Korekta tekstu

Korekta tekstu – w ujęciu historycznym oznaczenie błędów składu zecerskiego na odbitkach próbnych (zwanych korektorskimi), za pomocą znormalizowanych znaków korektorskich; czynność poprawiania błędów w składzie zecerskim[1]:

  • autorskie wprowadzenie poprawek przez autora;
  • poprawianie błędów i usterek stylistycznych;
  • szpaltowa korekta przeczytana i poprawiona w szpaltach;
  • techniczne wyznaczenie i poprawienie błędów technicznych składacza;
  • w arkuszach poprawienie błędów na odbitkach przełamanych kolumn;
  • własna (domowa) pierwsza korekta przeprowadzona przez korektora drukarni.

Korekta cyfrowa

Sprawdzanie pisowni jest powszechne od czasu pojawienia się dokumentów cyfrowych. Sprawdzanie gramatyki jest dostępne w programie Microsoft Word od 1992 roku.

Oprogramowanie do sprawdzania nie jest powszechne od 2020 r., ale może pomóc w znajdowaniu i poprawianiu błędów.

Porównanie dokumentów w Libreoffice, rozgałęzianie w git i łączenie w 4 oknach w vimdiff może pomóc w scalaniu wielu asynchronicznych wersji. Jednoczesne edytowanie, takie jak dokumenty Google docs, pozwala uniknąć konfliktów wersji i umożliwia zdalne przeglądanie na żywo. Istnieją również komercyjni korektorzy, których można znaleźć w Internecie. To oferuje sprawdzanie gramatyki, sprawdzanie pisowni, sprawdzanie plagiatu i sprawdzanie interpunkcji.[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Birkenmajer 1971 ↓, s. 1206.
  2. Rate my paper. Plagiarismsearch.com. [dostęp 2020-09-19].

Bibliografia

  • Aleksander Birkenmajer: Encyklopedia Wiedzy o Książce. Wrocław: Ossolineum, 1971.

Media użyte na tej stronie

A livre ouvert.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to PRA (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
self made PRA