Korhynie

Artykuł

50.4090000°N 23.5346900°E

- błąd

0 m

WD

50°28'N, 23°33'E

- błąd

19647 m

Odległość

911 m

Korhynie
kolonia
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Jarczów

Liczba ludności (2006)

147[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-664[2]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0890123

Położenie na mapie gminy Jarczów
Mapa konturowa gminy Jarczów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Korhynie”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Korhynie”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Korhynie”
Ziemia50°24′32,4000″N 23°32′04,8840″E/50,409000 23,534690

Korhyniekolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Jarczów[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Kolonia stanowi sołectwo gminy Jarczów[5].

Części kolonii

Integralne części kolonii Korhyni[3][4]
SIMCNazwaRodzaj
0890130Wolaczęść kolonii

Historia

Niegdyś wieś dziś kolonia położona historycznie w powiecie tomaszowskim, w wieku dziewiętnastym na granicy z Galicją położona. Podług spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 było tu 41 domów, 322 mieszkańców oraz 454 mórg gruntu ornego. We wsi był folwark, oprócz włościan byli również rzemieślnicy: 5 tkaczy i 1 kowal[6].

Początków wsi należy upatrywać w wieku XIV w kontekście nadań jakie otrzymał Paweł z Radzanowa (Radzanowski) herbu Prawda – szlachcic z ziemi płockiej, chorąży warszawski w latach 1376–1388, starosta bełski w roku 1388, chorąży płocki do 1408 r. W roku 1388 tenże Paweł otrzymał od Ziemowita między innymi: Machnow, Ulhów, Zimno, Żużel, Uhnów. Podubce. Wierzbicę (Tarnoszyn. Kornie, Korhynie)[7].

W wieku XVI wieś wymieniona w składzie parafii rzymskokatolickiej w Uhnowie – rok 1531. W tym okresie istniała we wsi cerkiew prawosławna jak podają źródła „pustką stojąca”[8], gruntów 2½ łana. W roku 1571 dziedzicem Korhyń, a także Woli Korhyńskiej był Stanisław Jarczowski. Zdaniem Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1902 (suplement) to na gruntach wsi Korhyń, powstanie później (1755) miasteczko Jarczów[8].

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 507 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  4. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-12-22].
  5. Jednostki pomocnicze gminy Jarczów. Urząd Gminy Jarczów. [dostęp 2017-12-22].
  6. Korchynie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 392.
  7. Janeczek 1991 ↓, s. 330.
  8. a b Korchynie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 122.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie