcą i finalistą poprzedniej edycji ligi (od 2011 po katastrofie lotniczej drużyny Łokomotiw Jarosław nadano mu nazwę klubu)[22]; w sezonie 2015/2016 ustalono że o trofeum zagrają zdobywcy Pucharu Gagarina i Pucharu Kontynentu
  • Puchar Kontynentu – dla klubu, który uzyskał największą liczbę punktów w sezonie zasadniczym
  • Nagroda Wsiewołoda Bobrowa – dla najskuteczniejszej drużyny w sezonie
  • Puchar Nadziei – dla klubu, który wygrał turniej spośród zespołów które nie zakwalifikowały się do fazy play-off

Nagrody indywidualne

  • Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika
  • Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy
  • Najskuteczniejszy Strzelec Sezonu
  • Najbardziej Wartościowy Gracz Sezonu – dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+/−”
  • Złoty Kij – w wyniku głosowania na Najbardziej Wartościowego Gracza
  • Mistrz Play-off – w wyniku głosowania na Najbardziej Wartościowego Gracza fazy pucharowej
  • Złoty Kask – przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu: bramkarz, dwóch obrońców i trzech napastników
  • Najlepszy Bramkarz Sezonu
  • Nagroda „Postęp Sezonu” – dla zawodnika do lat 24 czyniącego największe postępy.
  • Nagroda za Wierność Hokejowi – dla weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny
  • Żelazny Człowiek – dla zawodnika, który rozegrał najwięcej meczów mistrzowskich w ostatnich trzech latach
  • Dżentelmen na Lodzie – dla jednego obrońcy i jednego napastnika; honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem
  • Nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu KHL im. Aleksieja Czeriepanowa
  • Najlepsza Trójka – dla najskuteczniejszego tercetu w sezonie regularnym, decydująca jest liczba goli uzyskanych przez drużynę podczas ich przebywania razem na lodzie
  • Nagroda Sekundy – dla strzelców najwcześniejszego i najpóźniejszego gola w meczu
  • Nagroda dla Najlepszego Trenera Sezonu im. Wiktora Tichonowa
  • Nagroda Walentina Sycza[23] – przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem
  • Nagroda Andrieja Starowojtowa – dla najlepszego sędziego sezonu

Władze i struktura organizacyjna

Prezydentem ligi oraz prezesem zarządu był Aleksandr Miedwiediew do końca listopada 2014. Wówczas jego miejsce zajął Dmitrij Czernyszenko[24][25]. Z kolei jego miejsca w lutym 2020 zajął Aleksiej Morozow[26].

Funkcję przewodniczącego rady nadzorczej objął Siergiej Naryszkin. Przewodniczącym Rady Dyrektorów zostali Giennadij Timczenko (prezes klubu SKA), Arkadij Rotenberg (prezes Dinama Moskwa). W Radzie zasiedli prezes KHL, wiceprezydenci oraz dyrektorzy w poszczególnych działach (np. były hokeista Walerij Kamienski (sprawujący funkcję wiceprezesa ds. rozwoju CHL i przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej KHL)[27][28]), przedstawiciele klubów oraz sponsorów[29][30]. W kwietniu 2020 ponownie wybrano skład Rady[31]. Ponadto działa zarząd KHL.

KHL jako spółka zawiera pięć organizacji[32]:

  • KHL Spółka Akcyjna (ang. KHL Limited Company, OOO KHL) – wyłączny właściciel praw majątkowych i niemajątkowych Mistrzostw KHL; organizacja i prowadzenie meczów, sędziowanie, sprawozdań ze spotkań – wideo, radio, fotografie, internet itd., symbole, loga.
  • KHL Autonomiczna Organizacja non-profit (KHL Autonomous Non-profit Organization, ANO KHL) – bezpośrednio zaangażowana w prowadzenie Mistrzostw KHL.
  • KHL Spółka Akcyjna Marketing (ang. KHL-Marketing Limited Company, OOO KHL-Marketing) – sprawuje prawa transmisji i praw reklamowych i serwisów.
  • Partnerstwo non-profit Młodzieżowa Hokejowa Liga (MHL) – utrzymuje rozgrywki Młodzieżowa Hokejowa Liga
  • Wyższa Hokejowa Liga – utrzymuje rozgrywki WHL

W ramach ligi działa Związku Zawodników KHL (KHLPTU)[33], który ma siedzibę w Niżnym Nowogrodzie[34]. Przewodniczącym jest Andriej Kowalenko[35].

