Koralicowiec czerwony
Anthochaera carunculata[1] | |||
(Shaw, 1790) | |||
Koralicowiec czerwony na gałęzi wiśni, Wiktoria, Australia | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | koralicowiec czerwony | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Koralicowiec czerwony[4] (Anthochaera carunculata) – gatunek ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae), zamieszkujący południową część Australii. Nie jest zagrożony.
Systematyka
Po raz pierwszy ptak został opisany w roku 1790 w Dzienniku podróży do Nowej Południowej Walii Johna White’a[5], choć za autora taksonomicznych opisów tego i niektórych innych gatunków w tej książce uznaje się George’a Shawa[6].
Wyróżnia się trzy podgatunki A. carunculata[7][2]:
- A. c. carunculata (Shaw, 1790) – południowo-wschodnia Australia
- A. c. clelandi (Mathews, 1923) – Wyspa Kangura (u południowych wybrzeży Australii)
- A. c. woodwardi Mathews, 1912 – południowo-zachodnia i południowo-środkowa Australia
Zasięg występowania
Występuje w południowo-wschodnim Queenslandzie, Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Australii Południowej oraz w południowej i południowo-zachodniej części Australii Zachodniej.
Morfologia
Koralicowiec czerwony jest dużym (do 35 cm), szaro-brązowym miodojadem o czerwono-brązowych oczach, charakterystycznych czerwonych koralikach po obu stronach szyi i białych plamkach na piersi i brzuchu, przechodzących w jasnożółtą plamę w okolicach ogona. Młode osobniki są mniej okazałe, mają mniejsze koraliki i brązowe oczy[8].
Ekologia i zachowanie
Gatunek ten występuje w otwartych lasach, zadrzewieniach oraz blisko siedzib ludzkich. Gniazdo zbudowane jest z patyków i liści, wyścielone włosiem i korą, umiejscowione 2 do 16 metrów nad ziemią, zwykle w rozwidleniach gałęzi drzewa lub krzewu. Ptaki składają 2–3 bladoróżowe, brązowo cętkowane jaja[8].
Oprócz nektaru, który jest głównym pożywieniem koralicowców, ptaki jedzą jagody oraz inne owoce, a także łapią owady.
Status
IUCN uznaje koralicowca czerwonego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy
- ↑ Anthochaera carunculata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Red Wattlebird (Anthochaera carunculata). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Anthochaera carunculata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2014.3 [dostęp 2015-04-04] (ang.).
- ↑ Nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 - miodojady - Honeyeaters (wersja: 2021-01-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-29].
- ↑ John White: Journal of a Voyage to New South Wales with Sixty-five Plates of Non-descript Animals, Birds, Lizards, Serpents, Curious Cones of Trees and Other Natural Productions. Londyn: J. Debrett, 1790, s. 144, 260.
- ↑ J. H. Calaby: Shaw, George (1751–1813). [w:] Australian Dictionary of Biography [on-line]. National Centre of Biography, Australian National University. [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
- ↑ a b Red Wattlebird (Anthochaera carunculata). [w:] OzAnimals.com [on-line]. [dostęp 2021-01-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Brett Donald, Licencja: CC BY-SA 2.5
Bird, Red Wattlebird, Anthochaera carunculata
Autor: Aa77zz, Licencja: CC0
Distribution map of the red wattlebird (Anthochaera carunculata)
This is based on:
- Birddata: Atlas Distributions Maps: Red Wattlebird, Birdlife Australia
- Schodde, R.; Mason, I.J. (1999). Directory of Australian Birds: Passerines. CSRO. p. 302. ISBN 0-643-06456-7. Google Preview of ebook available here.
Also consulted:
- Higgins, Peter J.; Peter, Jeffrey M.; Steele, W. K. (eds) (2001). "Anthochaera carunculata Red Wattlebird". Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic Birds. Volume 5: Tyrant-flycatchers to Chats. Melbourne: Oxford University Press. pp. 463-481 [465]. ISBN 0-19-553258-9.
- Higgins, P.; Christidis, L.; Ford, H. (2016). "Red Wattlebird (Anthochaera carunculata)". In del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J.; Christie, D.A.; de Juana, E. Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions. (subscription required)
- Average annual, seasonal and monthly rainfall, Australian Bureau of Meteorology
Base map: File:Australia location map.svg
The Birddata database shows a low density of reported sightings in the arid area of southern WA south of Laverton. It difficult to know where to draw the line in this region. Although all sources show a continuous distribution along the south coast in the Nullarbor Plain, there are very few sightings in this area.Autor: Mick Stephenson mixpix 00:54, 1 November 2007 (UTC), Licencja: CC-BY-SA-3.0
A Red Wattlebird (Anthochaera carunculata) in a Cherry tree in Victoria, Australia, showing distinctive underside markings and colouring.