Kopyczyńce (gmina)
gmina wiejska | |
1934–1944[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Data powstania | 1 sierpnia 1934 |
Data likwidacji | 1944 |
Siedziba | |
Portal Polska |
Kopyczyńce – dawna gmina wiejska w powiecie kopyczynieckim województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy było miasto Kopyczyńce, które stanowiło odrębną gminę miejską.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Hadyńkowce, Kociubińce, Kotówka, Majdan, Oryszkowce, Tudorów, Zaremba i Żabińce[2], przekształcając je w gromady, czyli składowe gminy.
20 września 1934 a) z gromady Kociubińce wyodrębniono dwie nowe gromady: Czahary i Łózki; b) z gromady Oryszkowce wyodrębniono dwie nowe gromady: Czarnołozy i Korczakowa; c) z gromady Kotówka wyodrębniono nową gromadę Teklówka; d) z gromady Hadyńkowce wyodrębniono nową gromadę Wygoda[3]. Gmina Kopyczyńce składała się odtąd z 14 gromad: Czahary, Czarnołozy, Hadyńkowce, Kociubińce, Korczakowa, Kotówka, Łózki, Majdan, Oryszkowce, Teklówka, Tudorów, Wygoda, Zaremba i Żabińce.
Od września 1939 do lipca 1941 gmina znajdowała się pod okupacją ZSRR, a 1 sierpnia 1941 weszła w skład Generalnego Gubernatorstwa i nowo utworzonego dystryktu Galicja. Gmina przynależała odtąd do powiatu czortkowskiego (Kreishauptmannschaft Czortków). Przyłączono do niej wówczas obszar zlikwidowanej gminy Suchostaw (gromady Jabłonów i Suchostaw), a odłączono gromady Hadyńkowce i Żabińce, włączając je do gminy Probużna. W 1943 roku gmina składała się z ośmiu gromad (Czahary, Jabłonów, Kociubińce, Kotówka, Majdan, Oryszkowce, Suchostaw i Tudorów) i liczyła 12931 mieszkańców[4].
Po II wojnie światowej obszar gminy znalazł się w ZSRR.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 567.
- ↑ Tarnopolski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 15, poz. 123.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).