Kopysno
Artykuł | 49°41′02″N 22°38′26″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 49°40'59.9"N, 22°39'0.0"E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 721 m |
wieś | |
Zabytkowa cerkiew | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Liczba ludności (2020) | 1[1] |
Strefa numeracyjna | 16 |
Kod pocztowy | 37-742[2] |
Tablice rejestracyjne | RPR |
SIMC | 0602383[3] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
49°41′02″N 22°38′26″E/49,683889 22,640556 | |
Strona internetowa |
Kopysno (również Kopyśno, Kopystno, w latach 1977–1981 Kopystno) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol[3][4].
Administracyjnie wieś jest częścią sołectwa Rybotycze[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Kopysno leży na stoku góry Kopystanki, na Pogórzu Przemyskim i jest oddalone ok. 3 km od miejscowości Rybotycze. Wieś lokowana była w I poł. XV wieku, na prawie wołoskim. Z roku 1408 pochodzi informacja o lokacji cerkwi pw. Pokrowy Matki Bożej, grodziska i dworu. Przez kilka wieków wieś stanowiła gniazdo rodu Kopystyńskich, którego najwybitniejszymi przedstawicielami byli Michał Kopystyński, ostatni prawosławny biskup (władyka) przemyski, zagorzały przeciwnik unii brzeskiej oraz Zachariasz, pisarz i polemista.
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej w Kopysnie byli Antoni i Józef Tyszkowscy[6].
We wrześniu 1945 wieś została spalona przez oddział UPA, sotnia "Łastiwki". Po wojnie wiele mieszkańców opuściło wieś w związku z wysiedleniem na teren Ukrainy i w czasie Akcji "Wisła".
We wsi znajduje się zabytkowa murowana cerkiew greckokatolicka wybudowana w roku 1821 z ikonostasem według szkoły rybotyckiej z dzwonnicą i niewielkim cmentarzem oraz kapliczka ustawiona na pamiątkę zniesienia pańszczyzny w 1848 r.
Kopysno leży w obrębie Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego i znajduje na Obszarze Specjalnej Ochrony (OSO) - PLB 180001 Pogórze Przemyskie. Na terenie wsi znajduje się rezerwat krajobrazowy "Kopystańka", "Zespół użytków ekologicznych 'Kopysno'" oraz pomniki przyrody - 2 dęby szypułkowe.
Obecnie przez wieś prowadzi czerwony szlak turystyczny prowadzący z Przemyśla do Sanoka oraz drugi, żółty szlak turystyczny łączący zniesienie Suchy Obycz z Kopystanką.
We wsi część mieszkańców zajmuje się hodowlą dzikoświni oraz ryb. Do wsi można się dostać tylko szutrową i kamienistą drogą, najlepiej od strony miejscowości Rybotycze, pieszo lub autem terenowym.
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5 [dostęp 2022-01-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 507 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa. [dostęp 2018-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-09)].
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 94.
Linki zewnętrzne
- Kopysno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 388 .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E
Flaga województwa podkarpackiego