Korabnik

Korabnicy – kategoria ludności służebnej w dawnej Polsce, zajmująca się wyrobem łodzi (korabi) na potrzeby dworu książęcego. Poświadczeni źródłowo w 1255. Pozostawili ślady w toponomastyce w postaci wielu miejscowości o nazwie Korabniki[1].

Przypisy

  1. Modzelewski K.. Korabnicy Encyklopedia Historii Gospodarczej Polski do 1945 roku t. 1 A-N Warszawa Wiedza Powszechna 1981 s. 343 ​ISBN 83-214-0185-6