Inne dane i postanowienia

Mottem rozgrywek KHL jest hasło: „Hokej – nasza gra!” (ros. „Хоккей – наша игра!”).

Hymny przed meczami

Przed każdym spotkaniem ligowym, którego gospodarzem jest drużyna rosyjska odgrywany jest Hymn Państwowy Federacji Rosyjskiej. W niektórych przypadkach jest to dodatkowo też hymn autonomicznych republik, wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej, na obszarze których mieści się dany klub grający w roli gospodarza (np. hymn Baszkirii w przypadku Saławatu Jułajew Ufa).

Reguły ubioru

Według wzoru zaczerpniętego z ligi NHL oraz w przeciwieństwie do zasad obowiązujących w Superlidze drużyna gospodarzy występuje w ciemnych koszulkach, zaś zespół gości w białych bądź jasnych. Także sztab trenerski musi ubierać się podczas meczów zgodnie z regulacjami ligowymi a mianowicie nosić garnitur. Od początku KHL do 2011 nazwiska zawodników na koszulkach meczowych były zapisywane w językach krajów pochodzenia drużyn, tzn. w cyrylicy języka rosyjskiego dla klubów z Rosji oraz przykładowo w języku łotewskim w przypadku Dinamo Ryga. Wyjątkiem od tej reguły była rywalizacja finałowa o Puchar Gagarina, podczas której w meczach nazwiska hokeistów na koszulkach zapisywane były według angielskiej transkrypcji (np. Radulov, Mozyakin). Od sezonu 2011/12 nazwiska na koszulkach we wszystkich meczach są zapisywane wedle angielskiej transkrypcji nazwisk.

Zdrowie i bezpieczeństwo

W trosce o zdrowie i bezpieczeństwo zawodników od sezonu 2010/11 powołano do życia portal medyczny, został wprowadzony elektroniczny paszport medyczny dla hokeistów i opracowano nowe standardy bezpieczeństwa dla płyt lodowisk[36]. W związku z katastrofą lotniczą z 2011 drużyny Łokomotiwu, w 2012 władze ligi zdecydowały, że drużyny mogą podróżować na mecze wyłącznie samolotami Boeing i Airbus, nie starszymi niż 15 lat[37].

Odległości

W związku z odległością geograficzną pomiędzy miastami-siedzibami klubów, drużyny w rozgrywkach KHL mają do pokonania w czasie sezonu wiele tysięcy kilometrów w czasie podróży na mecze (dla porównania wiele więcej niż kluby w lidze NHL). Biorąc pod uwagę sezon 2012/2013 najdłużej w podróży będzie zespół Amura Chabarowsk – 108 tys. km (miasto Chabarowsk położone jest na rosyjskim Dalekim Wschodzie). Najmmiej do pokonania ma drużyna Łokomotiwu Jarosław – 35 tys. km. Największa odległość między dwoma klubami do pokonania to odległość od Chabarowska do Pragi w Czechach (HC Lev Praga) – 7680 km[38].

Sędziowie

Mecze rozgrywek KHL prowadzi czterech sędziów – dwóch głównych i dwóch liniowych. Zdecydowana większość z nich to obywatele rosyjscy. W nielicznych przypadkach spotkania ligi prowadzą sędziowie czescy i fińscy.

Mecz Gwiazd

Od sezonu 2008/2009 rozgrywany jest Mecz Gwiazd ligi KHL. W pierwszych dwóch edycjach rywalizowały ze sobą zespoły „Obcokrajowców” i „Rosjan”. Od sezonu 2010/2011 spotkanie rozgrywają między sobą drużyny Konferencji Zachód i Wschód.

Draft juniorów KHL

Od 2009 organizowany jest draft zawodników w wieku juniorskim, podczas którego kluby KHL wybierają młodych hokeistów.

