Korwie

Korwie

Kościół pw. św. Józefa Oblubieńca
Państwo	Litwa
Okręg	wileński
Rejon	wileński
Populacja (2001) • liczba ludności	335
Kod pocztowy	LT 14244
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Korwie
54°52′40″N 25°08′00″E/54,877778 25,133333
Portal Litwa, Łotwa i Estonia

Korwie (lt: Karvys) – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, rejonie wileńskim, w gminie Mejszagoła, nad jeziorem Korwie.

Opis

We wsi znajduje się neoromański kościół pw. św. Józefa Oblubieńca z 1864 r. Mieści się tu także Korwieńska Szkoła Podstawowa z polskim językiem nauczania. Na wschodnim obrzeżu osiedla przy jeziorze znajduje się wzgórze przez miejscowych zwane Gubernatorką (prawdopodobnie jest to nieznane bliżej nauce grodzisko z czasów pogańskich). Zobaczyć można tu także pozostałości dawnych drewnianych zabudowań dworskich.

Historia

Brzegi jeziora Korwie zamieszkane były od czasów bardzo dawnych (jeszcze pogańskich).

W roku 1664 majątek Korwie należał do generała artylerii W.K.L Kryszpina. Później majątek ten był kolejno własnością Odyńców, Późniaków, Toczyłowskich, Giedrojciów.

Parafia korwieńska nie jest zbyt stara - utworzona została w 1790 r. staraniem dziedzica dworu korwieńskiego podkomorzego Józefa Toczyłowskiego. Ufundował on wówczas budowę świątyni pw. św. Józefa, wydzielił część swojego majątku na jej utrzymanie. W 1861 r. drewniany kościół spłonął od uderzenie pioruna. W 1864 staraniem proboszcza Fabiana Gosztowta zbudowano nowy istniejący do dziś murowany kościół (znaczne sumy na odbudowę przekazali ówcześni dziedzice Korwia - Giedrojciowie).

Po powstaniu styczniowym majątek Korwie został skonfiskowany przez władze rosyjskie (Witold Giedrojć wziął udział w powstaniu).

W 1910 r. w Korwiu działała szkoła początkowa. Wieś ucierpiała bardzo w czasie działań wojennych I wojny światowej (uszkodzeniu uległ m.in. kościół, spłonęła plebania).

W okresie międzywojennym majątek Korwie wrócił w polskie ręce - był własnością rodziny Strumiłłów. W 1936 r. nieopodal dworu rozpoczęto budowę budynku szkoły początkowej (istnieje do dzisiaj).

II wojna światowa i lata sowieckiej okupacji to okres kolejnych zniszczeń - następuje nacjonalizacja majątku Korwie (powstaje sowchoz), dwór zostaje rozebrany, natomiast budynki gospodarcze, których pozostałości można oglądać do dzisiaj ulegają stopniowej dewastacji.

Bibliografia

• Korwie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 425 .
• Mirosław Gajewski: Dawniej we dworze Korwie... w: Nasza Gazeta nr 16 (505) (pol.). [dostęp 2008-05-22].