Kormoran niebieskooki

Kormoran niebieskooki
Leucocarbo atriceps[1]
(P.P. King, 1828)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

głuptakowe

Podrząd

głuptakowce

Rodzina

kormorany

Rodzaj

Leucocarbo

Gatunek

kormoran niebieskooki

Synonimy
  • Phalacrocorax atriceps P.P. King, 1828
  • Notocarbo atriceps (P.P. King, 1828)
Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko poza sezonem lęgowym

Kormoran niebieskooki[3] (Leucocarbo atriceps) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Gniazduje w koloniach, poza sezonem lęgowym często tworzy duże stada.

Morfologia

Długość ciała do 72 cm. Charakterystyczny czubek na głowie. Wierzch ciała ciemny, niebieskoczarny, kontrastujący z zupełnie białym spodem – od podbródka do pokryw podogonowych; ciemna jedynie goleń. Zasięg bieli na głowie jest zmienny. W szacie godowej barkówki biało zakończone i biała plama na środku pleców; plamy tej brak u podgatunku falklandzkiego.

Zasięg, środowisko

Ameryka Południowa, południowe oceany i wyspy, Półwysep Antarktyczny. Populacje z obszarów wysuniętych najdalej na północ gniazdują na południowym krańcu Ameryki Południowej. Podczas zimy może pozostawać na terenach lęgowych, ale również rozprasza się po morzu.

Systematyka

Systematyka tego gatunku jest kwestią sporną. Część systematyków zalicza kormorana niebieskookiego do rodzaju Phalacrocorax lub Notocarbo[4]. Autorzy Handbook of the Birds of the World Alive oraz Kompletnej listy ptaków świata wyróżniają 7 podgatunków[3][4]:

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) do L. atriceps zalicza tylko podgatunki atriceps i albiventer, pozostałe podnosi do rangi osobnych gatunków[5].

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (Least Concerngatunek najmniejszej troski). Globalny trend liczebności populacji nie jest znany[2].

Przypisy

  1. Leucocarbo atriceps, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b BirdLife International, Leucocarbo atriceps, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2020-02-29] (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-23].
  4. a b Orta, J., Garcia, E.F.J., Christie, D.A., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Imperial Shag (Leucocarbo atriceps). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-29].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-09-12]. (ang.).

Bibliografia

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Leucocarbo atriceps map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range map of Imperial Shag (Leucocarbo atriceps)
  Nonbreeding
  Year-round
Phalacrocorax atriceps.jpg
Autor: Calyponte, Licencja: CC BY 3.0
Imperial Shags in the Beagle Channel, southern Argentina