Maskotki klubowe

Kluby posiadają maskotki, którymi z reguły są postacie zwierząt, związanych z regionem położenia miasta[39][40][41].

Transmisje

Oficjalnym stacją telewizyjną transmitującą mecze ligi jest KHL-TV[42]. Ponadto spotkania są transmitowane w innych kanałach: w tym ogólnorosyjskich Rossija 2 i Sport 1 oraz lokalnych i miejskich w rejonach pochodzenia klubów w Rosji. Poza tym prawa transmisyjne posiadają stacje w innych krajach: XSPORT, ICTV (Ukraina), Biełaruś-2 (Białoruś), Astana TV (Kazachstan), TV6 Latvia (Łotwa), Viasat Sport Baltic (kraje bałtyckie), Viasat Sport (Skandynawia), Nova Sport (Czechy i Słowacja), LAOLA1.tv (Niemcy i Austria), Sportitalia 2 / 24 (Włochy), ESPN3 i MGS Network (USA). W polskiej sferze mecze rozgrywek (w tym Mecz Gwiazd 2011[43]) były epizodycznie transmitowane przez TVP Sport[44][45].

Sponsoring i finanse

Za sponsoring ligi KHL odpowiadały światowe przedsiębiorstwa i koncerny z różnych branż: Sogaz, Megafon, Chevrolet[46], Gazprombank, BP Visco, Nikon, MND, Ostchem, Eriell, PepsiCo[47], Castrol[48], TET[49].

W ramach polityki przejrzystości władze rozgrywek publikują wysokości budżetów klubów[50][51] oraz sumy wynagrodzeń w zespołach[52]

