Korfanty (samochód pancerny)

Korfanty
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 II Rzeczpospolita

Typ pojazdu

samochód pancerny

Trakcja

kołowa

Załoga

7–9

Historia
Prototypy

1921

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Pancerz

z płyt walcowanych

Długość

około 5,95 m

Wysokość

około 2,40 m

Masa

około 6 500 kg

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4–5 karabiny maszynowe MG 08/15 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
Polska

Samochód pancerny Korfanty – polski improwizowany samochód pancerny z okresu III powstania śląskiego nazwany na cześć działacza polonijnego na Śląsku oraz polityka Wojciecha Korfantego.

Historia

W maju 1921 w trakcie III powstania śląskiego składająca się z marynarzy kompania, dowodzona przez porucznika marynarki Roberta Oszka, została zmotoryzowana, przejmując samochody ciężarowe zarekwirowane w hucie Baildon. Postanowiono wtedy, że niektóre z nich zostaną opancerzone.

Pierwszy z tych samochodów został zbudowany przez inżyniera Woźniaka, przy pomocy porucznika marynarki Oszka zaledwie w ciągu trzech dni. Podstawą samochodu stała się prawdopodobnie rama samochodu ciężarowego „Magirus”. Została ona opancerzona walcowaną blachą stalową wyprodukowaną w hucie Baildon. Pojazd otrzymał imię „Korfanty”.

Zaraz po oddaniu do użytku wszedł w skład kompanii porucznika Oszka, która oprócz tego samochodu dysponowała jeszcze kilkoma pojazdami ciężarowymi. „Korfanty” walczył w ramach Grupy „Północ” w rejonie Kędzierzyna. W dniach 21–27 maja wziął udział w walkach w rejonie Góry św. Anny.

Po zakończeniu powstania samochód pancerny „Korfanty” wysłano prawdopodobnie do muzeum w Krakowie. Dalsze jego losy nie są znane.

Galeria

Bibliografia

  • Praca zbiorowa: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
  • Janusz Magnuski: Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993. ISBN 83-86028-00-9.
Polskie pojazdy wojskowe do 1939
Czołgi
Samochody pancerne
Ciągniki artyleryjskie
Samochody osobowe
i ciężarowe
Pociągi pancerne
Drezyna pancerna
Motocykle
Pojazdy prototypowe
i doświadczalne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).