Koprzywianka
Koprzywianka w Złotej | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 71,83 km |
Powierzchnia zlewni | 707,4 km² |
Źródło | |
Miejsce | Szczytniak, Pasmo Jeleniowskie |
Wysokość | 380 m n.p.m. |
Ujście | |
Recypient | |
Miejsce | Sandomierz |
Wysokość | 141,9 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Koprzywianka – rzeka, lewostronny dopływ Wisły[2] o długości 71,83 km[3].
Źródło rzeki znajduje się na południowym stoku Szczytniaka (Pasmo Jeleniowskie Gór Świętokrzyskich), na wysokości 380 m n.p.m. Przepływa m.in. przez Baćkowice, Iwaniska, Klimontów, Koprzywnica, Samborzec, Złota i Andruszkowice. Od Koprzywnicy rzeka płynie sztucznym korytem, wykorzystując dolny bieg Gorzyczanki i Wisełki. Od Sośniczan do ujścia jest obwałowana. Uchodzi do Wisły w Sandomierzu na wys. 141 m n.p.m. Jej prawostronnymi dopływami są Kacanka, Gorzyczanka, Kozinka i Modliborka.
Dorzecze Koprzywianki leży na obszarze południowo-wschodniego fragmentu Wyżyny Kieleckiej (Góry Świętokrzyskie, Pogórze Szydłowskie, Wyżyna Sandomierska), wschodniej części Niecki Nidziańskiej (Niecka Połaniecka), oraz Niziny Nadwiślańskiej. Koprzywianka jest najdłuższą z rzek płynących przez Wyżynę Sandomierską i jednocześnie mająca największe dorzecze. Środkowy i górny odcinek rzeki mają charakter wyżynny, natomiast ujściowy długości około 14 km - nizinny.
Od wielu lat rzeka zarybiana jest pstrągiem potokowym oraz lipieniem, oprócz tych dwóch gatunków ryb można spotkać w jej nurcie klenie, płocie, okonie, jelce, kiełbie, strzeble potokowe, a nawet karasie srebrzyste i słonecznice.
Dolina Koprzywianki wraz z dolinami dopływów (m.in. Kacanka) w środkowym odcinku objęta jest obszarem Natura 2000 pod nazwą Ostoja Żyznów[4].
Zobacz też
- Rzeki Polski
Przypisy
- ↑ Koprzywianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-06-21].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. s. 119. [dostęp 2017-06-21].
- ↑ Koprzywianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-06-21].
- ↑ Ostoja Żyznów. natura2000.tbop.org.pl. [dostęp 2010-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-01)].
Linki zewnętrzne
- Koprzywianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 384 .
- Koło PZW nr 27 Klimontów - Rzeka Koprzywianka
- Ostoja Żyznów
Media użyte na tej stronie
Koprzywianka w Złotej
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 51.4 N
- S: 50.1N
- W: 19.6 E
- E: 22 E
Autor: Regan1973, Licencja: CC BY-SA 4.0
Koprzywianka, ujście do Wisły w Sandomierzu 2017-06-24