Kord (broń)
Kord (niem. hauswehre, bauernwehr) – rodzaj siecznej broni białej popularnej wśród uboższych warstw społecznych w średniowieczu i nowożytności. Pierwotnie rodzaj długiego noża lub puginału, który wyewoluował do formy pokrewnej szabli lub tasakowi.
W swojej późnej formie kord był bronią składającą się z jednosiecznej, lekko zakrzywionej głowni (często ze ściętym sztychem) osadzonej w otwartej rękojeści (z okładzinami nitowanymi poprzecznie), wyposażoną w jelec z dodatkową poprzeczną wypustką.
Zobacz też
Bibliografia
- Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: wyd. Bellona, 2003. ISBN 83-11-09617-1.
- Zdzisław Żygulski: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu. Warszawa: PWN, 1982. ISBN 83-01-02515-8.
- Michał Gradowski , Zdzisław Żygulski, Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: Wyd. PWN, 2010, s. 26, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493 .