Koralówka zwiędła
![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | koralówka zwiędła |
Nazwa systematyczna | |
Ramaria flaccida (Fr.) Bourdot Rev. Sci. du Bourb. 11: 235 (1898) |
Koralówka zwiędła (Ramaria flaccida (Fr.) Bourd.) – gatunek grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji: Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Gatunek pierwotnie opisany został jako Clavaria flaccida przez Eliasa Friesa w 1821 r[2]. Do rodzaju Ramaria przeniesiony został przez Huberta Bourdota w 1898 r[3]. W nowszej rewizji systematycznej tego rodzaju proponowany jest do przeniesienia pod nazwę Phaeoclavulina flaccida (Fr.) Giachini (2011)[4].
Synonimów naukowych ma 11. Niektóre z nich[5]:
- Clavaria flaccida Fr. 1821
- Clavariella flaccida (Fr.) P. Karst. 1881
- Phaeoclavulina flaccida (Fr.) Giachini 2011
- Ramaria crispula (Fr.) Quél. 1888
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r[6].
Morfologia
Wielokrotnie rozgałęziony, dość wysmukły, z licznymi pionowo wyprostowanymi odgałęzieniami o cienkich, bardzo krótkich zakończeniach; jednolicie ochrowy; do 4 cm szerokości i takiej samej wysokości[7].
Biały; smak gorzki[7]
Występowanie i siedlisko
Koralówka zwiędła jest notowana w Ameryce Północnej, Europie, Australii, Japonii i Argentynie[8]. Na terenie Polski notowana była w 1904, 1910 i 1953 r. Według W. Wojewody w Polsce jest gatunkiem wymarłym[6]
Rośnie gromadnie w lasach iglastych, przede wszystkim pod sosnami i świerkami, przeważnie w młodnikach[7].
Gatunki podobne
Poza koralówką groniastą (Ramaria botrytis) można także znaleźć stare okazy bardzo podobnej i trującej koralówki strojnej (Ramaria formosa) W bukowych lasach występuje bardziej ochrowa koralówka żółta (Ramaria flava) nigdy niemająca odgałęzień o liliowo zabarwionych szczytach.
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Fries EM.: Systema Mycologicum. T. 1. Lundin, Szwecja: Ex Officinia Berlingiana, 1821, s. 471. (łac.).
- ↑ Bourdot H.. Les Champignons des environs de Moulins. „Revue scientifique du Bourbonnais et du Centre de la France”. 11, s. 221–36, 1898. (fr.).
- ↑ Giachini AJ, Castellano MA.. A new taxonomic classification for species in Gomphus sensu lato. „Mycotaxon”. 115, s. 183–201, 2011. DOI: 10.5248/115.183.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192. ISBN 83-7319-976-4.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
Media użyte na tej stronie
Autor: Holger Krisp, Licencja: CC BY 3.0
Ramaria flaccida, Family: Gomphaceae, Location: Germany, Ulm, Eggingen.