Kopuła pancerna
Kopuła pancerna – konstrukcja pancerna w kształcie dzwonu[1]. Nieruchoma, stała czasza, najczęściej wykonana jako odlew ze staliwa lub ze stalowych płyt połączonych nitami, służąca do celów obserwacyjnych lub jako stanowisko ogniowe[2]. W fortyfikacji stałej jest elementem obiektu fortyfikacyjnego (najczęściej wbudowany w jego strop). W fortyfikacji polowej stanowi samodzielny obiekt fortyfikacyjny, możliwy do przeniesienia lub przewiezienia[3].
Niekiedy obrotowe wieże pancerne błędnie określa się mianem kopuł pancernych[2].
Przypisy
- ↑ Encyklopedia wojskowa tom II (N-Ż), Wydawnictwo Naukowe PWN i Wydawnictwo Bellona wyd. 2007, s. 94
- ↑ a b Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski od Biskupina do Westerplatte. Warszawa-Kraków: PWN, 1996, s. 528.
- ↑ Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 108-109. ISBN 83-11-07423-2.
Media użyte na tej stronie