Ceremonia zakończenia

Jako podsumowanie sezonu każdorazowo w maju jest organizowana ceremonia zakończenia edycji KHL, podczas której wręczane są nagrody[53].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dokąd zmierza KHL. hokej.net, 2013-01-04. [dostęp 2017-02-11].
  2. ↑ Podsumowanie rundy zasadniczej KHL przed play-off. hokej.net, 2013-01-04. [dostęp 2017-02-11].
  3. ↑ Metallurg Magnitogorsk triumfatorem hokejowej ligi KHL. sport.interia.pl, 2016-04-19. [dostęp 2017-02-11].
  4. ↑ Światowy kryzys uderzył w Kontynentalną Ligę Hokejową (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2010-11-06].
  5. ↑ Pierwszy gol bramkarza w KHL (VIDEO) (pol.). hokej.net. [dostęp 2010-11-06].
  6. ↑ Wielka bitwa na lodzie! Dostał nawet Jagr! Film! (pol.). interia.pl. [dostęp 2010-11-06].
  7. ↑ Porażka Hurricanes z drużyną z KHL (pol.). onet.pl. [dostęp 2010-11-06].
  8. ↑ Skrótu polskiej nazwy nie stosuje się, powszechnie stosowany jest skrót angielski.
  9. ↑ Общая информация о Лиге (ros.). khl.ru. [dostęp 2010-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 września 2009)].
  10. ↑ About the KHL (ang.). khl.ru. [dostęp 2010-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 lutego 2012)].
  11. ↑ About the KHL (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)].
  12. ↑ It's Official! Kunlun Red Star joins the KHL (ang.). en.khl.ru, 2016-06-25. [dostęp 2016-06-26].
  13. ↑ Совет директоров утвердил состав участников Чемпионата КХЛ 2017/201824 (ros.). khl.ru, 2017-05-24. [dostęp 2017-05-25].
  14. ↑ KHL będzie mniejsza. Kluby mają miliard długów!. hokej.net, 2017-05-24. [dostęp 2017-05-25].
  15. ↑ Teams and tournament structure for 2018-19 season confirmed : News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2018-04-27].
  16. ↑ Season 12 Schedule: back to Europe, more derbies and a visit to Shenzhen : News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2019-07-17].
  17. ↑ Jokereiden kausi on ohi (fiń.). jokerit.com, 2022-02-25. [dostęp 2022-02-26].
  18. ↑ Jokerit to miss 2021-2022 (ang.). en.khl.ru, 2022-02-25. [dostęp 2022-02-26].
  19. ↑ AS Dinamo Rīga paziņojums (łot.). dinamoriga.lv, 2022-02-27. [dostęp 2022-02-27].
  20. ↑ Divisions (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-25)].
  21. ↑ Opracowane na podstawie materiału źródłowego: The League’s Finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2010-05-28].
  22. ↑ Kontinental Hockey League – Official Website.
  23. ↑ Walentin Sycz był prezesem Rosyjskiej Federacji Hokeja na Lodzie. W 1997 roku szef został zamordowany, gdy jechał do pracy ze swej daczy Dożywotnia kara dla trenera za zorganizowanie napadu na piłkarzy (pol.). trao.pl. [dostęp 2010-05-28].
  24. ↑ Dmitry Chernyshenko becomes KHL President : News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  25. ↑ Совет Директоров КХЛ избрал Дмитрия Чернышенко новым Президентом лиги : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  26. ↑ Alexey Morozov is the new KHL President : News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-02-15].
  27. ↑ Состоялось заседание Совета директоров КХЛ : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  28. ↑ News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-07-09].
  29. ↑ Top Management (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)].
  30. ↑ Состоялись заседания руководящих органов КХЛ : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  31. ↑ League elects new Board of Directors : News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-07-09].
  32. ↑ League Structure (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-25)].
  33. ↑ О Профсоюзе, khlptu.ru [dostęp 2021-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-30].
  34. ↑ Контакты, khlptu.ru [dostęp 2021-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-31].
  35. ↑ Андрей Коваленко переизбран председателем Профсоюза игроков : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  36. ↑ KHL, czyli liga rozwijająca się w ekspresowym tempie (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2012-02-10].
  37. ↑ Tylko z nowych samolotów mogą korzystać hokeiści w Rosji (pol.). sportowefakty.pl. [dostęp 2012-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].
  38. ↑ Chabarovsk nalieta 108-tisíc km, Slovan polovicu – HOKEJ.sk :: Rusko – KHL. hokej.sk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]..
  39. ↑ Самые запоминающиеся талисманы КХЛ и ВХЛ, www.nashermak.ru [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  40. ↑ Советский спорт - новости футбол, хоккей, биатлон и другие виды спорта - Советский спорт, www.sovsport.ru [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  41. ↑ Error
  42. ↑ КХЛ ТВ / КХЛ ТВ HD - Программа передач : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ)
  43. ↑ Jaszyn kontra Jagr na żywo tylko w TVP Sport - Mediarun.pl, mediarun.pl [dostęp 2021-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-05].
  44. ↑ Hokej.net - Dwa mecze KHL - NHL na antenie TVP Sport
  45. ↑ http://www.hokej.sport24.pl/news/show/133902/nhl/dwa-mecze-khl--nhl-na-antenie-tvp-sport-.
  46. ↑ News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-07-09].
  47. ↑ News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-07-09].
  48. ↑ News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-07-09].
  49. ↑ News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2020-07-09].
  50. ↑ Hokej.net - Jak oni zarabiają w KHL
  51. ↑ КХЛ открывает бюджеты клубов на сезон 2013-2014 : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  52. ↑ http://en.khl.ru/documents/KHL_clubs_payrolls_2013.pdf.
  53. ↑ Golden Sticks and Knights in Shining Armor – a decade of Closing Ceremonies : News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2018-05-25].

Linki zewnętrzne

Kontynentalna Hokejowa Liga w sezonie 2022/2023
Konferencja ZachódKonferencja Wschód
Dywizja BobrowaDywizja Tarasowa
Dywizja CharłamowaDywizja Czernyszowa
Sezony KHL
Rozgrywki hokeja na lodzie w Europie (IIHF)
Funkcjonujące
Kontynentalne
Międzynarodowe
Krajowe
Krajowe
drugiego poziomu
Krajowe
trzeciego poziomu
Juniorskie
Nieistniejące
Kontynentalne
Międzynarodowe
Krajowe
Krajowe
drugiego poziomu

Media użyte na tej stronie