Kordelierzy
Kordelierzy (Cordeliers; od la corde – sznur) – klub polityczny z okresu rewolucji francuskiej. Jego pełna nazwa brzmiała Stowarzyszenie Przyjaciół Praw Człowieka i Obywatela (Société des Amis des droits de l'homme et du citoyen). Został założony 27 kwietnia 1790 roku w Paryżu. W początkowym okresie rewolucji stanowili najbardziej radykalny blok lewicowy. Jako pierwsi zażądali ustanowienia republiki. Wkrótce podzielili się (nieformalnie) na dwa stronnictwa. Radykalne, zwane hebertystami, i umiarkowane, zwane dantonistami. Niemal do końca współdziałali z jakobinami[1]; wspólnie tworzyli "Górę". W marcu roku 1794 doszło do trwałego rozłamu w klubie, w wyniku czego zniszczone zostało stronnictwo hebertystów, a ich liderów zgilotynowano. Już kilka dni później dantoniści stali się obiektem ataku jakobinów. W kwietniu, po zaaranżowanym procesie, główni przywódcy kordelierów zostali zgilotynowani, a klub zamknięto[2].
Główni liderzy[1]:
- Georges Danton (przewodniczący)
- Jean-Paul Marat
- Camille Desmoulins
- Jacques René Hébert
- Philippe Fabre d’Églantine
- Pierre Gaspard Chaumette
- Antoine François Momoro
- Marie-Jean Hérault de Séchelles
- Marie-Joseph Chénier
- Pierre François Robert
- Isaac Le Chapelier
Przypisy
Bibliografia
- M. Żywczyński, Historia powszechna 1789-1870, wyd. 8, Warszawa 1997, s. 47.