Kopa Popradzka

Kopa Popradzka
Kôpky’
Ilustracja
Od góry: Grań Kończystej, Kopa Popradzka z 4 wierzchołkami, Wołowiec Mięguszowiecki
Państwo Słowacja
Położeniepowiat Poprad
PasmoTatry, Karpaty
Wysokość2355 m n.p.m.
Wybitność109 m
Pierwsze wejście1896-1897
topografowie austriaccy
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa Popradzka”
Ziemia49°10′15,5″N 20°05′02,9″E/49,170972 20,084139
Kopa Popradzka ze szlaku na Rysy

Kopa Popradzka (słow. Kôpky, niem. i węg. Kopki[1], 2355 m n.p.m.[2]) – rozłożysty masyw w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Od górnej części tej grani (Smocza Grań) oddziela go Przełączka pod Kopą Popradzką (2246 m[2]), od dolnej części (Popradzka Grań) Wyżnia Popradzka Przełączka. Masyw Kopy Popradzkiej oddziela Dolinę Żabią Mięguszowiecką od Dolinki Smoczej.

Topografia

W masywie Kopy Popradzkiej wyróżnia się kolejno:

  • Wielka Kopa Popradzka (Veľká kôpka),
  • Zadnia Popradzka Ławka (Zadná lávka v Kôpkach),
  • Zadnia Popradzka Czuba (Zadný zub v Kôpkach),
  • Pośrednia Popradzka Ławka (Prostredná lávka v Kôpkach),
  • Skrajna Popradzka Czuba (Predný zub v Kôpkach),
  • Skrajna Popradzka Ławka (Predná lávka v Kôpkach),
  • Mała Kopa Popradzka (Malá kôpka).

Kopa Popradzka góruje nad dolinami:

Nazewnictwo

Nazwę Kopa Popradzka ostatecznie ustabilizował Stanisław Eljasz-Radzikowski w 1903 r. Pochodzi ona od Popradzkiego Stawu. Wcześniejsze nazwy to: Kopki, Kopa, Kopa Mięguszowiecka i Siarkan. Małą Kopę Popradzką nazwał „Taternik” w 1934 r.

Historia

Pierwsze odnotowane wejścia:

  • letnie – topografowie austriaccy w czasie pomiarów, zapewne kapitan Josef Gans, w latach 1896–1897,
  • zimowe – Gyula Hefty i Gyula Komarnicki, 22 marca 1913 r.[3]

Przypisy

  1. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 116–117.

Bibliografia

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992.
  • Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Gerlach a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Od góry:Grań Kończystej, Popradzkie Turnie, Wołowiec Mięguszowiecki
Dolina Mieguszowiecka, Kopa Popradzka.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY-SA 3.0
Kopa Popradzka