Kopa nad Krzyżnem

Kopa nad Krzyżnem
Ilustracja
Krzyżne z doliny Pańszczycy, Kopa nad Krzyżnem pośrodku
Państwo Polska
PasmoTatry, Karpaty
Wysokośćok. 2135 m n.p.m.
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kopa nad Krzyżnem”
Ziemia49°13′41″N 20°02′47″E/49,228056 20,046389

Kopa nad Krzyżnem (niem. Kreuzkoppe, słow. Kopa nad Krížnym, węg. Kereszt-domb[1]) – kopulaste wzniesienie o wysokości ok. 2135 m w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Krzyżnem (2112 m) a Przełączką pod Ptakiem (ok. 2105 m). Kulminacja kończy grupę Buczynowych Turni po stronie wschodniej[2]. Północno-zachodnie stoki Kopy nad Krzyżnem opadają ścianą do doliny Pańszczycy, południowo-wschodnie stromym trawiasto-skalistym stokiem w widły dwóch odnóg Żlebu pod Krzyżnem mającego ujście w Dolinie Roztoki[3].

Wejście na szczyt nie przedstawia żadnych trudności. Wraz z przełęczą Krzyżne należała do terenów pasterskich[4]. Nieco poniżej szczytu (przez jego południowe zbocze) jest poprowadzony szlak Orlej Perci[5].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny czerwony – czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty i Buczynowe Turnie na Krzyżne.
  • Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6-8 h
  • Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): ok. 4 h[6]

Taternictwo

U taterników Kopa nad Krzyżnem nie wzbudza zainteresowania. Obecnie zresztą wspinaczka w tym rejonie jest zabroniona[7]. Dawniej jednak istniało w jej rejonie kilka dróg wspinaczkowych:

  • Granią z Przełączki pod Ptakiem na Krzyżne; 0 stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 5 min,
  • Środkowym żebrem ściany północno-zachodniej; IV, 4 godz.,
  • Środkową częścią ściany północno-zachodniej; II, 30 min[5].

Pierwsze wejście zimowe: Henryk Bednarski, Józef Lesiecki, Mariusz Zaruski, Stanisław Zdyb w drodze z Krzyżnego na Małą Buczynową Turnię, 4 marca 1910 r.[4]

Widok z Świstowej Czuby

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2019-01-04].
  2. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
  3. ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
  4. ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część III. Granacka Przełęcz – Wołoszyn. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992.
  5. ↑ a b Władysław Cywiński: Granaty. Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 18. Poronin: Wyd. Górskie, 2013. ISBN 978-83-7104-046-7.
  6. ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
  7. ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN. [dostęp 2018-12-28].
Wschodnia grań Świnicy – odcinek od Świnicy do Krzyżnego

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
POL Szlak czerwony.svg
Czerwony szlak turystyczny.
Krzyżne od Doliny Pańszczycy.jpg
Autor: ToSter, Licencja: CC BY 3.0
Przełęcz Krzyżne od Doliny Pańszczycy, Kopa nad Krzyżnem, Ptak
Buczynowe Turnie T13.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 3.0
Widok z Świstowej Czuby