Kopalnia Węgla Kamiennego Pstrowski

Kopalnia Węgla Kamiennego Pstrowski
Ilustracja
KWK Siltech, szyb Staszic. Na pierwszym planie bocznica eksploatowana obecnie przez DB Cargo Polska. Poprzednio oba obiekty wchodziły w skład KWK Pstrowski
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Zabrze

Data założenia

1856

Data likwidacji

1995

Położenie na mapie Zabrza
Mapa konturowa Zabrza, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Węgla Kamiennego Pstrowski”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Węgla Kamiennego Pstrowski”
Ziemia50°20′28,8″N 18°49′44,0″E/50,341333 18,828889

Kopalnia Węgla Kamiennego Pstrowski (początkowo Hedwigswunsch, w latach 1862–1863: Bertha Hedwig, w latach 1945–1948: Jadwiga) – zlikwidowana kopalnia węgla kamiennego w Zabrzu-Biskupicach, założona w 1856 roku, prowadziła wydobycie do 31 grudnia 1995; na części obszaru górniczego utworzono w 1996 roku Zakład Wydobywczy Surowców Mineralnych Jadwiga, który prowadził wydobycie do 2000 roku. Od 2002 roku część obszaru górniczego eksploatuje prywatna kopalnia Siltech.

Historia

Zakłady Hutnicze Borsiga i szyb August (późniejszy Stanisław) kopalni Hedwigswunsch, ok. 1913 r.

Początki kopalni datuje się na lata 1854–1856, kiedy to nadano pole górnicze pod nazwą Hedwigswunsch[1]. W latach 1862–1863 kopalnia nosiła nazwę Bertha Hedwig[2], a od 1864 ponownie Hedwigswunsch[2]. W latach 1945–1948 otrzymała polską nazwę Jadwiga[2]. W 1948 roku przemianowano ją na Pstrowski – na cześć Wincentego Pstrowskiego, który w tej kopalni zapoczątkował współzawodnictwo pracy[2]. W 1973 roku włączono do niej kopalnię Rokitnica[2]. Kopalnia prowadziła wydobycie do 31 grudnia 1995[3], na części obszaru górniczego utworzono w 1996 roku Zakład Wydobywczy Surowców Mineralnych Jadwiga, który prowadził wydobycie do 2000 roku[3]. Od 2002 roku część obszaru górniczego eksploatuje pierwsza w Polsce prywatna kopalnia Siltech, założona przez byłego posła Jana Chojnackiego[4]. W 2006 roku zatrudniała 160 osób[4].

Przypisy

  1. Jaros 1984 ↓, s. 88.
  2. a b c d e Jaros 1984 ↓, s. 89.
  3. a b Janusz Marek. Uwarunkowania i przebieg procesu likwidacji kopalń węgla kamiennego. „Studia Ekonomiczne”, s. 277, 2006. Akademia Ekonomiczna w Katowicach. ISSN 20838603. 
  4. a b Aleksander Piński, Krzysztof Trębski: Zabójczy głód węgla. Wprost, 2006-12-15. [dostęp 2021-04-12].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Industriegebiet.png
Autor: Sal73x, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sign for industry
Mining symbol.svg
Abbildung eines Bermanngezähes bestehend aus Schlägel und Eisen
Zabrze Szybowa KWK Siltech bocznica 04 12 2010 PC045656.jpg
Autor: Tomasz "Nemo5576" Górny, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zabrze. Ulica Szybowa. KWK Siltech, szyb Staszic. Na pierwszym planie bocznica eksploatowana obecnie przez DB Schenker Rail Polska. Poprzednio oba obiekty wchodziły w skład KWK Pstrowski.
Borsig Steel Mill and Shaft August Coal Mine Hedwigwunsch Zabrze.jpg
Huta Borsig i szyb August (późniejszy Stanisław) kopalni Hedwigswunsch (później Pstrowski) w Zabrzu. Niemiecka pocztówka, ok. 1913.
Mapa zabrza - czysta.svg
Autor: Pan weterynarz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Schematyczna mapa Zabrza z zaznaczeniem dzielnic, osiedli, głównych ulic oraz linii kolejowych.