Korekta tekstu
Korekta tekstu – w ujęciu historycznym oznaczenie błędów składu zecerskiego na odbitkach próbnych (zwanych korektorskimi), za pomocą znormalizowanych znaków korektorskich; czynność poprawiania błędów w składzie zecerskim[1]:
- autorskie wprowadzenie poprawek przez autora;
- poprawianie błędów i usterek stylistycznych;
- szpaltowa korekta przeczytana i poprawiona w szpaltach;
- techniczne wyznaczenie i poprawienie błędów technicznych składacza;
- w arkuszach poprawienie błędów na odbitkach przełamanych kolumn;
- własna (domowa) pierwsza korekta przeprowadzona przez korektora drukarni.
Korekta cyfrowa
Sprawdzanie pisowni jest powszechne od czasu pojawienia się dokumentów cyfrowych. Sprawdzanie gramatyki jest dostępne w programie Microsoft Word od 1992 roku.
Oprogramowanie do sprawdzania nie jest powszechne od 2020 r., ale może pomóc w znajdowaniu i poprawianiu błędów.
Porównanie dokumentów w Libreoffice, rozgałęzianie w git i łączenie w 4 oknach w vimdiff może pomóc w scalaniu wielu asynchronicznych wersji. Jednoczesne edytowanie, takie jak dokumenty Google docs, pozwala uniknąć konfliktów wersji i umożliwia zdalne przeglądanie na żywo. Istnieją również komercyjni korektorzy, których można znaleźć w Internecie. To oferuje sprawdzanie gramatyki, sprawdzanie pisowni, sprawdzanie plagiatu i sprawdzanie interpunkcji.[2].
Zobacz też
- adiustacja
- korektor pisowni
Przypisy
- ↑ Birkenmajer 1971 ↓, s. 1206.
- ↑ Rate my paper. Plagiarismsearch.com. [dostęp 2020-09-19].
Bibliografia
- Aleksander Birkenmajer: Encyklopedia Wiedzy o Książce. Wrocław: Ossolineum, 1971.
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to PRA (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
self made PRA