Konwikt
Konwikt (łac. convictus) – forma internatu dla uczniów uczęszczających do szkoły prowadzonej przez dany zakon katolicki. W dawnej Polsce najwięcej było konwiktów pijarów, teatynów i jezuitów. Te zakony bowiem zajmowały się z założenia edukacją. Konwikty cechowały się surową dyscypliną, koncentrując się na kształtowaniu charakterów wychowanków.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kłodzko, konwikt jezuicki, ob. muzeum, 1664-1695