Kormoran krasnolicy
Urile pelagicus | |||
(Pallas, 1811) | |||
Szata godowa | |||
Szata spoczynkowa | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | kormoran krasnolicy | ||
Synonimy | |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Kormoran krasnolicy[4] (Urile pelagicus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Zamieszkuje wybrzeża Pacyfiku od Alaski po Zatokę Kalifornijską oraz od północno-wschodniej Syberii i Kuryli po północną Japonię i północno-wschodnie Chiny. Zachodnia populacja zimuje na południe od zasięgu letniego, osiągając wschodnie Chiny i Japonię[5]. Nie jest zagrożony.
Morfologia
Długość ciała od 63 do 76 cm, rozpiętość skrzydeł 91–102 cm; masa ciała: samce 1814–2440 g, samice 1214–2041 g[5]. Szyja zielonkawa, pierzasty czub z przodu i z tyłu głowy[6].
Podgatunki
Wyróżnia się dwa podgatunki Urile pelagicus[5][7]:
- U. p. pelagicus (Pallas, 1811) – wyspy i wybrzeża północnego Pacyfiku; zimą zachodnia populacja osiąga na południu wschodnie Chiny i Japonię
- U. p. resplendens (Audubon, 1838) – amerykańskie wybrzeża Pacyfiku od południowo-zachodniej Kanady (Kolumbia Brytyjska) do północno-zachodniego Meksyku (Kalifornia Dolna)
Ekologia
Kormoran krasnolicy występuje na wybrzeżach i w zatokach, gdzie żeruje. Na morzu zwykle trzyma się blisko brzegu, ale czasami zapuszcza się na otwarte morze. Gniazduje zarówno na wyspach, jak i wybrzeżach kontynentalnych, często w niedostępnych miejscach – na wąskich półkach na klifach lub stromych zboczach[8].
Sezon lęgowy trwa od maja do lipca. Ptak ten gniazduje w małych koloniach, ale i w samotnych parach. Gniazdo budują oboje rodzice; składa się ono z patyków, alg, traw, mchu i różnych odpadków, spojonych guanem. Gniazdo jest ponownie wykorzystywane przez kilka lat z rzędu, ptaki co roku dodają nowy materiał. W zniesieniu zwykle 3–5 jaj. Wysiadywaniem zajmują się oboje rodzice przez około miesiąc. Pisklęta rodzą się nagie, ale wkrótce pokrywają się puchem w kolorze sadzy. Karmią je oboje rodzice. Młode opuszczają gniazdo po 45–55 dniach od wyklucia, ale jeszcze przez kilka tygodni są dokarmiane przez rodziców[8].
Żywi się głównie rybami, zjada także skorupiaki i inne bezkręgowce wodne (np. robaki morskie), niekiedy także glony[8].
Status
IUCN uznaje kormorana krasnolicego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[3]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji na około 400 tysięcy osobników[9]. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności populacji za spadkowy, choć niektóre populacje mogą być stabilne, a trendy liczebności niektórych populacji nie są znane[3].
Przypisy
- ↑ Phalacrocorax pelagicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2021-09-11] (ang.).
- ↑ a b D. Lepage: Pelagic Cormorant Phalacrocorax pelagicus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
- ↑ a b c Urile pelagicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2017-09-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-28].
- ↑ a b c Orta, J., Garcia, E.F.J., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Pelagic Cormorant (Urile pelagicus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Jerzy Lewczuk (tłum.): Wybrzeża morskie. Warszawa: Delta, 1997, seria: Encyklopedia Dzikich Zwierząt. ISBN 83-7175-105-2.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
- ↑ a b c N. Bouglouan: Pelagic Cormorant. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
- ↑ Pelagic Cormorant Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Alan Vernon, Licencja: CC BY 2.0
Pelagic Cormorant Phalacrocorax pelagicus in full breeding plumage, Monterey Bay, California.
Autor: Kevin Cole from Pacific Coast, USA, Licencja: CC BY 2.0
Adult Pelagic Cormorant at south side Morro Rock